Μεγάλωσε στο Κουλέ Καφέ, γέννημα θρέμμα Σαλονικιός. Πιτσιρικάς έπαιζε μπάλα πολλή, στα 15 του, όμως, έμπλεξε με τη μουσική και τα συγκροτήματα και τέλειωσαν όλα τα άλλα. Μοτο του ένα στιχάκι που ο ίδιος έχει γράψει: Τι είναι ο άνθρωπος χωρίς τις εμμονές του.
Ο Στάθης Παχίδης «Άγαμος Θύτης» εκ της ιστορικής ηγεσίας, συνθέτης, στιχουργός, ερμηνευτής και ραδιοφωνικός παραγωγός στον Focus 103.6 FM, μιλά στην «Κ» για τη σχέση του με το ραδιόφωνο, το κενό ενημέρωσης που υπάρχει στα ερτζιανά της πόλης, και τη… «χαμηλοτάβανη» Θεσσαλονίκη και εξηγεί γιατί δεν την εγκατέλειψε ποτέ.
Συνέντευξη στη Μαρία Βλάχου
Ποια είναι η σχέση σας με το ραδιόφωνο;
Ως ακροατής έχω ακούσει πολύ ραδιόφωνο από πολύ μικρός. Μίμη Πλέσσα, Παπαστεφάνου, Πετρίδη. Το δεύτερο ζήτημα ήταν αφού το κάνουν αυτοί, εγώ μπορώ να το κάνω; Το αποτέλεσμα ήταν να κάνω το 1987 μαζί με τον κολλητό μου έναν πειρατικό σταθμό. Ο ένας ήταν στην εκπομπή και ο άλλος ήταν έξω μήπως περάσει κανένα περιπολικό. Ήταν παράνομα τα πράγματα. Μετά την ελεύθερη ραδιοφωνία ξεκίνησα τους «Άγαμους Θύτες» και το επόμενο βήμα ήταν να κάνω ραδιόφωνο επαγγελματικά.
Πως σχολιάζετε το «μαύρο» στην ΕΡΤ;
Ήταν μία άθλια διαχείριση ενός υπαρκτού προβλήματος. Όταν αποφασίζεις να κάνεις αυτό το πράγμα για λόγους εντυπώσεων, όλοι περιμένουν ότι έχεις το σχέδιο της επόμενης μέρας. Αποδείχτηκε, όμως, ότι δεν υπήρχε σχέδιο. Βέβαια, η ΕΡΤ είχε όλα τα κακά του ελληνικού δημοσίου. Είμαι της λογικής ότι για να τα πάρεις πρέπει και να τα φέρεις. Έπρεπε να είναι ευέλικτη. Όταν χάθηκε σε μια νύχτα μέσα και, μάλιστα, βλέποντας ανθρώπους να μπαίνουν σε καινούργιους φορείς τάχα μου δήθεν που ήταν από τους λιγότερο ικανούς εκεί πραγματικά… ανατρίχιασα.
Εργαζόμενοι και συνδικαλιστές είχαν μερίδιο ευθύνης;
Οι εργαζόμενοι και οι συνδικαλιστές είχαν ευθύνη γιατί ανέχτηκαν συμπεριφορές και παρέλειψαν να βγουν στα «κάγκελα» όταν υπήρχε το χρήμα. «Βγήκαν στα κάγκελα» πολύ αργά. Τις μεγάλες πράξεις που είχαν βάρος ξέρουμε ποιοι τις έκαναν. Υπήρχαν όμως και πράξεις εγκληματικές του επιπέδου ο φυτευτός του φυτευτού και ο κολλητός του κολλητού.
Παραιτηθήκατε από τον 102 FM. Γιατί αρνηθήκατε την ασφάλεια του δημοσίου;
Αν και μπορούσα να γίνω μόνιμος στην ΕΡΤ3, έφυγα. Το διάταγμα Παυλόπουλου για μένα ήταν εγκληματικό. Όποιος είχε 24 μήνες προϋπηρεσία γινόταν αορίστου χρόνου. Εγώ ήμουν και είμαι υπέρ της αξιολόγησης. Διαφωνώ με το κεκτημένο του δημοσιογράφου. Δε σημαίνει ότι επειδή είσαι δημοσιογράφος είσαι και καλός ραδιοφωνατζής. Ο ραδιοφωνατζής είναι ιδιαίτερο ταλέντο. Δεν έχω κανενός είδους ρατσισμού με οποιονδήποτε και λέω ότι ο οποιοσδήποτε θα πρέπει να κάνει τη δουλίτσα του αλλά δεν μπορείς να είσαι ραδιοφωνατζής και να έχεις προβλήματα άρθρωσης. Όταν βλέπω ότι με καταργείς ως επαγγελματία θα σε καταργήσω και εγώ ως εργοδότη. Είχα την άνεση να το κάνω, να φύγω. Δε χρειάστηκε ποτέ να πάρω κανέναν τηλέφωνο, να παρακαλέσω για δουλειά. Με παίρνουν για να πάω σε μία δουλειά και στην ΕΡΤ τότε με πήραν. Τριάντα χρόνια στο δημόσιο θεσσαλονικιώτικο βίο έχω το δικαίωμα να μου γυρίζει και το μάτι!
Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με τον Focus FM;
Αυτό που με ενδιαφέρει σε μία συνεργασία είναι η ελευθερία της έκφρασης. Ή θα με αποδεχτούν όπως είμαι ή όχι. Ξέρω πολύ καλά τα όρια από μόνος μου και έχω έναν προσωπικό τρόπο και, μάλιστα, δουλεμένο 30 χρόνια στη σκηνή και επίσης νομίζω ότι έχω και την παιδεία και την ευγένεια να μην ξεπερνώ τα όρια. Για αρκετό διάστημα είχα διάφορες προτάσεις για ραδιόφωνο. H μόνη σοβαρή, επαγγελματική και… θεσσαλονικιά προσέγγιση ήταν από τον Focus FM όπου έχω την πλήρη ελευθερία κινήσεων.
Τι είναι αυτό που κάνει την εκπομπή σας διαφορετική;
Είναι η άλλη γλώσσα. Θεωρώ ότι η ξύλινη ραδιοφωνική γλώσσα έχει πεθάνει ο άλλος πρέπει να σε νοιώσει οικείο έχει ανάγκη από πλάγιο βλέμμα στην καθημερινότητα. Άμα βάλεις και το θέμα καλής μουσικής, πολύ σπάνια ακούμε καλή μουσική στα ραδιόφωνα της Θεσσαλονίκης , εγώ δεν παίζω play list, θa παίξω πράγματα που γουστάρω, κάνω χατίρι στον ακροατή να του παίξω κάτι που δεν γουστάρω.
Υπάρχει κενό ενημέρωσης στα ερτζιανά της πόλης;
Το μεγάλο κενό που έχει η Θεσσαλονίκη όσον αφορά στα ενημερωτικά ραδιόφωνα και για αυτό υπήρξε και επέλαση αθηναϊκού σταθμού είναι ότι είναι… κουρασμένα ραδιόφωνα και μάλιστα στο υποσυνείδητο του κόσμου είναι ραδιόφωνα που υπερασπίστηκαν το πελατειακό κράτος. Είμαστε σε φάση μεσοβασιλείας. Το παιχνίδι αλλάζει και για αυτό δημιουργήθηκε χώρος για νέα πράγματα. Ο κόσμος θέλει πλάγιο βλέμμα, θέλει να καταλάβει ότι δεν είσαι με κανέναν, μόνο με τη δουλειά σου.
Τι δε σας αρέσει στη Θεσσαλονίκη;
Η Θεσσαλονίκη είναι… «χαμηλοτάβανη». Τα τελευταία δέκα χρόνια ανεδείκνυε προσωπικότητες που ήταν πολύ… β” Εθνική. Ντρεπόμουν να πω ότι αυτός ο άνθρωπος με εκπροσωπεί σε όλα τα επίπεδα. Βέβαια, αυτό συνέβαινε σε όλη τη χώρα. Έχω την αίσθηση ότι αυτή την πόλη την κρατά δεμένη η δική μας «συντηρητικίλα». Δε μπορώ να διανοηθώ ότι θα με εκπροσωπούν άνθρωποι που θα ποντάρουν στην ημιμάθεια στην πελατειακή σχέση όταν η ίδια η κοινωνία γεννάει εκπληκτικές περιπτώσεις ανθρώπων. Έχει να κάνει με το τι είμαστε. Πέρασε μία δεκαετία χαμένη. Δεν έχει να κάνει με την πολιτική έχει να κάνει με το «μπαγιατλίκι» μας με το τι άνθρωποι είμαστε εμείς.
Σκεφτήκατε ποτέ να εγκαταλείψετε τη Θεσσαλονίκη;
Ναι, κάποιες φορές. Χάνεις ευκαιρίες σε σχέση με την Αθήνα, είναι δεδομένο, ειδικά τις εποχές που υπήρχε χρήμα. Έβλεπα όμως και τη ματαιότητα, κάποιους που ήταν «μεγάλοι» στο γνωστό τρίγωνο -Πλατεία Συντάγματος – Κολωνάκι- Βόρεια Προάστια και μόλις έφταναν στη Λειβαδιά δεν ήταν και τόσο «μεγάλοι». Δεν το ήθελα αυτό. Προτίμησα να έχω μία άλλη σχέση με τα πράγματα. Επί της ουσίας έκανα αρκετά πράγματα για… Θεσσαλονίκη. Έναν παράγοντα που δεν τον είχα υπολογίσει σωστά και την πάτησα ήταν ότι θα κατέρρεε η δισκογραφία.
Από την ΚΑΡΦΙΤΣΑ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου