Ενόψει της Κυριακής, και επειδή πάντα τέτοιες μέρες στο διαδίκτυο και στις συζητήσεις όλοι πέφτουμε πάνω σε διάφορες ανυπόστατες βεβαιότητες (όπως «αν η αποχή υπερβεί το 50% οι εκλογές είναι άκυρες, το λέει το Σύνταγμα», ή «μην ψηφίσεις άκυρο, ψήφισε λευκό που το μετράνε κανονικά» και βέβαια «τα λευκά και τα άκυρα προστίθενται στις ψήφους του 1ου κόμματος») καλό είναι να βοηθήσουμε να ξεκαθαρίσουν μερικά πράγματα.

Πρώτα απ’ όλα: αποχή = λευκό = άκυρο. Ναι, είναι 3 διαφορετικές στάσεις απέναντι στις εκλογές, στην πράξη όμως μετράνε ακριβώς το ίδιο. Το αποτέλεσμα των εκλογών διαμορφώνεται από τις ψήφους που παίρνει το κάθε κόμμα –και μόνο.
Αν κάποιος βαθύς γνώστης σας το αμφισβητήσει αυτό, παρακαλέστε τον να πάρει τα αποτελέσματα οποιωνδήποτε εκλογών και να αθροίσει τα ποσοστά όλων των κομμάτων. Θα δει ότι αθροίζουν 100%. Χωρίς λευκά και άκυρα. Αυτά αναφέρονται ως ποσοστό επί των ψηφισάντων ξεχωριστά, αλλά δεν συνυπολογίζονται στο εκλογικό αποτέλεσμα. Το ίδιο ισχύει και για τα ποσοστά συμμετοχής και αποχής (που είναι πάντα φουσκωμένα γιατί δεν έχουν ενημερωθεί οι εκλογικοί κατάλογοι, αλλά αυτή είναι άλλη συζήτηση).
Για να το πούμε με το πιο απλό παράδειγμα που μπορεί να δοθεί, αν την Κυριακή πάει μόνο ένας Έλληνας να ψηφίσει, τότε το ψηφοδέλτιο που θα ρίξει στην κάλπη θα πάρει 100%. Αν πάνε δύο και ο ένας ρίξει λευκό, τότε πάλι το ψηφοδέλτιο που θα ρίξει ο άλλος θα πάρει 100%.

Επόμενο θέμα: αυτοδυναμία. Εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από δύο παράγοντες: το ποσοστό του πρώτου κόμματος και το άθροισμα των ποσοστών των κομμάτων που λαμβάνουν κάτω από 3% και μένουν εκτός Βουλής.
Ένας πρακτικός, ή μάλλον λίγο «μπακαλίστικος», τρόπος να υπολογίσουμε τι ποσοστό απαιτείται για την αυτοδυναμία, είναι να προσθέσουμε τα ποσοστά όλων των κομμάτων που δεν μπαίνουν στη Βουλή, να πολλαπλασιάσουμε το άθροισμα επί 0,4 και το νούμερο που θα προκύψει να το αφαιρέσουμε από το 40,4. Παράδειγμα: αν τα εκτός Βουλής κόμματα συγκεντρώσουν 10%, τότε 10 Χ 0,4 = 4, εν συνεχεία 40,4 – 4 = 36,4, άρα το πρώτο κόμμα απαιτείται να πάρει 36,4% για να έχει αυτοδυναμία.

Με βάση τα παραπάνω, λοιπόν, έχουμε και λέμε:

Αν ψηφίσεις λευκό ή άκυρο ή δεν πας καθόλου να ψηφίσεις, τότε κατά σειρά:
Βοηθάς όλα τα κόμματα (πλην φυσικά εκείνου που θα ψήφιζες αν επέλεγες ένα) να ανεβάσουν πλασματικά τα ποσοστά τους. Σκεφτείτε το απλά: Αν το εκλογικό σώμα αποτελείται από 5 ανθρώπους, όποιος πάρει 2 ψήφους έχει 40%. Αν όμως από τους 5 ψηφίσουν οι 4, τότε όποιος πάρει 2 ψήφους έχει 50%. Δεν ανέβηκε αυτός, απλώς εσύ δεν πήγες να ψηφίσεις!
Βοηθάς το πρώτο κόμμα (εκτός κι αν είναι αυτό που θα ψήφιζες) να πλησιάσει το ποσοστό που του χρειάζεται για την αυτοδυναμία.
Βοηθάς όποιο κόμμα διεκδικεί οριακά την είσοδό του στη Βουλή (επίσης εκτός κι αν είναι αυτό που θα ψήφιζες) να πλησιάσει το 3%. Αυτό, ταυτόχρονα, μπορεί να επηρεάσει το θέμα της αυτοδυναμίας με δύο τρόπους. Αν μεν το συγκεκριμένο κόμμα μπει στη Βουλή, τότε δυσκολεύει την αυτοδυναμία. Αν όμως δεν μπει, τότε μεγαλώνοντας το ποσοστό του τη διευκολύνει κι άλλο.
Βοηθάς τα κόμματα που ενδεχομένως ανταγωνίζονται εκλογικά αυτό που θα ψήφιζες, να το περάσουν.
Στην εκλογική σου περιφέρεια, βοηθάς τα κόμματα που είναι κοντά στο μέτρο για να εκλέξουν βουλευτή να το φτάσουν.
Αυτά κάνεις. Τι δεν κάνεις; Δεν στέλνεις κανένα «ηχηρό μήνυμα» προς κανένα κόμμα. Μην πιστεύεις όποιους το λένε, άκυρα/λευκά/αποχή δεν τα υπολογίζει κανείς.

Κατ’ ανάλογη λογική, όταν ψηφίζεις «ασυνήθιστα» κόμματα που ξέρεις ότι θα μείνουν εκτός Βουλής τότε:
Πρώτα απ’ όλα, προφανώς ενισχύεις το ίδιο το κόμμα. Αν όντως αυτό θες να κάνεις, πολύ σωστά πράττεις. Αν όμως το επιλέγεις για χαβαλέ ή επειδή σου φάνηκε αρκετά εξωτικό, τότε διάβασε και το παρακάτω για να έχεις πλήρη εικόνα.
Αυξάνοντας το ποσοστό των εκτός Βουλής κομμάτων, βοηθάς το πρώτο κόμμα να πλησιάσει το ποσοστό που του χρειάζεται για την αυτοδυναμία.

Τέλος, καλό είναι να δούμε και τι γίνεται όταν δεν βάζεις σταυρό στο ψηφοδέλτιό σου:
Αυξάνεις τις πιθανότητες εκλογής όλων των υποψηφίων εκτός από εκείνον που θα ψήφιζες αν έβαζες σταυρό.
Δυστυχώς, δίνεις τη δυνατότητα σε κάποιους να προσθέσουν εκ των υστέρων σταυρό στο ψηφοδέλτιό σου κατά την καταμέτρηση (ναι, γίνονται και τέτοια).
Από την άλλη, έχε υπ’ όψιν και ότι αν δικαιούσαι πάνω από ένα σταυρό και πράγματι σταυρώσεις 2 ή περισσότερους υποψηφίους που ανταγωνίζονται ευθέως ο ένας τον άλλον, τότε σε μεγάλο βαθμό ο σταυρός σου στη δεύτερη επιλογή σου ακυρώνει το σταυρό σου στην πρώτη. Σκέψου ότι σε κομματικό επίπεδο θα ήταν σαν να ψήφιζες και ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.

Το συμπέρασμα είναι ότι αν έχεις κάποια προτίμηση σε αυτές τις εκλογές και σε κάθε εκλογές, έστω και με μικρή διαφορά από τις άλλες, είτε για ιδεολογικούς είτε για προσωπικούς είτε για τακτικούς λόγους, καλό είναι να την εκφράσεις στην κάλπη.
Όχι επειδή «έτσι πρέπει», αλλά επειδή…κοίτα τι ψηφίζεις όταν δεν ψηφίζεις.

Και κάτι ακόμα: κανονίστε ελεύθερα το πρόγραμμά σας για την επόμενη Κυριακή, κόντρα και σε αυτή τη φήμη, ακόμα και αν δεν σχηματιστεί κυβέρνηση ΔΕΝ γίνονται μέσα σε μια εβδομάδα οι επόμενες εκλογές αλλά θα προκηρυχτούν αργότερα. Στις δημοτικές πάμε σε «2η Κυριακή», όχι στις βουλευτικές.

Καλά αποτελέσματα στους υποψηφίους και καλή ψήφο σε όλους εμάς τους υπόλοιπους!

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 
Top