Άρθρο της Κατερίνας Μάρκου, βουλευτή Β' Θεσσαλονίκης με το Ποτάμι, που δημοσιεύθηκε στην ιστοσελίδα capital.gr στις 29 Αυγούστου 2015
Ο αναπτυξιακός/επενδυτικός νόμος είναι το βασικό εργαλείο που διαθέτει το κράτος για να βοηθήσει τις υγιείς ελληνικές επιχειρήσεις να αναπτυχθούν, να εξελιχθούν, να αυξήσουν τον κύκλο τους και τις θέσεις εργασίας που προσφέρουν, να ανταπεξέλθουν στις προκλήσεις της σύγχρονης, παγκοσμιοποιημένης αγοράς.
Θα περίμενε λοιπόν κανείς ότι αυτό το απολύτως κρίσιμο εργαλείο η νέα κυβέρνηση θα είχε φροντίσει να το αξιοποιήσει.
Μόλις στις αρχές Αυγούστου, ο Υπουργός Οικονομίας θυμήθηκε να ζητήσει προτάσεις για τον νέο αναπτυξιακό νόμο, προφανώς για να έχει η κυβέρνηση κάποιο έργο να παρουσιάσει προεκλογικά στην επιχειρηματική κοινότητα.
Δεν φταίει βέβαια μόνο ο Συριζα. Γνωρίζει ο κόσμος πότε έγινε η τελευταία προκήρυξη για υποβολή επενδυτικών σχεδίων στον αναπτυξιακό νόμο; Τον Ιανουάριο του 2014! Οι δε εκκρεμότητες ελέγχου επενδυτικών σχεδίων από προηγούμενες προκηρύξεις φτάνουν ακόμα και τα επτά χρόνια!
Κινητήρια δύναμη της ελληνικής οικονομίας είναι οι επιχειρήσεις, η ιδιωτική οικονομία. Αυτή παράγει εισόδημα, αυτή παρέχει θέσεις εργασίας. Αν θέλει το κράτος να στηρίξει τις επιχειρήσεις, πρέπει να προχωρήσουν οι αλλαγές και βελτιώσεις για τη δημιουργία ενός αποτελεσματικού και χρηστικού αναπτυξιακού νόμου, ανοιχτού σε κάθε επιχειρηματία, όχι μόνο στους «δικτυωμένους» με το παλαιοκομματικό κατεστημένο.
Άμεσα χρειάζονται:
- Εθνικό Σχέδιο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης: Δεν αρκεί να ονοματίσουμε ένα Υπουργείο, χρειάζεται δουλειά. Να εντοπίσουμε τους τομείς της πραγματικής παραγωγής όπου η χώρα μας μπορεί να έχει αναπτυξιακές προοπτικές: ο αγροδιατροφικός τομέας, η βιοτεχνολογία, η ενέργεια, ο τουρισμός, η εφοδιαστική, οι μεταφορές. Ένα τέτοιο σχέδιο δεν γίνεται μέσα σε ένα μήνα αλλά κάποτε πρέπει να ξεκινήσουμε. Βάσει αυτού του σχεδίου, να σχεδιαστούν ειδικά κίνητρα για τα επενδυτικά σχέδια που θα προάγουν τους κρίσιμους στόχους του εθνικού σχεδίου.
- Βελτίωση των διαδικασιών και της γραφειοκρατίας: Όποιος επιχειρηματίας έχει περάσει τη βάσανο των προηγούμενων αναπτυξιακών νόμων, γνωρίζει σε ποια σημεία βρίσκονται τα προβλήματα, οι στενωποί, η παράλογη γραφειοκρατία.  Παράλληλα, πρέπει να καθοριστούν συγκεκριμένα και αυστηρά χρονικά περιθώρια για την ολοκλήρωση των σχετικών ελέγχων από τα αρμόδια όργανα. Οι τεράστιες καθυστερήσεις έχουν καταστροφικές συνέπειες στη ρευστότητα των επιχειρήσεων που έχουν υπαγάγει  και  ολοκληρώσει επενδυτικά σχέδια.
- Επανασχεδιασμός των κινήτρων και των αντικινήτρων: Χαρακτηριστικό παράδειγμα: αυτή τη στιγμή είναι πιο συμφέρον για μία επιχείρηση να ζητήσει επιχορήγηση κεφαλαίου από το Κράτος παρά να πάρει τις φοροαπαλλαγές που προβλέπονται. Με απλά λόγια, το κράτος προτιμά να δίνει χρήματα αντί να μην εισπράττει, σε συνθήκες που το ζητούμενο είναι η ρευστότητα. Έχει αυτό λογική;
- Αξιολόγηση και παρακολούθηση της οικονομικής πορείας των επιχειρήσεων και για πέντε χρόνια μετά την ολοκλήρωση του επενδυτικού σχεδίου: Με τον τρόπο αυτό θα διαπιστώνεται η βιωσιμότητα της επένδυσης άρα θα αποκτάται εμπειρία σε σχέση με την αξιολόγηση, ενώ οι επιχειρήσεις που έχουν υποβάλει επιτυχημένα επενδυτικά σχέδια στο παρελθόν θα προτιμώνται και στο μέλλον.
- Να συζητήσουμε και για την ανάγκη ίδρυσης μιας Αναπτυξιακής Τράπεζας, κάτι που είχε προτείνει και  ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά ποτέ δεν προχώρησε, που θα μπορεί ίσως με πιο ευέλικτο τρόπο και με τη χρήση νέων εργαλείων να χρηματοδοτήσει πιο αποτελεσματικά την ανάπτυξη.
Όσο πιο γρήγορα αφήσουμε πίσω μας την αυτολύπηση για το μνημόνιο, όσο πιο γρήγορα προχωρήσουμε με αποφασιστικές κινήσεις στις ενέργειες που χρειάζονται για την επανεκκίνηση της παραγωγικής μηχανής της χώρας, τόσο πιο γρήγορα θα μπορέσει η χώρα να γράψει πια το δικό της αφήγημα, με συστατικά την παραγωγή, την προκοπή, την πρόοδο.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 
Top