Δημήτρης Ριζούλης



Η αποκάλυψη της δράσης «εγκληματικής ομάδας»εκβιαστών που δρούσε στον χώρο των media τα τελευταία χρόνια ήρθε απλώς να επιβεβαιώσει αυτά που γνωρίζουν ή υποπτεύονται λίγο πολύ οι πάντες. Το επάγγελμα του δημοσιογράφου απαξιώνεται με ραγδαίους ρυθμούς την τελευταία εικοσαετία και η ιδιότητα του εκδότη έχει χάσειπλέον τη βαρύτητά της. Η κοινή γνώμη εδώ και χρόνια έχει εκδηλώσει την οργή και την αποστροφή της στη δημοσιογραφία, που λειτουργεί στις περισσότερες των περιπτώσεων στρατευμένα και παραποιεί την αλήθεια. Το μαρτυρούν οι πολύ χαμηλές κυκλοφορίες των εφημερίδων σε σχέση με το παρελθόν και οι κατά καιρούς επιθέσεις που έχουν δεχτεί διαπλεκόμενοι μεγαλοδημιογράφοι από οργισμένους πολίτες.

Η δράση παρακμιακών ιστοσελίδων και εφημερίδων με σκοπό τον εκβιασμό κανέναν δεν θα έπρεπε να εκπλήσσει, αφού ουσιαστικά «πριμοδοτήθηκε» και γιγαντώθηκε μέσα σε ένα περιβάλλον χωρίς κανόνες και έλεγχο. Στην Ελλάδαόποιος θέλει ανοίγει μια ιστοσελίδα, γράφει ό,τι του κατέβει,παριστάνει τον δημοσιογράφο και ουδείς ασχολείται.

Ταυτόχρονα, εμφανίζονται «εκδότες» από το πουθενά, χωρίς κανένα οικονομικό υπόβαθρο, που παριστάνουν τους «αυτόφωτους»,χωρίς να μπορούν να δικαιολογήσουν τα χρήματα για τις «επενδύσεις» τους. Αλλοι φεσώνουντους πάντες, κλείνουν τις εφημερίδες τους και, σαν να μη συμβαίνει τίποτα, λίγο καιρό μετά ανοίγουν άλλες.

Υπάρχουν και αυτοί που ανοιγοκλείνουν εφημερίδες και περιοδικά ανάλογα με την... εποχή! Οταν υπάρχει διαφήμιση ή προεκλογική περίοδος «ανασταίνονται» και λίγο μετά ξαναπεθαίνουν! Κατά καιρούς έχουν εμφανιστεί και διάφοροι αλεξιπτωτιστές,με σκοπό να εξυπηρετήσουν για λίγο ένα συγκεκριμένο συμφέρον ή πρόσωπο. Κάποιοι άλλοι κρύβονται πίσω από ηλικιωμένους που εμφανίζουν ως «εκδότες» είτε για να αποφεύγουν τις συνέπειες του νόμου είτε για να μην πληρώσουν την Εφορία και τα Ταμεία.

Αυτά και άλλα πολλά συμβαίνουν εδώ και χρόνια και κανείς(μα κανείς!) δεν ασχολείται. Το κράτος ανέχεται τέτοια νοσηρά φαινόμενα, παίζει «παιχνίδια» και υποθάλπει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο εκδότες «μαϊμού» και εκβιαστές δημοσιογράφους.

Τα ίδια και χειρότερα κάνει και ο δημοσιογραφικός κλάδος. ΗΕΣΗΕΑ όχι μόνο δεν αποβάλλει από τις τάξεις της αυτά τα«περίεργα» πρόσωπα, αλλά συνδιαλέγεται μαζί τους. Μόνιμη δικαιολογία της είναι ότι το κάνει για ναπροστατέψει δήθεν τις θέσεις εργασίας. Ομως με αυτή την τακτική απαξιώνει τη δημοσιογραφία, η οποία εκφυλίζεται μέρα με τη μέρα.

Οι ευθύνες της ΕΣΗΕΑ είναι τεράστιες. Ποτέ δεν απαίτησε καθαρές λύσεις στα media, ποτέ δεν τα έβαλε με τη διαπλοκή, ποτέ δεν ζήτησε να ελέγχονται οι περίεργοι «εκδότες», ποτέ δεν απαίτησε να κλείσουν υβριστικές και συκοφαντικές ιστοσελίδες. Ανέχτηκε διπλοθεσίτες σε γραφεία Τύπου με προφανές ασυμβίβαστο και έκλεινε το μάτι στα πάσης φύσεως «λαμόγια» της πιάτσας. Αφησεαπροστάτευτη τη δημοσιογραφία να βουλιάζει όλο και περισσότερο και σήμερα εισπράττει δικαίως την καθολική απαξίωση. Ο κόσμος λοιπόν το 'χει τούμπανο (για τους εκβιασμούς) και εμείς... κρυφό καμάρι.

Μακάρι αυτή η ιστορία που τώρα αποκαλύπτεται να γίνει η αρχή για να μπει ένα φρένο στην κατηφόρα. Να ξεχωρίσει η ήρα από το σιτάρι και να επιβληθούν αυστηροί κανόνες, πρώτιστα από τον ίδιο τον δημοσιογραφικό κλάδο. Μόνο έτσι θα αποδειχτεί αν η πλειονότητα των δημοσιογράφων υπηρετεί (ακόμα) αρχές και αξίες ή αν οι λίγοι και«ρομαντικοί» είναι ισχνή μειοψηφία.

Από τον
Δημήτρη Ριζούλη

http://www.dimokratianews.gr/content/59505/o-thaymastos-kosmos-tis-dimosiografias

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 
Top