Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας ...

Αναδημοσίευση από το: Άρωμα Γυναίκας

 Αραγε έχει νόημα η καθιέρωση της, σαν Παγκόσμια  Ημέρα  για τη Γυναίκα, με όσα πολλές υφίστανται καθημερινά ακόμα  ;
Mια γιορτή που προτάθηκε από γυναίκα αλλά γιορτάζεται ακόμα στα μέτρα που τα περισσότερα μας  επιβάλλουν  άντρες! Αλήθεια τι γιορτάζουν για μας σήμερα όσοι με οποιονδήποτε τρόπο  καταπιέζουν ή επιβάλλουν  στις γυναίκες τη θέληση τους; Ξεχνάμε την  κακοποιήση , τους κάθε μορφής βιασμούς που γίνονται καθημέρινα; Κάποιες το βράδυ θα βγουν με  φίλες τους να  γιορτάσουν! Τι? Τις ομόφυλές μας  που υποφέρουν  «ζώνες αγνότητας», ολοήμερη εξοντωτική εργασία σε παραδοσιακές ή και  μοντέρνες  φάμπρικες-πολυεθνικές επιχειρήσεις,  ή και ακόμα χειρότερα ,  χαστούκια,  εγκλεισμό  στο σπίτι,  φερετζέ, τη  «μπούργκα», τα ξύλινα γιαπωνέζικα παπούτσια, τους χαλκάδες στο λαιμό των Νιγηριανών γυναικών ως και την κλειτοριδο-εκτομή που εφαρμόζουν στις γυναίκες τους  κάποιοι άθλιοι ( που να μην “ολοκληρώσουν”  ποτέ τους! );

Και όλα αυτά μήπως από φόβο, από σεξουαλικό μάλλον φόβο;   Nα λέμε την αλήθεια, δεν ξέρω κι ουσιαστικά και ούτε θέλω να  ψάξω να το βρω ! Στο μυαλό και την ψυχή τους  στις περιπτώσεις αυτές γίνεται χαμός!

Ακόμα κι εδώ, στην πολιτισμένη  δύση,  και σε μια τελετή για σχέση αγάπης ( υποτίθεται)  την τελετή του γάμου, πρόσθεσαν και επαναλαμβάνουν ακόμα τη  φράση «και η γυνή να φοβείται τον άνδρα»! Καταλαβαίνετε τι θα πει αυτό; « Χ3στη την αγάπη, ο φόβος έχει σημασία σε αυτή τη σχέση »!

Γι αυτό  κι εγώ αναρωτιέμαι  τι γιορτάζουν σήμερα αυτοί και όσοι  άλλοι εθελοτυφλούν σε  όλα αυτά μας προσφέρουν τριαντάφυλλα  από τη μια αλλά από την άλλη  δεν  μάχονται για τα στραβά!

Λες κι είμαστε γυναίκες, νιώ8ουμε, αντιδρούμε, εκφραζόμαστε κι αξίζουμε σαν άνθρωποι και σαν γυναίκες σήμερα μόνο,  κι επειδή κάποιος αποφάσιζει να μας χαρίσει μια μέρα γιορτής! Ε όχι λοιπόν! Εγω δεν 8έλω και δεν  γιορτάζω μόνο σήμερα το φύλο και η φύση μου παραδέξου το είναι πιο γλυκειά από τη δική σου! Ποιό όμορφη!

Είμαι Ανθρωπος γένους Θηλυκού! Και για να είμαι ευχαριστημένη θέλω να γιορτάζω σαν άνθρωπος και σαν Γυναίκα την κά8ε μου μέρα  και μάλλον όποτε και όπως εγώ διαλέγω! Από τη φύση μου έχω μεγαλύτερες αντοχές από σένα-απόδειξη  ότι αντέχω τη γέννα  ( κι ας μην έχω τη μυική σου δύναμη στα μπράτσα) , δουλεύω σκληρά μέσα και έξω από το σπίτι , γεννάω τα παιδιά σου, τα μεγαλώνω,  τα διαπαιδαγώγω και μαζί ταυτόχρονα νταντεύω κι εσένα! Ο ρόλος μου στη ζωή είναι πολύ πιο πολυσύνθετος! Αρα δεν είμαστε ίδιοι … Σε άλλα μπορεί να υστερώ  δίπλα σου αλλά σε άλλα είμαι καλύτερη σου!
Ο αγώνας της γυναίκας είναι καθημερινός και συχνά πιο πολύπλευρος από τον δικό σου ! Είναι αδιάκοπος και  πρέπει να έχει συνέχεια, εγρήγορση , υπομονή, πίστη, θάρρος, προσωπικότητα, πείσμα, να περιέχει ελευθερία, έκφραση ιδεών και απόψεων και πολύ κουράγιο!  Αν θέλετε  λοιπόν  ουσιαστική γιορτή  αντρες μου αγαπημένοι ας  μας δείξετε  έμπρακτα τη θέληση σας  αυτή με καθημερινό σεβασμό και αγάπη!
Είναι γεγονός ότι ζούμε σε μια  κοινωνία ανδροκρατική. Μπορεί κάποιες Γυναίκες σήμερα να έχουν καταλάβει σημαντικές εξουσίες, όπως προεδρίες χωρών, πρωθυπουργίες,  θέσεις σημαντικών  στελεχών κυβερνήσεων και πολυεθνικών επιχειρήσεων, παρόλα αυτά η θέση της γυναίκας στις ίδιες αυτές τις κοινωνίες κοινωνίες ήταν και παραμένει μειονεκτική, σε  σύγκριση με την αντρική ! Τα  έχει καταλάβει όλα αυτά αλλά τι θυσιάζει καθημερινά στο όνομα αυτής της ισότητας;
Σήμερα υποτίθεται  είναι η μέρα κάθε γυναίκας στον κόσμο, είτε είναι μητέρα είτε είναι η κόρη, η αδελφή, η μάνα  η ερωμένη ή η φίλη τους. Σήμερα , όπως μας λένε , είναι η μέρα μας! Γιορτή για εμάς τις γυναίκες του δυτικού  κόσμου, μέρα αγώνα για τις γυναίκες που ζουν σε δικτατορικά καθεστώτα και άγνωστη έννοια για τις πολλές γυναίκες του τρίτου κόσμου! Ετσι το αποφάσισαν!

Για το ιστορικό της υπόθεσης παραθέτω ότι,”  στις 8 Μαρτίου του 1857, στη Νεα Υόρκη,  οι εργαζόμενες γυναίκες ντυμένες στα άσπρα έκανα απεργία με αίτημα την ίση αμοιβή με τους άνδρες. Η συγκέντρωση ήταν  πρωτοποριακή και επαναστατική για την εποχή και σαν αποτέλεσμα είχε να γεμίσει η πόλη με αίμα!  Τελικά, όμως, ο δρόμος για ίσα δικαιώματα των δύο φύλων άνοιξε και τουλάχιστον στο δυτικό κόσμο τα πράγματα άλλαξαν προς το θετικότερο.

Χρόνια αργότερα, το 1910 στη Κοπεγχάγη , κατά τη διάρκεια της 2ης Διεθνούς Διάσκεψης Σοσιαλιστριών, προτάθηκε από τη Γερμανίδα Κλάρα Τσέτκιν,  αυτή η μέρα να είναι η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, καθιερώνοντας την με αυτό τον τρόπο σαν μέρα στράτευσης για τα δικαιώματα των γυναικών.

Στη δικιά μας  κοινωνία , την Ελληνική, η θέση της γυναίκας αναβαθμίστηκε  θεσμικά τουλάχιστον,  το 1952,  όταν βάσει νόμου  οι Ελληνίδες απέκτησαν το δικαίωμα του «εκλέγειν και εκλέγεσθαι». Μετά από αυτόν το νόμο ακολούθησαν αρκετοί νόμοι που  «έδειχναν»  πως άντρας και γυναίκα είναι ίσοι και έχουν τα ίδια δικαιώματα! Το 1982 ψηφίστηκε νόμος για την αγροτική σύνταξη,  το 1984 ασκήθηκε  η πρώτη δίωξη για το βιασμό και το 1986 νομιμοποιήθηκε το δικαίωμα τους στις  αμβλώσεις”.

Όπως όμως και να έχει, την ισοτιμία μεταξύ των δύο φύλων τη φέρνουν οι νόμοι  ή οι ίδιοι οι άνθρωποι με τις πράξεις τους;
Εδώ και χρόνια η Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται σε όλο τον πλανήτη για να μας υπενθυμίζει ότι η γυναίκα δεν είναι κατώτερο ον και ότι έχει  ίσα δικαιώματα! Οκ.  αφού το θέλετε έτσι  λοιπόν, θα σας τα πω χύμα για σήμερα  (γιατί μόνο μια γυναικα -μάνα-σύζυγος-εργαζόμενη μπορεί  να σας  πει  πολλά για την άνιση αυτή ισότητα)  κι εσύ μετά αν θέλεις απάντησε  μου εσύ   τι ακριβώς θες να γιορτάσω.
Λες  λοιπόν πως  είναι ” Η Ημέρα της γυναίκας”!   Ας κοιτάξουμε γύρω μας  :

Αρσενικοί προσφέρουν λουλούδια και και γλυκά στις γυναίκες που έχουν δίπλα τους τη στιγμή που ίσως και να φαντασιώνονται την όποια Τζούλια να τους κάνει αεροπλανικά κολπάκια στο κρεβάτι!
Γυναίκες βγαίνουν μόνες και αρχίζουνε και λένε καθεμία τα προβλήματά της
με το “έτερον ήμισυ”, ή με το υποψήφιο   “έτερον ήμισυ”,

Πίνουν και χορεύουν για να νιώσουν τάχα ότι  γιορτάζουν τη γιορτή τους!
Γυναίκες και ανήλικα κορίτσια σε όλο τον κόσμο  “τρώνε  χαστούκια”  ή συναδελφικά μαχαιρώματα και συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν κρυφά ή φανερά,  προβλήματα διακρίσεων και βίας, που τις εμποδίζουν να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή βασισμένη στο  θεμελιώδες  ανθρώπινο δικαιώματα της ισοτητας !
θάβουν  μέσα τους ότι καλύτερο έχουν  επειδή τις μεγάλωσαν μαθαίνοντας τους ότι ντε και καλά, πρέπει να παντρευτούν και να ανέχονται την όποια συμπεριφορά κάποιου  άνδρα   (συνήθως και πατέρα των παιδιών τους)   και δεν τους έμαθαν (όπως δεν έμαθαν και στ’ αγόρια τους) την Αγάπη ανάμεσα στη Γυναίκα και τον Αντρα !
κυκλοφορούν γυναίκες-αντικείμενα εκμετάλλευσης  σαν τη Τζούλια …
κυκλοφορούν γυναίκες με σβυσμένο βλέμμα. Γυναίκες που ο γάμος τους σάλεψε στο τέλος το μυαλό και χώθηκαν στην κατάθλιψη, τα ψυχοφάρμακα ή  σβήνουν τη ζωή τους με  ένα ηθελημένο επιλεκτικό αλτσχάιμερ.
υπήρξαν και κάποιες άλλες …  Γυναίκες- μάνες  που    “έφυγαν νωρίς”  και δεν πρόλαβαν να μάθουν στα αγόρια τους πως να δίνουν  αγάπη σε μια γυναίκα ή να δέχονται την δική της  χωρίς να την πληγώνουν.
Μα ποια γιορτή μιλάμε σήμερα ? Οταν ακόμα …
… στη δουλειά μας  υποχρεώνετε να μην κάνουμε παιδί για να μη μας απολύσετε;
…  πάμε να δουλέψουμε και το “αφεντικό” μας  την πέφτει άγρια  με το δικαίωμα και την υπεροχή του αρσενικού ;
…  πρέπει να τρέχουμε από το πρωί μέχρι το βράδυ για να τα προλάβουμε όλα;
…  το βράδυ πρέπει να ξεχάσουμε τον κάματο της ημέρας  και να κάνουμε  ότι μπορούμε για  να ευχαριστήσουμε τον αντρα μας ακόμα κι αν δεν έχουμε τη  διάθεση γιατί είναι δικαίωμα του συζυγικό;

…  το δικό σας φλερτ και κέρατο θεωρείται   δικαίωμα και μαγκιά ενω το  δικό μας πουτανιά;
Η μέρα της γυναίκας, που μας χαρίσατε  άντρες  μου αγαπημένοι, έχει καταντήσει να είναι μια μέρα δόλωμα! Μια γιορτή “μαιμού  για να νιώσει η  γυναίκα  την ψευδαίσθηση ότι την αντιμετωπίζετε ισότιμα! Ισως και να΄ναι η μοναδική μέρα  που μπορεί να ξεχάσει για κάποιες ώρες τα προβλήματά  που εσεις οι ίδιοι της δημιουργείτε με τη στάση σας!

Η μέρα της γυναίκας  γιορτάζεται  έτσι όπως της επιβάλλουν τα πρότυπα της εποχής, τα πρότυπα που εσείς οι άντρες  επιβάλατε χρόνια τώρα , υποβιβάζοντας έτσι τον εαυτό μας,  αλλά ασυνείδητα και εσας  ακόμα πιο πολύ!

Μήπως όμως όλα αυτά δε βοηθούν τίποτα και κανέναν;
Προφανώς δεν εννοώ ότι αυτό συμβαίνει με όλες τις γυναίκες και με όλους εσας αλλά από αυτά που βλέπω γύρω μου, εγώ αυτό αντιλαμβάνομαι!
Κάνε κάτι να διορθώσεις κάποια από τα  στραβά  σου .., πάρε λουλούδια και ξαναέλα να με συναντήσεις από την αρχή!  … και τότε μιλάμε για…γιορτή!

πηγη


Και για το τέλος  ενα υπέροχο  τραγούδι αφιερωμένο εξαιρετικά σε όλες τις γυναίκες....
John Lenon WOMAN...

Διαβάστε περισσότερα http://ektiesthisi.blogspot.com/2012/03/blog-post_3211.html#ixzz1oUqMNYAr