ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ ΜΕ ΠΟΝΟ, ΠΑΡΑ ΕΝΑΣ ΠΟΝΟΣ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ

Δελτίο Τύπου

Κάποτε στο μεγάλο καράβι, που το λέγανε ΤΙΤΑΝΙΚΟ ,ανέβηκαν επιβάτες από πολλά μέρη και διαφορετικές κοινωνικές τάξεις.

Πήγαιναν για ένα ταξίδι ονειρικό, γρήγορο και ασφαλές.

Δεν υπολόγισαν όμως το παγόβουνο που έγινε η αιτία να το τσακίσει και να το βουλιάξει.

´Ένα τέτοιο παγόβουνο εμφανίστηκε πριν τέσσερα χρόνια και τσάκισε το δικό μας καράβι, το Δήμο μας, τον τόπο μας.

Τέσσερα χρόνια τώρα επιβάτες του όλοι εμείς προσπαθούμε να κρατηθούμε απεγνωσμένα σ´ ένα κομμάτι του για να μη χαθούν τα πάντα.

Κάποιοι βέβαια ακόμη και σήμερα πηδούν στη θάλασσα για να γλυτώσουν τον εαυτούλη τους χωρίς να δίνουν σημασία στους υπόλοιπους, χωρίς ούτε ένα ίχνος αλληλεγγύης.

Ο ατομισμός και ο εγωισμός τους είναι τόσος που μόνο η προσωπική τους θεώρηση σωτηρίας νομίζουν ότι είναι αρκετή να τους γλυτώσει από τον κίνδυνο του χαμού.

Κάποιοι άλλοι όμως, ευτυχώς αρκετοί, μένουν εκεί και επιμένουν. Προσφέρουν με ανιδιοτέλεια τον εαυτό τους... Ακόμη και το σωσίβιό τους.

Βάζουν πάνω από το προσωπικό συμφέρον, αυτό του συνόλου και από τη δική τους φιλοδοξία, την ανάγκη των συνεπιβατών τους για σωτηρία.

Δεν υπολογίζουν τι χάνουν, δε λογαριάζουν πόσο τους ¨κόστισε¨ αυτό το ταξίδι.

Είναι σίγουροι πως μόνο η σωτηρία των επιβατών θα είναι αυτή που θα γίνει αργότερα μάρτυρας της θυσίας τους.

Ευτυχώς που η ιστορία γι αυτούς που πήδηξαν από το καράβι δεν έγραψε ποτέ τίποτα, απλώς τους... ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΕ.

Όλοι οι άλλοι, πλήρωμα και επιβάτες έγιναν θρύλος, μνήμη και παράδειγμα προς μίμηση.

ΚΟΥΖΕΛΗ ΣΕΒΑΣΤΗ