Ο ρόλος των Περιφερειών στο νέο κοινωνικοπολιτικό τοπίο...

Της Δήμητρας Φαρμάκη
Υποψήφια Περιφερειακή Συμβούλος με τον συνδυασμό ''συμμετέχω'' του Μάρκου Μπόλαρη.
Η Ελλάδα, τουλάχιστον ως τις μέρες μας, λειτουργεί πρακτικά ως μία Περιφέρεια με κέντρο την Αθήνα. Η Αθήνα αποτελεί το διοικητικό κέντρο αναφοράς όλης της επικράτειας και όλων των κατοίκων της χώρας, η Αθήνα μελετά, η Αθήνα αποφασίζει, η Αθήνα ορίζει.

Οι διάφορες προσπάθειες διοικητικής αποκέντρωσης που έχουν γίνει περιορίζονται στη διοικητική εξυπηρέτηση των κατοίκων σε δευτερεύοντα ζητήματα. Η εξουσία και οι σοβαρές αποφάσεις, δηλαδή οι αναπτυξιακοί σχεδιασμοί και η υλοποίησή τους, παρέμειναν αρμοδιότητα του κεντρικού κράτους, με επίκληση γι’ αυτό του ισχύοντος Συντάγματος της χώρας – αν και υπάρχουν άρθρα του που θα μπορούσαν να ερμηνευτούν απολύτως διαφορετικά. Ως σταθμούς αυτής της διοικητικής αποκέντρωσης – θα λέγαμε καλύτερα περιφερειακής τακτοποίησης και ορθολογικού ορισμού των «περιφερειακών διοικήσεων» – θα πρέπει να μνημονεύσουμε τις μεταρρυθμίσεις με το πρόγραμμα «Καποδίστριας» και την τελευταία διοικητική μεταρρύθμιση με το πρόγραμμα «Καλλικράτης».

Όμως κανένα από αυτά δεν άφησε περιθώριο στις Περιφέρειες να απελευθερωθούν από τον σφικτό εναγκαλισμό της κεντρικής εξουσίας και να αναδειχθούν σε κομβικούς αναπτυξιακούς μοχλούς της χώρας, στο πλαίσιο των κοινών σχετικών ευρωπαϊκών επιδιώξεων.

Αυτού του είδους όμως ο «δημοκρατικός συγκεντρωτισμός» έχει ιστορικώς αποτύχει, πολλώ δε μάλλον όταν αυτό το κεντρικό κράτος δεν έχει στελεχωθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και όταν οι κεντρικές κρατικές διοικήσεις ολοένα και περισσότερο υποβαθμίζονται, για πολλούς και διαφόρους λόγους, κυρίως όμως από τον αναπροσανατολισμό του τρόπου ανάπτυξης των κρατών.

Η τελευταία διοικητική μεταρρύθμιση με την επωνυμία «Καλλικράτης» αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας, παρ’ όλες τις κριτικές που δέχεται. Το ότι συγκεντρώνει τις πολυάριθμες και άρα αδύναμες τοπικές αυτοδιοικήσεις σε λιγότερους και άρα ισχυρότερους αυτοδιοικητικούς πυρήνες, είναι θετικότατο. Δίνει τη δυνατότητα συγκέντρωσης διασπασμένου δυναμικού – ανθρώπινου δυναμικού και δυναμικού εδαφικού κεφαλαίου – σε ισχυρότερους και συνεπώς αποτελεσματικότερους πόλους.

Επιπλέον, η Περιφέρεια καθίσταται η κύρια αυτοδιοικητική μονάδα, αυτή δηλαδή που χρησιμοποιείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση στην έκφραση της αυτοδιοικητικής πολιτικής της και θα επιτρέψει στη χώρα να συνεννοείται καλύτερα και να αξιοποιεί πολύ περισσότερο τα διάφορα σχετικά χρηματοοικονομικά Ευρωπαϊκά Προγράμματα.

Όχι λοιπόν αδίκως, δραστήριος εκλεγμένος περιφερειάρχης έχει αποκαλέσει τον «Καλλικράτη» ως τη μεγαλύτερη διοικητική μεταρρύθμιση από συστάσεως του νεοελληνικού κράτους...!!!