Γράφει η Δώρα Χρυσοστομίδου Οργάνωση & Διοίκηση Επιχειρήσεων,Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, MSC Operational and Supply Chain Management, University of Liverpool MA in Politics and Economics of Contemporary Eastern and South Eastern Europe,Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.
Μια φορά και ένα καιρό, ιδρύθηκε στις 27 Δεκεμβρίου του 1945 στην Ουάσιγκτον το διεθνές νομισματικό ταμείο, με τη συνδρομή 29 Χωρών που είχαν συμβάλει στο 80% του κεφαλαίου σύστασης . Η ίδρυση του Οργανισμού αυτού είχε αποφασιστεί στη συνδιάσκεψη του Bretton Woods. Σήμερα αριθμεί 187 κράτη μέλη , και κατέχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην παγκόσμια οικονομική σκηνή.
Βασικός στόχος, όπως δηλώνεται από τον ίδιο τον οργανισμό, αποτελεί η σταθερότητα των συναλλαγματικών ισοτιμιών και η ισόρροπη ανάπτυξη του διεθνούς εμπορίου. Αποστολή του ΔΝΤ είναι η παροχή τεχνικής και οικονομικής βοήθειας σε χώρες που βρίσκονται σε πολύ δύσκολη οικονομική θέση. Κύριο μέλημα αποτελούν αυτές με σοβαρά προβλήματα στο ισοζύγιο πληρωμών. Η βοήθεια δίνεται μετά από κάποιες< αναγκαίες> αλλαγές που απαιτούνται στους κρατικούς μηχανισμούς των εκάστοτε χωρών.
Τα μεγαλύτερα ποσά δανείων σύμφωνα με το ΔΝΤ(18/8/2011), που έχουν δοθεί τα τελευταία χρόνια, είναι στη χώρα μας, στην Πορτογαλία και στην Ιρλανδία , τρία από τα φερόμενα ως κακά παιδιά η αλλιώς PIIGS. Οι μακροοικονομικές ενδείξεις υπονοούν ότι η Ισπανία ακολουθεί και η μεγάλη Γαλλία βρίσκεται πολύ κοντά στο "plan for assessing" για το 2012.
Οι στόχοι του ΔΝΤ διαφοροποιούνται ανάλογα με τις οικονομικές συνθήκες που επικρατούν σε κάθε χώρα. Για την Αργεντινή λίγο πολύ η ιστορία είναι γνωστή, «Ήλθον, είδον και απήλθον». Κάποιοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι η αρχή του κακού υπήρξε η απόφαση της κυβέρνησης να κρατήσει κλειδωμένο το πέσος σε σχέση με το δολάριο. Η κρίση ξεκίνησε το 1998 και η χρεωκοπία « χτύπησε την πόρτα» το 2001.
Στη παγωμένη Ισλανδία το 2008 χτύπησε ο Ιός της χρεωκοπίας. Η χώρα είχε προσφύγει στη «βοήθεια του ΔΝΤ» για δάνειο ύψους περίπου 2 δις δολαρίων. Τα λεφτά καθυστέρησαν να εκταμιευτούν.
Και η πολλά υποσχόμενη Ρωσία βρέθηκε στην πόρτα του ΔΝΤ(1998). Η τότε κυβέρνηση αναγκάστηκε να δανειστεί 22 δις δολάρια. Τα χρήματα εκταμιεύτηκαν ,παρόλο που οι απαιτούμενες «μεταρρυθμίσεις» στο κρατικό μηχανισμό καθυστερούσαν ή δεν έγιναν ποτέ. Το BBC(23/9/1999) χαρακτήρισε το πρόγραμμα βοήθειας στη Ρωσία ως τη μεγαλύτερη αποτυχία του οργανισμού.
Η Βρετανία το 1976 δανείστηκε το ποσό των3.9 δις δολαρίων. Αυτό που κυρίως ο οργανισμός ζητούσε ήταν περικοπές στις δημόσιες δαπάνες οι οποίες και πραγματοποιήθηκαν από την Αγγλική κυβέρνηση.
Το 2001, η γείτονα χώρα αντιμετώπισε μια εξαιρετικά επώδυνη κρίση που ξεκίνησε από τον τραπεζικό Τομέα. Μετά τις εκλογές η εξουσία πέρασε στα χέρια του Ερντογάν και ο δανεισμός από το ΔΝΤ φαινόταν ως η μόνη δυνατή λύση. Το ποσό άγγιζε τα 45 δις δολάρια και οι προβλέψεις ήταν μάλλον δυσοίωνες. Παρόλα αυτά μέσα σε λίγα χρόνια η τούρκικη οικονομία κατόρθωσε να ορθοποδήσει.
Τέλος, υπάρχουν και χώρες που κάλεσαν τη βοήθεια του ΔΝΤ και όταν ήρθαν αντιμέτωπες με τα μέτρα που επέβαλε, αναγκάστηκαν υπό τη λαϊκή απαίτηση να σταματήσουν τη συνεργασία. Χαρακτηριστικότερο το παράδειγμα της Ουγγαρίας. Το Νοέμβριο του 2008,ήταν η πρώτη Ευρωπαϊκή Κυβέρνηση που προσέφυγε στη βοήθεια του ΔΝΤ κάτω από την πίεση των επιπτώσεων της επερχόμενης κρίσης. Η συνεργασία με τον οργανισμό τερματίστηκε άδοξα από το κόμμα(Fidesz)του Βίκτορ Ορμπάν, που κέρδισε τις εκλογές το 2010. Ενώ, το Νοέμβριο του 2011, η κυβέρνηση της χώρας ανασκεύασε δηλώνοντας έτοιμη να ανά-διαπραγματευτεί τους όρους για μια δεύτερη συνεργασία με ΔΝΤ. Τέλος ,ενδεικτικά, μερικές από τις χώρες που έχουν πάρει δάνεια από το ΔΝΤ είναι η Λετονία , η Ρουμανία , η Ουκρανία και ο κατάλογος συνεχίζει να είναι μακρύς.
Οι ανάγκες των καιρών καλούν τους «αξιωματούχους της Τρόικας »..οι αντιδράσεις των Λαών θα συνεχίζονται.. μια νέα τάξη πραγμάτων αρχίζει να διαφαίνεται. So the story goes ..
Βασικός στόχος, όπως δηλώνεται από τον ίδιο τον οργανισμό, αποτελεί η σταθερότητα των συναλλαγματικών ισοτιμιών και η ισόρροπη ανάπτυξη του διεθνούς εμπορίου. Αποστολή του ΔΝΤ είναι η παροχή τεχνικής και οικονομικής βοήθειας σε χώρες που βρίσκονται σε πολύ δύσκολη οικονομική θέση. Κύριο μέλημα αποτελούν αυτές με σοβαρά προβλήματα στο ισοζύγιο πληρωμών. Η βοήθεια δίνεται μετά από κάποιες< αναγκαίες> αλλαγές που απαιτούνται στους κρατικούς μηχανισμούς των εκάστοτε χωρών.
Τα μεγαλύτερα ποσά δανείων σύμφωνα με το ΔΝΤ(18/8/2011), που έχουν δοθεί τα τελευταία χρόνια, είναι στη χώρα μας, στην Πορτογαλία και στην Ιρλανδία , τρία από τα φερόμενα ως κακά παιδιά η αλλιώς PIIGS. Οι μακροοικονομικές ενδείξεις υπονοούν ότι η Ισπανία ακολουθεί και η μεγάλη Γαλλία βρίσκεται πολύ κοντά στο "plan for assessing" για το 2012.
Οι στόχοι του ΔΝΤ διαφοροποιούνται ανάλογα με τις οικονομικές συνθήκες που επικρατούν σε κάθε χώρα. Για την Αργεντινή λίγο πολύ η ιστορία είναι γνωστή, «Ήλθον, είδον και απήλθον». Κάποιοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι η αρχή του κακού υπήρξε η απόφαση της κυβέρνησης να κρατήσει κλειδωμένο το πέσος σε σχέση με το δολάριο. Η κρίση ξεκίνησε το 1998 και η χρεωκοπία « χτύπησε την πόρτα» το 2001.
Στη παγωμένη Ισλανδία το 2008 χτύπησε ο Ιός της χρεωκοπίας. Η χώρα είχε προσφύγει στη «βοήθεια του ΔΝΤ» για δάνειο ύψους περίπου 2 δις δολαρίων. Τα λεφτά καθυστέρησαν να εκταμιευτούν.
Και η πολλά υποσχόμενη Ρωσία βρέθηκε στην πόρτα του ΔΝΤ(1998). Η τότε κυβέρνηση αναγκάστηκε να δανειστεί 22 δις δολάρια. Τα χρήματα εκταμιεύτηκαν ,παρόλο που οι απαιτούμενες «μεταρρυθμίσεις» στο κρατικό μηχανισμό καθυστερούσαν ή δεν έγιναν ποτέ. Το BBC(23/9/1999) χαρακτήρισε το πρόγραμμα βοήθειας στη Ρωσία ως τη μεγαλύτερη αποτυχία του οργανισμού.
Η Βρετανία το 1976 δανείστηκε το ποσό των3.9 δις δολαρίων. Αυτό που κυρίως ο οργανισμός ζητούσε ήταν περικοπές στις δημόσιες δαπάνες οι οποίες και πραγματοποιήθηκαν από την Αγγλική κυβέρνηση.
Το 2001, η γείτονα χώρα αντιμετώπισε μια εξαιρετικά επώδυνη κρίση που ξεκίνησε από τον τραπεζικό Τομέα. Μετά τις εκλογές η εξουσία πέρασε στα χέρια του Ερντογάν και ο δανεισμός από το ΔΝΤ φαινόταν ως η μόνη δυνατή λύση. Το ποσό άγγιζε τα 45 δις δολάρια και οι προβλέψεις ήταν μάλλον δυσοίωνες. Παρόλα αυτά μέσα σε λίγα χρόνια η τούρκικη οικονομία κατόρθωσε να ορθοποδήσει.
Τέλος, υπάρχουν και χώρες που κάλεσαν τη βοήθεια του ΔΝΤ και όταν ήρθαν αντιμέτωπες με τα μέτρα που επέβαλε, αναγκάστηκαν υπό τη λαϊκή απαίτηση να σταματήσουν τη συνεργασία. Χαρακτηριστικότερο το παράδειγμα της Ουγγαρίας. Το Νοέμβριο του 2008,ήταν η πρώτη Ευρωπαϊκή Κυβέρνηση που προσέφυγε στη βοήθεια του ΔΝΤ κάτω από την πίεση των επιπτώσεων της επερχόμενης κρίσης. Η συνεργασία με τον οργανισμό τερματίστηκε άδοξα από το κόμμα(Fidesz)του Βίκτορ Ορμπάν, που κέρδισε τις εκλογές το 2010. Ενώ, το Νοέμβριο του 2011, η κυβέρνηση της χώρας ανασκεύασε δηλώνοντας έτοιμη να ανά-διαπραγματευτεί τους όρους για μια δεύτερη συνεργασία με ΔΝΤ. Τέλος ,ενδεικτικά, μερικές από τις χώρες που έχουν πάρει δάνεια από το ΔΝΤ είναι η Λετονία , η Ρουμανία , η Ουκρανία και ο κατάλογος συνεχίζει να είναι μακρύς.
Οι ανάγκες των καιρών καλούν τους «αξιωματούχους της Τρόικας »..οι αντιδράσεις των Λαών θα συνεχίζονται.. μια νέα τάξη πραγμάτων αρχίζει να διαφαίνεται. So the story goes ..
nea taksi pragmatwn...polu kala to grafeis..ayto ta leei ola.opoios katalabe katalabe...
ΑπάντησηΔιαγραφή