Μαρία Σουρβίνου: «Τα όνειρά μου έγιναν πραγματικότητα»

Αποκλειστική συνέντευξη της πρωταθλήτριας στο OKINAWA TE TAI KARATE DO του 1981  

Δεν είναι συνηθισμένο για το OraiokastroNews να φιλοξενεί μια πρωταθλήτρια και μια γυναίκα που κατάφερε πολλά σε χώρους, όπου κυριαρχούσε το αντρικό φύλο. Το καράτε-ντο είναι πολεμική τέχνη με καταγωγή από την Ιαπωνία. Το όνομά της σημαίνει "άδειο χέρι", που πέραν της σημασίας ότι στο καράτε δεν χρησιμοποιούνται όπλα, ουσιαστικά σημαίνει ότι κάποιος πρέπει να αδειάσει την ψυχή και το μυαλό του από την περηφάνια και τα πάθη και αναζητήσει την αρετή στην τελειοποίηση της τέχνης του. Πρωταθλήτρια Ελλάδας στο OKINAWA TE TAI KARATE DO του 1981, ήταν μια από τις πρώτες γυναίκες σε αυτή την πολεμική τέχνη. Με μια λαμπρή καριέρα Αξιωματικού στο Πολεμικό Ναυτικό η Μαρία Σουρβίνου επισημαίνει ότι η υπομονή, η αξιοπρέπεια, η σοβαρότητα και η υψηλή επαγγελματική κατάρτιση είναι τα μυστικά της επιτυχίας. Ακόμη, υπογραμμίζει πόσο σημαντικό ήταν για εκείνη να αποκτήσει παιδιά και να τους δώσει όλη την αγάπη της καρδιάς της. Τέλος, η κυρία Σουρβίνου τονίζει πως ο κυριότερος λόγος να ζεις είναι για να δίνεις και να δείχνεις την αγάπη σου απλόχερα στους συνανθρώπους σου. Απολαύστε την: 

·     

   Μια γυναίκα στο χώρο των πολεμικών τεχνών. Πως προέκυψε η ενασχόληση σας με το καράτε;

Από την παιδική μου ηλικία, με παρότρυνση των γονιών  μου άρχισα να αθλούμαι και να συμμετέχω ενεργά σε διάφορες αθλητικές δραστηριότητες, όπως στίβο στην ΑΕΚ, μετά βόλεϊ στον Ιωνικό Ν. Φιλαδέλφειας (νεανίδες-γυναίκες). Παράλληλα με το βόλεϊ ξεκίνησα μαζί με τον αδερφό μου καράτε, το οποίο στη συνέχεια με κέρδισε ολοκληρωτικά κι ασχολήθηκα αποκλειστικά μ΄ αυτό.

·        Αναδειχθήκατε πρωταθλήτρια OKINAWA TE TAI KARATE DO Ελλάδας γυναικών το 1981. Τι σήμαινε αυτό για σας;

Ήταν επιβράβευση των κόπων και των προσπαθειών μου σε μία τόσο σημαντική διοργάνωση, όπως ένα Πανελλήνιο πρωτάθλημα και η συμμετοχή μου με γέμισε συναισθήματα χαράς κι ενθουσιασμού . Για μένα αυτό ήταν μοναδική εμπειρία.

·        Ακολούθησε η θητεία σας σε έναν ακόμη ανδροκρατούμενο χώρο, στο Πολεμικό Ναυτικό. Τι σας έδωσε και τι σας «πήρε» η ένστολη σταδιοδρομία;

Μου έδωσε αυτό που αισθάνεται ο καθένας που υπηρετεί την πατρίδα του. Υπερηφάνεια και τιμή. Μέσα από την σταδιοδρομία μου στο Πολεμικό Ναυτικό, με πειθαρχία κι αυτοέλεγχο, έμαθα να αντιμετωπίζω τις δύσκολες καταστάσεις που προκύπτουν στην ζωή και να ανταπεξέρχομαι σε αυτές. Λόγω της φύσης του επαγγέλματος το μόνο που μου πήρε, ήταν ότι στερήθηκα κάποιο χρόνο από το μεγάλωμα των παιδιών μου.   

·        Τι θα συμβουλεύατε σε μια νεαρή κοπέλα που ξεκινά τώρα την καριέρα της σε ένα ανδροκρατούμενο χώρο; ποιες είναι οι κακοτοπιές και ποια τα μυστικά της επιτυχίας; Αν ξαναγυρνούσατε στην αρχή της καριέρας σας, θα αλλάζατε κάτι στην πορεία σας; 

Υπομονή, αξιοπρέπεια, σοβαρότητα και να επιτύχει υψηλή επαγγελματική κατάρτιση για να αντιμετωπιστεί ως ισότιμη από το περιβάλλον εργασίας. Αυτό είναι το μυστικό της επιτυχίας και δεν υπάρχουν κακοτοπιές αν επιτευχθούν τα παραπάνω. Δεν νομίζω ότι θα άλλαζα κάτι από την πορεία μου.

·        Πιστεύετε στα θαύματα;

Ναι κι ελπίζω πάντα για το καλύτερο.  

·      

  Τι είναι ο έρωτας; ένα απάνεμο λιμάνι ή μια διαρκής τρικυμία;

Απάνεμο λιμάνι.

·        Ποια ήταν τα νεανικά σας όνειρα; Πόσα από αυτά πραγματοποιήσατε;

Ήθελα να είμαι ανεξάρτητη, και να κάνω μια αξιοπρεπή καριέρα, αλλά, το σημαντικότερο ήταν να κάνω παιδιά και να τους δώσω όλη την αγάπη της καρδιάς μου. Νοιώθω τυχερή γιατί και με την σταδιοδρομία στο Πολεμικό Ναυτικό και με τα παιδιά μου τα όνειρά μου έγιναν πραγματικότητα.

·        Αν ένα μικρό παιδί σας ρωτούσε για ποιον λόγο αξίζει κανείς να ζει, τι θα του λέγατε;

Ο κυριότερος λόγος να ζεις είναι για να δίνεις και να δείχνεις την αγάπη σου απλόχερα στους συνανθρώπους σου.