Του Δημήτρη Λιοτήρη.
Όνειρο, τελικά, ήταν η προαναγγελθείσα αξιοκρατία στις διοικήσεις των Δ.Ε.Κ.Ο. και των πάσης φύσεων οργανισμών του Δημοσίου. Δυστυχώς, οι αρχηγοί, τα στελέχη και τα μέλη των συγκυβερνώντων κομμάτων, όλοι τους ανάξιοι των ιστορικών περιστάσεων, έχασαν την τελευταία ευκαιρία να στείλουν στον δοκιμαζόμενο και απογοητευμένο ελληνικό λαό ένα μήνυμα ανακούφισης, παραδειγματισμού, αισιοδοξίας και ελπίδας. Ένα μήνυμα επικράτησης της αξιοκρατίας στην επιλογή των διοικήσεων των Δ.Ε.Κ.Ο, αποκατάστασης του ορθολογισμού και της αποδοτικότητάς τους, αλλά και επανόρθωσης του τρωθέντος αισθήματος δικαίου. Τέτοια ευκαιρία ήταν ο διορισμός των νέων επικεφαλής στις ΔΕΚΟ και τους οργανισμούς προσώπων, με κριτήρια ακομμάτιστης και ειλικρινούς αξιοκρατίας για την εξυπηρέτηση αποκλειστικά του δημοσίου συμφέροντος. Προς το παρόν, η παλιά, άθλια, ρουσφετολογική και ζημιογόνα τακτική διορισμών στις θέσεις αυτές των πάσης φύσεως αποτυχόντων πολιτευτών, αναβιώνει την ίδια συνταγή που εξαθλίωσε τους οργανισμούς αυτούς και εξαχρείωσε τους πολίτες. Επαναλαμβάνεται και πάλι η ίδια, παλιά, αισχρή και (υποκριτικά καταγγελθείσα από τους πολιτικούς) μορφή πελατειακής διαχείρισης με στόχο τη διαιώνιση της εξουσίας των άθλιων κομματικών στελεχών και τον παρασιτισμό της πολιτικής τάξης, με σκοπό την επικερδή (σε ψήφους και πολιτική επιρροή) πώληση των καλά αμειβόμενων θέσεων εργασίας των ΔΕΚΟ και των οργανισμών του Δημοσίου. Η κομματοκρατία, η ρουσφετολογία, ο νεποτισμός και η οικογενειοκρατία εξαφάνισαν πλέον κάθε υποκριτική εξαγγελία για αξιοκρατία και διαφάνεια σ' ένα κράτος πλιατσικολογημένο από τους ντόπιους αλητολήσταρχους και κατασπαραγμένο από το δημόσιο χρέος και τους δανειστές.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου