Ωραιόκαστρο, 28/02/2011
ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Με την ευκαιρία της εκλογοαπολογιστικής Γενικής Συνέλευσης της Ένωσης Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων των Σχολείων Ωραιοκάστρου, που πραγματοποιήθηκε στις 28/02/2011 και τη λήξη της θητείας μου αισθάνομαι την ανάγκη να επικοινωνήσω μαζί σας και να σας ευχαριστήσω για την συνεργασία που είχαμε.
Στα δυο τελευταία χρόνια συμμετοχής στην ΕΝΩΣΗ και ως εκπρόσωπος στην Ομοσπονδία Ενώσεων Γονέων και Κηδεμόνων Μαθητών Θεσσαλονίκης συνειδητοποίησα ότι χωρίς την λειτουργία των Οργανώσεων Γονέων η ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ θα ήταν σε αρκετά σημεία ακόμη περισσότερο υποβαθμισμένη.
Η αποτελεσματική λειτουργία Οργανώσεων Γονέων είναι λοιπόν ο πρωταρχικός στόχος για να πετύχουμε μια αναβαθμισμένη ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ.
Οι Γονείς ως Ενεργoί Πολίτες του Δήμου μας πρέπει να συμμετέχουν στις Οργανώσεις Γονέων γιατί δεν έχουν άλλο χώρο να προβάλουν τις απόψεις τους που αφορούν την εκπαίδευση των παιδιών τους και γιατί όταν τα κοινωνικά προβλήματα αυξάνουν και διογκώνονται, μόνον η συλλογικότητα και η συσπείρωση μπορεί να δώσει απαντήσεις και λύσεις.
Στα δυο αυτά χρόνια συλλειτουργίας Ένωσης και Συλλόγων Γονέων, όπως και στα προηγούμενα, αποδείξαμε ότι μπορούμε να μελετούμε και να προβάλουμε τα προβλήματα των σχολείων του Δήμου μας. Ήταν έντονη και άκρως διεκδικητική η παρουσία εκπροσώπων της ΕΝΩΣΗΣ και των ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΓΟΝΕΩΝ σε κρίσιμες συνεδριάσεις των οργάνων της Αυτοδιοίκησης και μεγάλη η συνεισφορά των ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΓΟΝΕΩΝ στον εφοδιασμό των σχολείων του Δήμου μας με τα απαραίτητα εξοπλιστικά και εποπτικά μέσα.
Στις ανά διετία προβλεπόμενες εκλογές που έγιναν η είδηση και ο σχολιασμός δεν αφορούν τις εκλογές αυτές καθαυτές και το ποιοι εκλέχτηκαν. Η είδηση αφορά την απελπιστικά μικρή συμμετοχή του κόσμου στις εκλογές.
Υπάρχει λοιπόν κανείς που να πιστεύει ότι η συμμετοχή μας στις εκλογές αυτές είναι ικανοποιητική; Το ζήτημα βέβαια είναι να δούμε τι φταίει. Να βρούμε τις πιθανές αιτίες και να προσπαθήσουμε όλοι μαζί να τις εξαλείψουμε.
Πολλές είναι οι γνώμες που ακούγονται. Πιστεύω ότι ο καθένας από μας που Δε πήγε να ψηφίσει το έκανε για τους δικούς του λόγους. Σε καμιά περίπτωση δεν μπορούμε να είμαστε απόλυτοι και να ρίξουμε τις ευθύνες σε μια και μοναδική αιτία. Η αιτία της απομάκρυνσης μας από τα κοινά είναι προσωπική.
Να ξεκινήσουμε από την αδιαφορία μας για το τι γίνεται γύρω μας; Αδιαφορία προϊόν της διαβίωσής μας στη πόλη και την εξατομίκευση των μέσων που χρησιμοποιούνται για την επίτευξη του όποιου σκοπού, που αλλοτριώνει τα άτομα. Αδιαφορία όμως που δεν δικαιολογείται όταν πρόκειται για τα παιδιά μας. Το πολύ απλό «δεν με νοιάζει» δεν μπορεί να έχει καμιά έννοια όταν αναφέρεται στα παιδιά μας.
Αρκετοί ρίχνουν τις ευθύνες στα πρόσωπα. Όλο οι ίδιοι και οι ίδιοι χωρίς να κάνουν κάτι σημαντικό. Η απάντηση σε όλους αυτούς είναι πολύ απλή: Ελάτε να διώξετε όλους αυτούς που είναι τόσα χρόνια και που ενδεχομένως να θεωρείτε ότι έχουν κάνει τους συλλόγους τσιφλίκι τους. Ελάτε!! Ο κόσμος διψάει για αλλαγές στα πρόσωπα . Προφανώς όμως άλλα πρόσωπα δεν υπάρχουν. Η άποψη ότι πολλοί γονείς συμμετέχουν στους Συλλόγους Γονέων ή εκπροσωπούν τους γονείς στα συλλογικά όργανα της εκπαίδευσης, γιατί επιδιώκουν να γνωριστούν με όσο το δυνατό περισσότερους γονείς με σκοπό την ωφελιμιστική αξιοποίηση αυτών των γνωριμιών, π.χ. για την ανάδειξή τους σε ευρύτερα θεσμικά όργανα της τοπικής αυτοδιοίκησης δεν με βρίσκει σύμφωνο. Οι φιλοδοξίες αυτές των γονέων δε βλάπτουν, όταν γίνονται σύμμετρα και με προτεριότητα το συμφέρον των παιδιών. Το πρόβλημα προκύπτει, όταν η προτεραιότητα αυτή αντιστρέφεται και προηγείται το προσωπικό ή πολιτικό συμφέρον.
Άλλοι πάλι μιλούν για ανικανότητα των συλλόγων να εκπληρώσουν το στόχο τους. Ανικανότητα που προέρχεται από έλλειψη αρμοδιότητας για λήψη σοβαρών αποφάσεων, αλλά και γενικότερα σοβαρής παρέμβασης μέσα από το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο. Αυτοί ίσως να έχουν κάποιο δίκιο, όταν όμως μιλάνε για άλλης μορφής συλλόγων. Όχι όμως για τους συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων.
Τέλος υπάρχει και η άποψη ότι η κεντρική διοίκηση δεν ενθαρρύνει τον κόσμο για μεγαλύτερη συμμετοχή θεσμοθετώντας ένα τέτοιο νομικό πλαίσιο όπου η συμμετοχή θα είναι ουσιαστική. Πράγματι δεν υπάρχει τέτοιο νομικό πλαίσιο. Και πράγματι όταν κάποτε έγινε μια προσπάθεια δημιουργίας του αυτή η προσπάθεια θάφτηκε εκ των έσω.
Ίσως θα μπορούσαμε να αναφερθούμε και σε άλλες αιτίες για τη μη συμμετοχή.
Ο καθένας από μας θα πρέπει να ψάξει να βρει μόνος του την πραγματική αιτία, και μόνος του να πολεμήσει.
Εγώ να ευχηθώ στα νέα Δ. Σ. των Σχολικών Οργανώσεων Καλή Επιτυχία στο έργο τους και να ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ να είναι διεκδικητικοί, με μορφές αγώνων όμως που θ’ αφήνουν τα σχολειά ανοιχτά.! (Από 13/09/2010 έως 13/12/2010 τα σχολεία μας απώλεσαν 80-150 διδακτικές ώρες λόγω καταλήψεων, σχολικών γιορτών, δημοτικών εκλογών, εκλογών των εκπαιδευτικών, χιονοπτώσεων κλπ. Το γεγονός αυτό από μόνο του καθιστά κάθε προσπάθεια αναβάθμισης της παιδείας ανέφικτη.)
Με εκτίμηση
Δημήτρης Λιοτήρης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου