ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ στα ‘Αληθινά Σενάρια’ της ΕΤ3, την Πέμπτη 25 Οκτωβρίου, στις 11 το βράδυ
ένα πολύ ενδιαφέρον επετειακό αφιέρωμα, με πρωταγωνιστές ανθρώπους που έκαναν αξιέπαινες πράξεις χωρίς να στοχεύουν σε προσωπικό όφελος.
Την ώρα που πολλοί Έλληνες φυγαδεύουν εκατομμύρια ευρώ σε τράπεζες του εξωτερικού, ο φακός της εκπομπής εστιάζει σε ορισμένους συμπατρι
ώτες μας που θα έπρεπε να αποτελούν ηθικά πρότυπα, δυστυχώς όμως παραμένουν άγνωστοι στους περισσότερους από εμάς.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα, ο μηχανικός Βασίλης Μπεκιάρης και ο καροποιός Γιώργος Νταλίγκαρος, οι οποίοι μαζί με πολλούς ανώνυμους κατοίκους της περιοχής του Αξιού, έστησαν τις πρώτες γέφυρες για να περάσει ο ελληνικός στρατός και να απελευθερωθεί η Θεσσαλονίκη, ακριβώς πριν από 100 χρόνια.
Μία ακόμη ιστορία ενός ξεχασμένου ήρωα, είναι αυτή του λοχία Δημητρίου Ίτσιου, ο οποίος υπηρετούσε στα οχυρά του Ρούπελ ως διοικητής πολυβολείου.Ο ίδιος, πολεμώντας με αυτοθυσία, αντιστάθηκε λυσσαλέα όταν δέχτηκε επίθεση από τα ναζιστικά στρατεύματα το 1941.
Ο Κωνσταντίνος Κουκίδης είναι άλλο ένα ηρωικό πρόσωπο, το παράδειγμα του οποίου αναδεικνύει η έρευνα του Νίκου Ασλανίδη. Η φυσιογνωμία του κινείται στα όρια του θρύλου και της πραγματικότητας, καθώς η ιστορική της διάσταση αμφισβητείται. Σύμφωνα ωστόσο με ερευνητές, ο Κουκίδης ήταν φρουρός στην Ακρόπολη, όταν τα γερμανικά στρατεύματα μπήκαν στην Αθήνα, στις 27 Απριλίου 1941 . Οι Γερμανοί τον διέταξαν να παραδοθεί και να κατεβάσει την ελληνική σημαία για να αναρτήσουν τη ναζιστική με τη σβάστικα. Τότε, εκείνος τυλίχτηκε με την ελληνική σημαία και έπεσε από την Ακρόπολη, με αποτέλεσμα να βρει τραγικό θάνατο.
Συγκλονιστική όμως είναι και η ιστορία του Γιάννη Πλιάκου, από τη Νιγρίτα Σερρών. Σε ηλικία 17 ετών συνελήφθη μαζί με άλλους 39 Έλληνες και μεταφέρθηκε σε στρατόπεδο αιχμαλώτων στη Γερμανία, όπου επί μήνες δούλευε νηστικός σε καταναγκαστικά έργα. Σήμερα, όντας ο μόνος επιζών από εκείνη την ομάδα των αιχμαλώτων, αφηγείται με μοναδικό τρόπο όσα έζησε, υπενθυμίζοντας σε όλους μας τη φρίκη και τη θηριωδία του πολέμου…
Χαρακτηριστικά παραδείγματα, ο μηχανικός Βασίλης Μπεκιάρης και ο καροποιός Γιώργος Νταλίγκαρος, οι οποίοι μαζί με πολλούς ανώνυμους κατοίκους της περιοχής του Αξιού, έστησαν τις πρώτες γέφυρες για να περάσει ο ελληνικός στρατός και να απελευθερωθεί η Θεσσαλονίκη, ακριβώς πριν από 100 χρόνια.
Μία ακόμη ιστορία ενός ξεχασμένου ήρωα, είναι αυτή του λοχία Δημητρίου Ίτσιου, ο οποίος υπηρετούσε στα οχυρά του Ρούπελ ως διοικητής πολυβολείου.Ο ίδιος, πολεμώντας με αυτοθυσία, αντιστάθηκε λυσσαλέα όταν δέχτηκε επίθεση από τα ναζιστικά στρατεύματα το 1941.
Ο Κωνσταντίνος Κουκίδης είναι άλλο ένα ηρωικό πρόσωπο, το παράδειγμα του οποίου αναδεικνύει η έρευνα του Νίκου Ασλανίδη. Η φυσιογνωμία του κινείται στα όρια του θρύλου και της πραγματικότητας, καθώς η ιστορική της διάσταση αμφισβητείται. Σύμφωνα ωστόσο με ερευνητές, ο Κουκίδης ήταν φρουρός στην Ακρόπολη, όταν τα γερμανικά στρατεύματα μπήκαν στην Αθήνα, στις 27 Απριλίου 1941 . Οι Γερμανοί τον διέταξαν να παραδοθεί και να κατεβάσει την ελληνική σημαία για να αναρτήσουν τη ναζιστική με τη σβάστικα. Τότε, εκείνος τυλίχτηκε με την ελληνική σημαία και έπεσε από την Ακρόπολη, με αποτέλεσμα να βρει τραγικό θάνατο.
Συγκλονιστική όμως είναι και η ιστορία του Γιάννη Πλιάκου, από τη Νιγρίτα Σερρών. Σε ηλικία 17 ετών συνελήφθη μαζί με άλλους 39 Έλληνες και μεταφέρθηκε σε στρατόπεδο αιχμαλώτων στη Γερμανία, όπου επί μήνες δούλευε νηστικός σε καταναγκαστικά έργα. Σήμερα, όντας ο μόνος επιζών από εκείνη την ομάδα των αιχμαλώτων, αφηγείται με μοναδικό τρόπο όσα έζησε, υπενθυμίζοντας σε όλους μας τη φρίκη και τη θηριωδία του πολέμου…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου