Βουβός, πνιχτός θρήνος. Ηταν πραγματικά δύσκολος ο ύστατος αποχαιρετισμός του Πέτρου Κουτσιαμπασάκου, του φίλου, του ανθρώπου, του συγγραφέα, του μουσικού, χθες το μεσημέρι στο Νεκροταφείο Καισαριανής.

Ο συγγραφέας και μουσικός Πέτρος ΚουτσιαμπασάκοςΥπό τους ήχους ενός πένθιμου εμβατηρίου που ερμήνευε η Φιλαρμονική, στην οποία συμμετείχε προτού τον χτυπήσει το μοιραίο ανεύβρυσμα που τον καθήλωσε για δύο μήνες έως το προχθεσινό τέλος, στην τελευταία κατοικία του τον συνόδεψαν τα αδέλφια του -συντετριμμένος ήταν ο Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος-, δεκάδες φίλοι, συγγραφείς (Μισέλ Φάις, Αλέξανδρος Ασωνίτης, Νίκος Παναγιωτόπουλος, Κάλλια Παπαδάκη κ.ά.), σκηνοθέτες (Πέννυ Παπαγιωτοπούλου, Σταύρος Καπλανίδης, Γρηγόρης Καραντινάκης, Περικλής Χούρσογλου κ.ά) και δημοσιογράφοι, των οποίων τα κείμενα διόρθωνε στην «Ελευθεροτυπία».

Αυτός ο αθόρυβος, πραγματικά σεμνός άνθρωπος, που διακρινόταν για ένα παρωχημένο στις μέρες μας ήθος και «έφυγε» μόλις 48 ετών, την ώρα που είχε πολλά ακόμη να δώσει -είχε ξεκινήσει να γράφει το τρίτο του βιβλίο-, εκτιμήθηκε και αγαπήθηκε πολύ εν ζωή.

Στα στεφάνια, -μεταξύ άλλων, από τον υπουργό Πολιτισμού Π. Παναγιωτόπουλο, τον εκδοτικό οίκο «Πατάκη», από τον οποίο κυκλοφορούσε το τελευταίο βιβλίο του, τις φιλαρμονικές με τις οποίες συνέπραξε, τα αδέλφια του- το πιο συγκινητικό ήταν εκείνο από το Σύλλογο Αποφοίτων Παιδοπόλεων.

Ηταν και ο Πέτρος ένα παιδί που μεγάλωσε σε παιδόπολη. Εξ ου το συγκινητικό μυθιστόρημά του «Πόλη Παιδιών» ήταν ένα χρέος όχι μόνο απέναντι στην ιστορία του τόπου, αλλά και απέναντι στον εαυτό του. Οσο ζούμε, θα τον θυμόμαστε.
ΙΩ.Κ.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 
Top