Sir Afeem και άλλα

Είδηση από tvxs που οφείλω να ομολογήσω πως με έκανε και γέλασα :
"Στον αστροφυσικό Στίβεν Χόκινγκ αποφάσισε να απαντήσει ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ και να εξηγήσει στο ποίμνιο γιατί ο συγκεκριμένος επιστήμονας σφάλλει στην άποψη περί ύπαρξης ή όχι κάποιου δημιουργού θεού."
"Ο Μητροπολίτης Σεραφείμ επικαλείται τα προβλήματα υγείας που ταλαιπωρούν εδώ και 40 χρόνια τον. Σ. Χόκινγκ, κάνοντας λόγο για ψυχολογικά συμπλέγματα του Άγγλου αστροφυσικού, επειδή ο επιστήμονας δεν σκέφτηκε να συμβουλευτεί τον Έλληνα κληρικό, πριν εκφραστεί δημόσια.
Απευθυνόμενος προς το ποίμνιο του, ο Σεραφείμ σημειώνει πως αναγνωρισμένοι επιστήμονες που τυχαίνει να ταλαιπωρούνται από σοβαρά σωματικά προβλήματα είναι επιτρεπτό να γελοιοποιούνται και να χλευάζονται."
Καλά ξηγήθηκε το αλάνι, όμορφα τα 'χωσε. Δεν μας φτάνουν όλα τα υπόλοιπα, έχουμε τους παπάρδες να θέτουν -την σαφέστατα τεκμηριωμένη- άποψή τους πάνω σε επιστημονικά θέματα. Άτομα -στην πλειοψηφεία τους- ανίδεα, μυαλουδάκια ανειδίκευτα σε οτιδήποτε πέρα από την φάλτση απαγγελία ψαλμών που ουσιαστικά μας κυβερνάνε εδώ και πολλούς αιώνες, έχουν την τάση να χώνουν την μύτη τους παντού.
Αν το σκεφτεί κανείς ορθολογικά το θέμα της "εξουσίας" της εκκλησίας, τις αντιλήψεις της, τα στερεότυπά της, το "team" της και γενικά οτιδήποτε σχετίζεται με αυτήν (χωρίς υπερβολή), δεν νομίζω πως θα δυσκολευτεί ιδιαίτερα να συνειδητοποιήσει την ηλιθιότητα του συστήματος αυτού -και του ιδίου βέβαια, αφού την ανέχεται. Ας δούμε τα πράγματα από την αρχή (κυριολεκτικά):
Κάποτε ήταν ένα μέρος που το έλεγαν Παράδεισο (πλέον είναι ταβέρνα στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης). Εκεί έμενε μόνος του ο Αδάμ μαζί με διάφορα ζωάκια, δενδράκια, λιμνούλες κλπ. Περνούσε πολύ ωραία αλλά αισθάνθηκε μοναξιά και έτσι η "αθέατη/αόρατη σοφή ανθρωπόμορφη δύναμη με τα άσπρα γένια" -που από εδώ και πέρα για λόγους συντομίας θα ονομάζουμε "Θεό"- έκοψε ένα κομμάτι του Αδάμ και του έφτιαξε μια γκόμενα: την Εύα. Ο Θεός, που κατά τα άλλα είχε ξηγηθεί πολύ όμορφα, τους είχε απαγορεύσει ένα και μοναδικό πράγμα: να φάνε από μια μηλιά. Μια μέρα όμως ένα φίδι που μιλούσε τους δελέασε και έτσι έκαναν την πρώτη παράβαση στην ανθρώπινη ιστορία: έφαγαν οι κολασμένοι το μήλο! Άμεση συνέπεια του τρομαχτικού αυτού στην ιδέα και μόνο αμαρτήματος ήταν η εκδίωξή τους από τον Παράδεισο και η άφιξή τους στην Γη (υπό κάποια έννοια ίσως μπορούν να θεωρηθούν και οι πρώτοι εξωγήινοι επισκέπτες). Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα, things got really fucked up...
Στον πλανήτη Γη έγιναν διάφορα κακά: δύο αδέρφια σφάχτηκαν, έγινε ένας κατακλυσμός που τα γ@μη$ε όλα, ένας πύργος γκρεμίστηκε και πολλά πολλά άλλα που ούτε να τα σκέφτομαι δεν θέλω. Ωστόσο, μια μέρα όλα θα γινόντουσαν ξανά ωραία και η ελπίδα θα ξαναζωντάνευε για όλους τους γήινους (και όχι παραδεισένιους πλέον δυστυχώς). Ήταν ένα ζευγάρι, ο Ιωσήφ και η Μαρία, που παρακαλούσαν να αποχτήσουν ένα παιδί. Δεν ήξεραν όμως ότι για να γίνει κάτι τέτοιο, έπρεπε να συνουσιαστούν. Έλα όμως που η Μαρία έμεινε έγκυος...! Μάλιστα είπε στον σύζηγό της ότι την συνάντησε κάποιος αρχάγγελος εν ονόματι Γαβριήλ (γιατί όταν δεις έναν άγγελο μπροστά σου το πρώτο πράγμα που κάνεις είναι να ρωτήσεις πως το λένε) και της έδωσε έναν κρίνο και έτσι έμεινε έγκυος. Ο κακόμοιρος ο Ιωσήφ το πίστεψε και δεν το 'ριξαν και έτσι λίγο αργότερα γεννήθηκε ο Υιός του Θεού. Ο Θεάνθρωπος αυτός -ο οποίος άκουγε στο όνομα Ιησούς και για τον οποίο ελάχιστα πράγματα γνωρίσαμε τελικά- έμελλε να τα αλλάξει όλα. Όσο ήταν παιδί δεν θυμάμαι τι έκανε, για καμιά 15άρα χρόνια αγνοούνταν η τύχη του, αλλά όταν ξαναγύρισε στην show biz έδειξε την μαγκιά του: περπατούσε πάνω στο νερό, ανέσταινε νεκρούς, μετέτρεπε το νερό σε κρασί (το αγαπημένο μου) και διέδιδε πως είναι ο Υιός του Θεού. Οι Ρωμαίοι δεν τα δέχονταν όμως τέτοια πράματα και τον συνέλλαβαν και τον στάυρωσαν. Βέβαια ο Ιησούς έδειξε τη μαγκιά του για άλλη μία φορά, αναστήθηκε και την έκανε από τη Γη.
Ωραίο παραμυθάκι; Όχι βέβαια!! Ωραία παραμυθάκια ήταν η Κοκκινοσκουφίτσα και τα 3 γουρουνάκια! Αυτό είναι απαίσιο! Για να μεταφέρω μάλιστα τα παιδικά ψυχικά μου τραύματα... Ξέρετε εσείς οι παπάδες τί είναι να σας λένε ένα παραμύθι όπου πρωταγωνιστεί ο absolute God και στο τέλος να πεθαίνει;;; Κλασσικά η ατάκα που έσκαγε μετά: "Δεν πέθανε παιδάκι μου, αναστήθηκε". Ούτε 5 χρονών όταν ήμουν δεν το χωρούσε το μυαλό μου αυτό. ΑΝΑΣΤΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΠΗΓΕ ΠΟΥΥΥΥΥ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;; ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΒΛΕΠΩΩΩΩ;;;;;;;;;;;;;;;;;; "Εμφανίζεται μπροστά σου με πολλές μορφές κάθε μέρα". Δε μας χέζεις ρε νταλάρα.
Παραμύθι ξεπαραμύθι, μας το έχουν πει όμως σε όλους μας. Και μάλιστα σε μια παιδική ηλικία που δεν μπορείς να κρίνεις, όπως όλα τα παραμύθια άλλωστε. Αλλά το συγκεκριμένο δεν θυμάμαι ποτέ να μου είπε κανείς πως είναι παραμύθι! Έπειτα σε βαφτίζουν. Έτσι απλά. Πιστεύεις πλέον. Μπορεί όταν σε ρωτάνε "τι καιρό έχει;" να απαντάς "μήλα στο συντιβάνι" αλλά στην ερώτηση "πιστεύεις στον Θεό;" απαντάς "πιστεύω και είμαι Χριστιανός Ορθόδοξος". Ψαγμένος ο μπέμπης. Έπειτα πας στο σχολείο. Προσευχή κάθε πρωί. Ψέλνετε εκεί όλοι μαζί κάτι λόγια που ούτε καταλαβαίνετε τι σημαίνουν. Μετά μάθημα. "Θρησκευτικά" το λένε και το διδάσκεσαι ΜΕΧΡΙ ΤΑ 18 ΣΟΥ!!!!!!!!!!! Μάλιστα εδώ να πω πως υπήρχαν σε κάθε τμήμα 1-2 άτομα που το παρακολουθούσαν και το διάβαζαν μέχρι το τέλος. Ουδέν σχόλιον. Μεγαλώνοντας αρχίζεις να συνειδητοποιείς ότι όλα μοιάζουν με ένα μεγάλο ψέμα, μια μεγάλη απάτη, αλλά πάντα έχεις στο μυαλό σου: "Υπάρχει Θεός. Υπάρχει κάποιος που τα δημιούργησε όλα αυτά.". Λες και δεν θα μπορούσε να συμβαίνει οτιδήποτε άλλο. Ζεις σε έναν κακόμοιρο πλανητάκο, δεν έχεις καταφέρει καν να δεις αν υπάρχει ζωή αλλού σε αυτό το σύμπαν, αλλά πιστεύεις πως υπάρχει ο δημιουργός του. Ο δημιουργός αυτού που δεν γνωρίζεις.
Η εκκλησία την σακουλεύτηκε από νωρίς τη φάση, παρουσιάζοντας τον ορισμό της επιτυχημένης επιχείρησης. Τον καιρό που ο καθένας έπινε ότι έβρισκε και καθόταν και έγραφε άλλοτε υπαρκτά γεγονότα και άλλωτε απόρροιες της φαντασίας του, μαζεύτηκαν οι επιχειρηματίες και διάλεξαν κάποια από αυτά να τα προωθήσουν στον κόσμο. Τα υπόλοιπα καταστράφηκαν και αν τύχαινε κανένας και είχε κάποιο "αντίγραφο", πολύ απλά τον σκοτώνανε. Βλέπετε, είχαν αποκτήσει ισχυρούς συνεργάτες μέσα από τις εκάστοτε κυβερνήσεις του κόσμου. Με τα χρόνια Κυβέρνηση και Εκκλησία έγιναν οι απόλυτοι άρχοντες κάθε χώρας. Χωρίς να σημαίνει ότι είχαν πατριωτικά αισθήματα -χαρακτηριστικότατο παράδειγμα ο αφορισμός της ελληνικής επανάστασης από Εκκλησία "μας". Την τσέπη τους κοιτούσαν πάντα και τα συμφέροντά τους.
Ας έρθουμε στο σήμερα. Ποιοί αποτελούνε την εκκλησία; Άτομα παντελώς αμόρφωτα -στην συντριπτική τους πλειοψηφεία-, με συντηριτικές εώς φασιστικές απόψεις που σε μία αξιοκρατική κοινωνία η θέση τους θα ήταν να σκουπίζουν τον πάγκο του Κεραυνού Ωραιοκάστρου. Και αυτό μόνο αν απουσίαζε ο βασικός καθαριστής του. Και τί δουλειά κάνουν; Επικοινωνούν με τον απόλυτο δημιουργό της πλάσης. Βαφτίζουν, παντρεύουν, κηδεύουν και ψέλνουν θεόφαλτσα. Και πόσα λεφτά βγάζουν από αυτά; ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΑ!! Όσο για τα κεφάλια στο σάπιο τους σύστημα... Παραπάνω θαυμάσατε το IQ του σεραφειμ. Όλο και κάπου θα έχετε δει τον άνθιμο. Όλοι σας θυμάστε τον χριστόδουλο. Αυτοί είναι οι ντίβες, πιστεύω πως υπάρχουν τόσοι πολλοί άλλοι που δεν βγαίνουν στα κανάλια που για να τους απαριθμήσουμε θα χρειαζόμασταν κάποιον πολύύύ μεγάλο "long" αριθμό.
Είναι μεγάλη μπίζνα και παίζονται αμύθητα φράγκα. Το τραγικό όμως της υπόθεσης είναι ότι όσο και αν ζούμε στην εποχή της πληροφορίας και βλέπουμε το έγκλημα που διαπράττεται από την εκκλησία, δεν λέμε να ξεφύγουμε. Ίσως να το έχουν ονομάσει και Παράδοση κάποιοι. Παράδοση που πρέπει να προστατευθεί από όλους μας, σε αντίθεση με άλλα ήθη και έθιμα, γλώσσες, μουσικές. Άλλωστε με αυτά ασχολούνται πολλές μεγάλες επιχειρήσεις και είμαστε σίγουροι για την διαφύλλαξή τους... Τελειώνω με ένα σχετικό βιντεάκι του George Carlin που τα λέει έμορφα.