Λίγες μέρες πριν από την εκλογική αναμέτρηση της δεύτερης Κυριακής η παράταξη του τελικού νικητή και νυν δημάρχου Ωραιοκάστρου Δημήτρη Σαραμάντου (πρώην δημάρχου Καλλιθέας) ναύλωσε λεωφορεία για να πάρει τους κατοίκους του Ωραιοκάστρου και να τους ξεναγήσει δωρεάν στα χωριά της Καλλιθέας. Να τους δείξει τα επιτεύγματα της 8ετούς διοίκησης Σαραμάντου. Τελικά βέβαια παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Ωραιοκαστράρχη Πολυχρονίδη δεν ήταν πολλοί αυτοί που ανταποκρίθηκαν στην ευγενή πρόσκληση.
Λόγω κάποιων υποχρεώσεων δεν μπόρεσα να συμμετέχω ούτε και εγώ στην ενδιαφέρουσα αυτή ξενάγηση. Έτσι για να αναπληρώσουμε τα κενά στην ενημέρωσή μας για τις νέες ενότητες του δήμου Ωραιοκάστρου, αποφασίσαμε μια παρέα, με την παρότρυνση κάποιων φίλων από τη Νεοχωρούδα, να κάνουμε ένα οδοιπορικό γνωριμίας των περιβαλοντικών προβλημάτων αυτής της περιοχής.
Ξεκινήσαμε από το ρέμα (στάση ΟΑΣΘ «Μεσάικος») όπου καταλήγει ο αγωγός των λυμάτων της Νεοχωρούδας, κατάσταση τριτοκοσμικού τύπου. Οκτώ χρόνια η διοίκηση Σαραμάντου δεν κατασκεύασε αποχετευτικό δίκτυο σε μια περιοχή που λόγω και των παραγωγικών δραστηριοτήτων (πτηνοτροφία, βιομηχανία) είναι απολύτως απαραίτητο.
Ακολουθήσαμε την πορεία του ρέματος το οποίο παρακάτω (πχ. κοντά στην επιχείρηση “GIORMANIS”) γίνεται ένα ποτάμι αποβλήτων όπως αυτά που βλέπουμε στα ντοκυμαντέρ για την Ινδία και το Μπαγκλαντές. Εν τω μεταξύπαντού σκουπίδια: στην άκρη των δρόμων, στις όχθες του Γαλλικού, μέσα στα ρέματα (στο ρέμα δίπλα στη στάση του ΟΑΣΘ «ΕΝΤΥΠΟΝ» ήταν πεταμένα κάτι τεράστια γυάλινα παράθυρα ή κάτι τέτοιο). Η εικόνα αυτή σε προιδεάζει για το τι θα ακολουθήσει, δείχνει ότι τόσο η δημοτική αρχή όσο και κάποιοι ασυνείδητοι πολίτες θεωρούν και χρησιμοποιούν την περιοχή σαν μια τεράστια χωματερή.
Λόγω κάποιων υποχρεώσεων δεν μπόρεσα να συμμετέχω ούτε και εγώ στην ενδιαφέρουσα αυτή ξενάγηση. Έτσι για να αναπληρώσουμε τα κενά στην ενημέρωσή μας για τις νέες ενότητες του δήμου Ωραιοκάστρου, αποφασίσαμε μια παρέα, με την παρότρυνση κάποιων φίλων από τη Νεοχωρούδα, να κάνουμε ένα οδοιπορικό γνωριμίας των περιβαλοντικών προβλημάτων αυτής της περιοχής.
Ξεκινήσαμε από το ρέμα (στάση ΟΑΣΘ «Μεσάικος») όπου καταλήγει ο αγωγός των λυμάτων της Νεοχωρούδας, κατάσταση τριτοκοσμικού τύπου. Οκτώ χρόνια η διοίκηση Σαραμάντου δεν κατασκεύασε αποχετευτικό δίκτυο σε μια περιοχή που λόγω και των παραγωγικών δραστηριοτήτων (πτηνοτροφία, βιομηχανία) είναι απολύτως απαραίτητο.
Ακολουθήσαμε την πορεία του ρέματος το οποίο παρακάτω (πχ. κοντά στην επιχείρηση “GIORMANIS”) γίνεται ένα ποτάμι αποβλήτων όπως αυτά που βλέπουμε στα ντοκυμαντέρ για την Ινδία και το Μπαγκλαντές. Εν τω μεταξύπαντού σκουπίδια: στην άκρη των δρόμων, στις όχθες του Γαλλικού, μέσα στα ρέματα (στο ρέμα δίπλα στη στάση του ΟΑΣΘ «ΕΝΤΥΠΟΝ» ήταν πεταμένα κάτι τεράστια γυάλινα παράθυρα ή κάτι τέτοιο). Η εικόνα αυτή σε προιδεάζει για το τι θα ακολουθήσει, δείχνει ότι τόσο η δημοτική αρχή όσο και κάποιοι ασυνείδητοι πολίτες θεωρούν και χρησιμοποιούν την περιοχή σαν μια τεράστια χωματερή.
Σειρά στο οδοιπορικό μας είχε η περιοχή όπου με άδεια της δημοτικής αρχής (;) ρίχνονται οι κοπριές της περιοχής μαζί με τα ψόφια κοτόπουλα. Δίπλα σε ένα ρέμα, υπάρχει μια μεγάλη έκταση όπου ρίχνονται οι κοπριές μαζί με τα ψόφια κοτόπουλα, τα οποία λιώνουν και βλέπεις μόνο τα κόκκαλα και από καμιά φτερούγα. Λίγο πιο πέρα ένα μεγάλο χωράφι μας έκανε εντύπωση που είχε ασπρίσει από εκατοντάδες γλάρους (βλέπε φωτογραφία με τους γλάρους να πετούν). Και βέβαια ας μην αναρωτηθεί κανείς τι δουλιά έχουν οι γλάροι σε μια περιοχή μακριά από τη θάλασσα (ψοφίμια, σκουπίδια, κοπριές κάνουν τη «γη της επαγγελίας» γι’ αυτούς). 
Στη συνέχεια, στο γυρισμό προς το Ωραιόκαστρο περάσαμε από έναν δρόμο, περισσότερο χωματόδρομο που συνδέει τη Νεοχωρούδα με το Ωραιόκαστρο, βγάζει στην οδό «Ιωνίας». Αυτός ο δρόμος είναι μια συνεχής χωματερή όπου πάνε διάφοροι ασυνείδητοι και πετούν στις άκρες του ότι μπορείς να φανταστείς, σκουπίδια, μπάζα κλπ. Αυτό όμως δεν είναι τίποτε μπροστά στα άλλα που συναντήσαμε. Σε κάποιο σημείο του δρόμου (κοντά στο τυροκομείο «Αρβανίτη») κοιτώντας προς την πλευρά της Θεσσαλονίκης είδαμε στην απέναντι πλαγιά (δίπλα στις επιχειρήσεις «Σταυρίδης» και «Μακρόπουλος»)μια τεράστια χωματερή όπου καίγονταν μεγάλοι σωροί σκουπιδιών.Αποφασίσαμε λοιπόν να πάμε να δούμε περί τίνος πρόκειται. Διασχίσαμε ένα χωραφόδρομο δίπλα σε κάποιο πτηνοτροφείο και φτάσαμε σε μια περιοχή δίπλα στο ρέμα που ήταν γεμάτη κοπριά και λιμνάζοντα νερά. Μετά κόπων και βασάνων την περάσαμε και φτάσαμε στο ρέμα όπου κυλούσε νερό βρωμερό, φαινόταν να είναι από τα απόβλητα κάποιας μονάδας. Ακολουθώντας το ρέμα, κατά μήκος του οποίου έβλεπες παντού πεταμένα μεγάλα λάστιχα φορτηγών, φτάσαμε στην πηγή του νερού. Ήταν κάτι σαν δεξαμενή από όπου έβγαινε ένας σωλήνας που έτρεχε νερό. Όσο πλησίαζες στη δεξαμένη βρωμούσε πολύ άσχημα. Τελικά φτάσαμε δίπλα της και διαπιστώσαμε ότι ήταν γεμάτη με ένα πολύ βρωμερό υγρό που η μυρωδιά του παρέπεμπε σε αλμύρα τυριού. Ο χωματόδρομος, γύρω στα 150 μέτρα, που έφτανε μέχρι την δεξαμενή ξεκινούσε από το οικόπεδο όπου βρίσκονταν το εργοστάσιο τυροκομικών προιόντων «Αρβανίτη». Καταλάβαμε λοιπόν αμέσως τι γίνεται, το τυροκομείο ρίχνει τα απόβλητά του στη δεξαμενή κι από κεί στο ρέμα.
Έτσι λοιπόν είχαμε το πτηνοτροφείο που πετά τις κοπριές και τα ψόφια κοτόπουλα στο ρέμα, το τυροκομείο που ρίχνει τα απόβλητά του στο ρέμα κι έμενε να περάσουμε στην απέναντι πλευρά για να φθάσουμε στον αρχικό μας στόχο την χωματερή με τα σκουπίδια που καίγονταν.Σκαρφαλώσαμε λοιπόν την πλαγιά και βρεθήκαμε σε μια τεράστια έκταση γεμάτη σκουπίδια και μπάζα. Λίγο παραπέρα κάποιες ντάνες τις είχαν βάλει φωτιά και καίγονταν βγάζοντας έναν καπνό τόσο τοξικό που δεν μπορούσες να αντέξεις ούτε λεπτό να τον εισπνέεις από κοντά.Αναρωτηθήκαμε ποιος θα μπορούσε να είναι ο αυτουργός αυτής της πραγματικά εγκληματικής κατάστασης, κάποιος δήμος, κάποιος ιδιώτης; Πάντως όποιος κι αν είναι θα πρέπει να τον «χώσουν μέσα» για κακούργημα.
Όλα λοιπόν αυτά τα τόσο τοξικά δηλητήρια καταλήγουν στον αέρα, στο έδαφος και στα νερά της περιοχής, κοντά στην οποία μάλιστα αναπτύσσονται και παραγωγικές δραστηριότητες τα προιόντα των οποίων καταλήγουν στο πιάτο μας ή στο ποτήρι μας.
Πρόκειται κυριολεκτικά για αργή αυτοκτονία των ανθρώπων που δηλητηριάζουμε το περιβάλλον και τελικά τον ίδιο μας τον εαυτό. Βέβαια αυτό είναι αποτέλεσμα της ασύδοτης δράσης ορισμένων ασυνείδητων που έχουν στόχο την κερδοσκοπία. Η δημοτική αρχή όμως τι κάνει; Αν δεν είναι και η ίδια άμεσα εμπλεκόμενη είναι δυνατόν να μην γνωρίζει την κατάσταση και να μην παρεμβαίνει; Εδώ μιλάμε για φοβερά εγκλήματα. Είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι σε κάθε περίπτωση οι ευθύνες της διοίκησης Σαραμάντου είναι τεράστιες διότι έχει αφήσει την περιοχή να μετατραπεί νομίμως ή παρανόμως σε μια απέραντη επικίνδυνη χωματερή. Κι αυτό είναι τόσο φανερό που το κατάλαβαν και οι «φιλοπεριβαλλοντιστές» Μπάτος και Γαβότσης και ξεκίνησαν από εκεί την αντιπολιτευτική τους κριτική (περίπτωση «ΣΙΔΜΕΤΑΛ ΑΒΕΕ»), όσο κι αν αυτό αγγίζει τα όρια της γελοιότητας λαμβάνοντας υπόψη την εχθρική προς το περιβάλλον πολιτική που άσκησαν κατά την πολυετή τους διοίκηση.
Άλλωστε, εκτός από την περίπτωση της «ΣΙΔΜΕΤΑΛ ΑΒΕΕ» που πήρε ή δεν πήρε άδεια για να συγκεντρώνει «μη επικίνδυνα» απόβλητα στην περιοχή, υπάρχουν κι άλλα ανάλογα ή και πιο επικίνδυνα παραδείγματα, όπως της «EDIL HELLAS» που πήρε επίσης πρόσφατα άδεια για «προσωρινή» συγκέντρωση «μη επικίνδυνων» αποβλήτων αλλά και της «?RE-SOLUTION» για «προσωρινή» αποθήκευση συσκευασμένων επικίνδυνων αποβλήτων.
Συμπερασματικά, ο νέος δήμος Ωραιοκάστρου σε όλες του τις γεωγραφικές ενότητες, προπαντός όμως στην Καλλιθέα, αντιμετωπίζει σοβαρότατα περιβαλλοντικά προβλήματα με κύρια ευθύνη των δημάρχων που διοίκησαν επί πολλά χρόνια. Μπάτος και Γαβότσης δεν είναι λοιπόν «αθώες περιστερές» όπως θέλουν να «το παίξουν», έχουν κι αυτοί τις ίδιες μεγάλες ευθύνες με τον Σαραμάντο.
Τελικά τι κάνουμε; Οι συνειδητοποιημένοι και ενεργοί πολίτες από όλες τις περιοχές του νέου δήμου θα πρέπει να συνεργαστούμε για να αναπτυχθεί ένα φιλοπεριβαλλοντικό κίνημα που θα αλλάξει τις συνειδήσεις και θα επιβάλλει λύσεις σε διαφορετική κατεύθυνση. Λύσεις όπου ο σεβασμός του περιβάλλοντος θα είναι η πρώτη προτεραιότητα.
Ακολουθούν φωτογραφίες από το οδοιπορικό που σας διηγηθήκαμε
Στη συνέχεια, στο γυρισμό προς το Ωραιόκαστρο περάσαμε από έναν δρόμο, περισσότερο χωματόδρομο που συνδέει τη Νεοχωρούδα με το Ωραιόκαστρο, βγάζει στην οδό «Ιωνίας». Αυτός ο δρόμος είναι μια συνεχής χωματερή όπου πάνε διάφοροι ασυνείδητοι και πετούν στις άκρες του ότι μπορείς να φανταστείς, σκουπίδια, μπάζα κλπ. Αυτό όμως δεν είναι τίποτε μπροστά στα άλλα που συναντήσαμε. Σε κάποιο σημείο του δρόμου (κοντά στο τυροκομείο «Αρβανίτη») κοιτώντας προς την πλευρά της Θεσσαλονίκης είδαμε στην απέναντι πλαγιά (δίπλα στις επιχειρήσεις «Σταυρίδης» και «Μακρόπουλος»)μια τεράστια χωματερή όπου καίγονταν μεγάλοι σωροί σκουπιδιών.Αποφασίσαμε λοιπόν να πάμε να δούμε περί τίνος πρόκειται. Διασχίσαμε ένα χωραφόδρομο δίπλα σε κάποιο πτηνοτροφείο και φτάσαμε σε μια περιοχή δίπλα στο ρέμα που ήταν γεμάτη κοπριά και λιμνάζοντα νερά. Μετά κόπων και βασάνων την περάσαμε και φτάσαμε στο ρέμα όπου κυλούσε νερό βρωμερό, φαινόταν να είναι από τα απόβλητα κάποιας μονάδας. Ακολουθώντας το ρέμα, κατά μήκος του οποίου έβλεπες παντού πεταμένα μεγάλα λάστιχα φορτηγών, φτάσαμε στην πηγή του νερού. Ήταν κάτι σαν δεξαμενή από όπου έβγαινε ένας σωλήνας που έτρεχε νερό. Όσο πλησίαζες στη δεξαμένη βρωμούσε πολύ άσχημα. Τελικά φτάσαμε δίπλα της και διαπιστώσαμε ότι ήταν γεμάτη με ένα πολύ βρωμερό υγρό που η μυρωδιά του παρέπεμπε σε αλμύρα τυριού. Ο χωματόδρομος, γύρω στα 150 μέτρα, που έφτανε μέχρι την δεξαμενή ξεκινούσε από το οικόπεδο όπου βρίσκονταν το εργοστάσιο τυροκομικών προιόντων «Αρβανίτη». Καταλάβαμε λοιπόν αμέσως τι γίνεται, το τυροκομείο ρίχνει τα απόβλητά του στη δεξαμενή κι από κεί στο ρέμα.
Έτσι λοιπόν είχαμε το πτηνοτροφείο που πετά τις κοπριές και τα ψόφια κοτόπουλα στο ρέμα, το τυροκομείο που ρίχνει τα απόβλητά του στο ρέμα κι έμενε να περάσουμε στην απέναντι πλευρά για να φθάσουμε στον αρχικό μας στόχο την χωματερή με τα σκουπίδια που καίγονταν.Σκαρφαλώσαμε λοιπόν την πλαγιά και βρεθήκαμε σε μια τεράστια έκταση γεμάτη σκουπίδια και μπάζα. Λίγο παραπέρα κάποιες ντάνες τις είχαν βάλει φωτιά και καίγονταν βγάζοντας έναν καπνό τόσο τοξικό που δεν μπορούσες να αντέξεις ούτε λεπτό να τον εισπνέεις από κοντά.Αναρωτηθήκαμε ποιος θα μπορούσε να είναι ο αυτουργός αυτής της πραγματικά εγκληματικής κατάστασης, κάποιος δήμος, κάποιος ιδιώτης; Πάντως όποιος κι αν είναι θα πρέπει να τον «χώσουν μέσα» για κακούργημα.
Όλα λοιπόν αυτά τα τόσο τοξικά δηλητήρια καταλήγουν στον αέρα, στο έδαφος και στα νερά της περιοχής, κοντά στην οποία μάλιστα αναπτύσσονται και παραγωγικές δραστηριότητες τα προιόντα των οποίων καταλήγουν στο πιάτο μας ή στο ποτήρι μας.
Πρόκειται κυριολεκτικά για αργή αυτοκτονία των ανθρώπων που δηλητηριάζουμε το περιβάλλον και τελικά τον ίδιο μας τον εαυτό. Βέβαια αυτό είναι αποτέλεσμα της ασύδοτης δράσης ορισμένων ασυνείδητων που έχουν στόχο την κερδοσκοπία. Η δημοτική αρχή όμως τι κάνει; Αν δεν είναι και η ίδια άμεσα εμπλεκόμενη είναι δυνατόν να μην γνωρίζει την κατάσταση και να μην παρεμβαίνει; Εδώ μιλάμε για φοβερά εγκλήματα. Είναι ξεκάθαρο λοιπόν ότι σε κάθε περίπτωση οι ευθύνες της διοίκησης Σαραμάντου είναι τεράστιες διότι έχει αφήσει την περιοχή να μετατραπεί νομίμως ή παρανόμως σε μια απέραντη επικίνδυνη χωματερή. Κι αυτό είναι τόσο φανερό που το κατάλαβαν και οι «φιλοπεριβαλλοντιστές» Μπάτος και Γαβότσης και ξεκίνησαν από εκεί την αντιπολιτευτική τους κριτική (περίπτωση «ΣΙΔΜΕΤΑΛ ΑΒΕΕ»), όσο κι αν αυτό αγγίζει τα όρια της γελοιότητας λαμβάνοντας υπόψη την εχθρική προς το περιβάλλον πολιτική που άσκησαν κατά την πολυετή τους διοίκηση.
Άλλωστε, εκτός από την περίπτωση της «ΣΙΔΜΕΤΑΛ ΑΒΕΕ» που πήρε ή δεν πήρε άδεια για να συγκεντρώνει «μη επικίνδυνα» απόβλητα στην περιοχή, υπάρχουν κι άλλα ανάλογα ή και πιο επικίνδυνα παραδείγματα, όπως της «EDIL HELLAS» που πήρε επίσης πρόσφατα άδεια για «προσωρινή» συγκέντρωση «μη επικίνδυνων» αποβλήτων αλλά και της «?RE-SOLUTION» για «προσωρινή» αποθήκευση συσκευασμένων επικίνδυνων αποβλήτων.
Συμπερασματικά, ο νέος δήμος Ωραιοκάστρου σε όλες του τις γεωγραφικές ενότητες, προπαντός όμως στην Καλλιθέα, αντιμετωπίζει σοβαρότατα περιβαλλοντικά προβλήματα με κύρια ευθύνη των δημάρχων που διοίκησαν επί πολλά χρόνια. Μπάτος και Γαβότσης δεν είναι λοιπόν «αθώες περιστερές» όπως θέλουν να «το παίξουν», έχουν κι αυτοί τις ίδιες μεγάλες ευθύνες με τον Σαραμάντο.
Τελικά τι κάνουμε; Οι συνειδητοποιημένοι και ενεργοί πολίτες από όλες τις περιοχές του νέου δήμου θα πρέπει να συνεργαστούμε για να αναπτυχθεί ένα φιλοπεριβαλλοντικό κίνημα που θα αλλάξει τις συνειδήσεις και θα επιβάλλει λύσεις σε διαφορετική κατεύθυνση. Λύσεις όπου ο σεβασμός του περιβάλλοντος θα είναι η πρώτη προτεραιότητα.
Ακολουθούν φωτογραφίες από το οδοιπορικό που σας διηγηθήκαμε
Στάθης Κελεσίδης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου