Μήνυμα της Δημ. Τ.Ο. Νέας Δημοκρατίας Ωραιοκάστρου για την εργατική Πρωτομαγιά

Αυτή την Πρωτομαγιά, την πρώτη με το Μνημόνιο, όλοι μιλούν για την κρίση. Η κρίση όμως φθάνει πολύ πιο βαθιά από όσα ακούμε στις ειδήσεις:

* Είναι κρίση οικονομική, με ένα οικονομικό μοντέλο που είχε από την αρχή ημερομηνία λήξης, εν γνώσει μάλιστα εκείνων που αποφάσισαν τις βασικές επιλογές.

* Είναι κρίση κοινωνική, όχι μόνο ως φτώχεια που απλώνεται και κοινωνική συνοχή που τρίζει, αλλά και ως υποβάθμιση των συλλογικών αγαθών, ως έλλειμμα εμπιστοσύνης και συνεργασίας ανάμεσα σε μας τους πολίτες.

* Είναι κρίση περιβαλλοντική, που γίνεται ακόμη χειρότερη με το fast track, την υποβάθμιση της συγκοινωνίας, την εκποίηση ζωτικών ελεύθερων χώρων, την «τακτοποίηση» των αυθαιρέτων, την καύση των σκουπιδιών.

Οι κλασσικές συνταγές του ΔΝΤ για στύψιμο της οικονομίας και της κοινωνίας, δεν είναι ο δρόμος να βγούμε από την κρίση.

Το σημερινό αδιέξοδο, στο οποίο έχει οδηγηθεί η χώρα με ευθύνη, κυρίως, των πράξεων και των παραλείψεων της Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, αναδεικνύουν νέους προβληματισμούς και προκλήσεις για όλους μας.

Η δική μας απάντηση, ως εργαζόμενοι και ως πολίτες, είναι να επενδύσουμε στη διέξοδο από την κρίση, με ταυτόχρονες απαντήσεις για οικονομία, κοινωνία, περιβάλλον.

* Στο πλαίσιο αυτό οι μάχες για κοινωνική δικαιοσύνη, δίκαιη κατανομή των βαρών, υπεράσπιση του κοινωνικού κράτους, εργασιακά δικαιώματα, έχουν κεντρική σημασία.

* Με τη σειρά τους, οι μάχες αυτές απαιτούν συλλογικότητα, διεκδικήσεις για δουλειά δημιουργική και με νόημα, αντιλήψεις που δεν εγκλωβίζονται σε συντεχνιακές λογικές και δε θεωρούν ότι η προσωπική ανέλιξη μπορεί να υποκαταστήσει τα εργασιακά δικαιώματα.

Η φετινή Πρωτομαγιά δε μας θυμίζει μόνο όσα διεκδικούμε, αλλά και όσα μπορούμε να κάνουμε μόνοι μας, ως κοινωνία, ως εργαζόμενοι, ως πολίτες:

* Να ξαναβρούμε τη «χαμένη τιμή» των συνδικάτων μας, να τα κάνουμε υπόθεση των απλών εργαζομένων: ελκυστικά, ζωντανά, αυτόνομα, συμμετοχικά, αποτελεσματικά.

* Να ξαναμάθουμε να εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλο και να δικαιώνουμε την εμπιστοσύνη των διπλανών μας.

Να βάλουμε τις βάσεις για ένα Νέο Συμβόλαιο Προοπτικής, Ελπίδας και Αξιοπρέπειας, στηριγμένο λιγότερο στην αγοραστική δύναμη και περισσότερο στα συλλογικά αγαθά, την ποιότητα ζωής, τη συνεργασία και την αλληλεγγύη.

Η 1η του Μάη που συμβολίζει τους αγώνες, τις διεκδικήσεις, τις θυσίες των ανθρώπων του μόχθου για ένα καλύτερο αύριο, πιο δίκαιο, πιο ανθρώπινο, μας δείχνει το δρόμο. Το δρόμο το δύσκολο, τον τραχύ, ταυτόχρονα όμως το δρόμο της ευθύνης. Συλλογικής και ατομικής.