Στην Ελλάδα
είσαι ό,τι δηλώσεις. Αυτό φαίνεται πως συνεχίζει να επικρατεί ακόμα στις μέρες
μας αν κρίνουμε από τους πολλούς ειδήμονες που κυκλοφορούν και ομιλούν.
Συνδημότες μας μιλούν για έργα που δε γίνονται, για άρχοντες του τόπου που
είναι ανίκανοι, προτείνουν με ευκολία έργα που –κατά την άποψή τους- είναι απλά
και αναρωτιούνται γιατί δεν έγιναν τόσο καιρό και δίνουν προθεσμία υλοποίησής
τους.
Τελευταία, επίσης, γίνεται πολύς
λόγος για την αντιπολίτευση και την απραξία της στην παραγωγή έργου. Ξέχασαν τη
διοίκηση και συμπτωματικά ακούγονται φωνές για ανυπαρξία της Αντιπολίτευσης και
–πώς θα ξέφευγαν- για τους Ανεξάρτητους Δημοτικούς Συμβούλους.
Προσωπικά, αν
και δε συνηθίζω ν’ απαντώ σε δημοσιεύματα, σε ό,τι μ’ αφορά ξεκαθαρίζω πως ποτέ
δε μίλησα για προλετάρια, για τόπους
μακρινούς. Μίλησα όμως για παπαγαλάκια της Πολιτικής που κυκλοφορούν ανάμεσά
μας, ψάχνουν λόγο ύπαρξης και τον βρίσκουν μέσα στο αναμάσημα ειδήσεων στη δική
τους σφαίρα φαντασίας αυτοβαφτιζόμενοι έτσι ως επαΐοντες της πολιτικής ζωής του
τόπου. Δε μίλησα ποτέ για ολόκληρους οικισμούς και κοινότητες που δήθεν
πίνουν νερό στο όνομα μου ούτε και για κάθοδο σ’ επόμενες εκλογές. Η θέση η
οποία εξέφρασα σε προηγούμενες δηλώσεις μου είναι γνωστή και ισχύει στο έπακρο.
Μετά από 17 μήνες
συμπόρευσης με τη διοίκηση του Δήμου οι δρόμοι μας χώρισαν κι όπως –άλλωστε-
διαφαίνεται από τις ανακοινώσεις που εκδόθηκαν κι από τις δύο πλευρές αιτίες
του χωρισμού αποτελούν οι διαφορετικές απόψεις που εξέφραζα για θέματα του
τόπου καθώς και οι διαφορετικές προσεγγίσεις σε ζητήματα που ταλανίζουν τους
δημότες. Σήμερα, τολμώ να πω πως στο διάστημα εκείνο έκανα λάθη, υπερασπίστηκα λάθος
γραμμές ακόμα και με τη στάση και σιωπή μου, πρωταρχικό μου μέλημα όμως
αποτελούσε η εξυπηρέτηση του πολίτη και γνώμονας στην άσκηση των καθηκόντων μου
το συμφέρον του τόπου. «Ο δημοτικός
σύμβουλος εκφράζει τη γνώμη του και ψηφίζει κατά συνείδηση, αποβλέποντας
πάντοτε στην εξυπηρέτηση του συμφέροντος του συνόλου των δημοτών» (άρθρο 68,
παρ. 2, ν. 3852/2010). Από τότε έως σήμερα ασκώ τα καθήκοντα του Δημοτικού
Συμβούλου χωρίς να ανήκω ούτε και έχω έρθει σε επαφή με καμία παράταξη του
Δημοτικού Συμβουλίου. Αν δε σας αρέσει ο όρος Ανεξάρτητος μπορείτε να
αναζητήσετε και να μου προσδώσετε έναν άλλο, ψάχνοντας στην ελληνική γλώσσα,
που να σας αρέσει. Ακόμα, ποτέ δεν προσέβαλα ανθρώπους που μ’ εμπιστεύτηκαν
ούτε μίλησα για πολιτικούς
εμπαιγμούς και καταστάσεις. Σας καλώ, λοιπόν, με τη σειρά μου, ν’
αναφέρετε τα ονόματα αυτών που φωτογραφίζετε στις δηλώσεις σας και όποια
στοιχεία –Πολιτικά- έχετε να τα παρουσιάσετε.
Οι συνεδριάσεις
των Δημοτικών Συμβουλίων είναι δημόσιες και πρέπει να τις παρακολουθείτε όταν κι όσο ο χρόνος σας το επιτρέπει. Εκτός
της πληροφόρησης αποκτάτε γνώση για τα πρόσωπα που μετέχουν της σύνθεσης και
αποκτάτε άποψη. Η Αντιπολίτευση ελέγχει, υποβάλει ερωτήσεις, αντιδρά σε
ενέργειες και προσπάθειες της διοίκησης που θεωρεί ότι δεν είναι προς το γενικό
καλό, καταθέτει προτάσεις. Αυτή η δυνατότητα της δίνεται, αυτό κάνει. Εσείς,
όμως, δεν είστε εκεί. Αλήθεια, πώς γίνεται ορισμένοι να έχουν άποψη που δεν
επιδέχεται καμία αμφισβήτηση όταν δε γνωρίζουν πού συνεδριάζει το Δημοτικό
Συμβούλιο; Πώς είναι δυνατόν χωρίς να γνωρίζουν τις διαδικασίες και το
χρονοδιάγραμμα που απαιτείται για να υλοποιηθεί ένα έργο (χωρίς τους
απρόβλεπτους παράγοντες) να μιλάν για ανικανότητα διοικούντων; Πώς μπορούν και
καταφέρονται κατά προσώπων όταν δεν τους γνωρίζουν ούτε κατ’ όψη; Σ’ αυτούς
ταιριάζει η αφελής ρήση: «Κάνε με πρωθυπουργό για μία ημέρα και θα δεις τι θα
κάνω». Η απάντηση από το θυμόσοφο λαό μας: «Τίποτα. Θα πάνε στο απέναντι (απ’
αυτό που συχνάζουν) ουζερί».
Υπηρετώ τη δημόσια
εκπαίδευση, της οποίας το χαρακτήρα υπερασπίζομαι. Δεν μετείχα της εκλογικής
διαδικασίας για να καλύψω το όποιο επαγγελματικό μου κενό ούτε και να καθήσω σε
καρέκλα μιας και θα μπορούσα να κατέχω σήμερα τη θέση δ/ντή Σχολείου αλλά ούτε
και τη ματαιοδοξία του αξιώματος αφού είχα την ευκαιρία ν’ ακολουθήσω το
συνδικαλισμό και σήμερα να απολαμβάνω τα οφέλη του. Ως μισθωτός του δημοσίου
καλούμαι να καταβάλω από την εκκαθάριση της φορολογικής μου δήλωσης περίπου
11.000 ευρώ, χωρίς να υπολογίσω τα ΕΤΑΚ των ετών για τα οποία αποστέλλονται
ούτε και τα χαράτσια που επιβάλλονται. Δημιουργήσαμε με τη σύζυγό μου μία
περιουσία ενώ ένα ακίνητο –“πυλωτή” που αποδέχτηκα (κληρονομιά) αποτελεί το
μεγαλύτερο μου λάθος όταν άλλοι πήραν
χρήματα και ακίνητα και εισπράττουν ενοίκια. Δεν κρύβω εισοδήματα από την
εφορία ούτε μετέχω σε συλλόγους για να διαχειρίζομαι χρήματα και ανθρώπους (στοχευμένη
αναφορά). Δε δηλώνω εισοδήματα στο αφορολόγητο και συνάμα έχω απαίτηση να βάλω
το παιδί μου στον παιδικό σταθμό του Δήμου σε βάρος εργαζόμενης μητέρας που
ξυπνά πρωί, φορολογείται και δεν έχει πού ν’ αφήσει το παιδί της֗ για αμοιβή φιλοδώρημα. Δεν εισπράττω κάποιες χιλιάδες ευρώ (αδήλωτα)
γιατί βρήκα περιουσία ενώ δεν έχω γνώσεις του επαγγέλματος που δηλώνω ότι ασκώ.
Δεν αλλάζω επάγγελμα ευκαιριακά και βλέπουμε μετά από 1 χρόνο τι θα κάνουμε. Μπορώ
να εκφράσω προσωπική άποψη -κι όχι ακούσματα- για κάποιους στο Ωραιόκαστρο που
κυκλοφορούν και νιώθουν ωραίοι, έχουν άποψη και δε γλυτώνει κανείς από την
αλάνθαστη και φωτισμένη κρίση τους. Και μπορώ να πω πολλά και να μάθω (αν
αποφασίσω ν’ ασχοληθώ) περισσότερα. Άλλωστε οι περισσότεροι απ’ αυτούς είναι
λίγων ευρώ βόλεμα και μετά… πάλι σ’ αυτόν που κατηγορούν σήμερα.
Σάββας Αντωνιάδης
Δημοτικός Σύμβουλος Ωραιοκάστρου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου