Οι υποδυόμενοι σήμερα στην Ελλάδα την κυβερνητική εξουσία
Ποιοι φοβούνται ποιους και δεν δίνουν επιτέλους στη δημοσιότητα τις διαβόητες λίστες, που πέφτουν σαν το χαλάζι;
Γράφει ο ΄Αγγελος Κολοκοτρώνης
Αν ζούσε ο Ευγένιος Ιονέσκο, ο θεωρούμενος και ως ιδρυτής του θεάτρου τού παραλόγου, δεν θα χρειαζόταν να γράψει κανένα άλλο έργο, πέρα από τη διάσημη «φαλακρή τραγουδίστρια» και άλλα μονόπρακτα ή πολύπρακτα θεατρικά του δημιουργήματα. Θα αρκούσε στο να περιγράψει απλώς όσα συμβαίνουν σήμερα στον ελληνικό δημόσιο βίο, καθώς εδώ επικρατεί το… απόλυτο παράλογο.
Ο Ιονέσκο, όπως είναι γνωστό, «απεικονίζει έναν αποκτηνωμένο κόσμο με μηχανικούς χαρακτήρες σαν μαριονέτες». Και αυτό το βλέπει πολύ καθαρά κανείς, αν με νηφαλιότητα και ψυχραιμία παρατηρήσει τα τεκταινόμενα στην προδομένη σήμερα Ελλάδα. Ακούμε τα λεγόμενα στη δημοσιογραφική «αργκό» «παπαγαλάκια» του συστήματος, να μιλούν με περισσήν θρασύτητα για κάποιες… «κόκκινες γραμμές», που δήθεν βάζει η κυβερνητική «τρικολόρ» εξουσία.
Και δίκαια αναρωτιέται ο κάθε εμπερίσκεπτος πολίτης, ποιες άραγε να είναι αυτές οι «κόκκινες γραμμές», την ώρα που η χώρα βυθίζεται στην απελπισία μιας πτώχευσης που έχει επέλθει, την ίδια ακριβώς ώρα που η κυβερνητική πλευρά ισχυρίζεται ότι… «παλεύει», ώστε να μας διασώσει πριν αυτή – η πτώχευση- επέλθει! Ο παραλογισμός, σε όλο του το μεγαλείο. Το λεγόμενο πολιτικό σύστημα, θα συνεχίζει να βυθίζεται υπό το βάρος των ανομημάτων του, αν δεν ανακτήσει το θάρρος του – που ίσως κάποτε διέθετε- ώστε να πει την αλήθεια στον ελληνικό Λαό.
Την αλήθεια για τους φοροκλέφτες, τις πολιτικές διαπλοκές και τους πρωταγωνιστές τους. Την αλήθεια για τα περιουσιακά στοιχεία των πολιτικών και πώς αυτά αποκτήθηκαν. Διότι είναι παράλογο να εμφανίζεται ο όποιος πολιτικός με καταθέσεις εκατομμυρίων ευρώ, ενώ είναι πασίγνωστο ότι ουδέποτε δούλεψε στη ζωή του, δεν έχει ούτε ένα ένσημο, δεν ξέρει τι θα πει μεροκάματο, δεν καταλήφθηκε ποτέ από την αγωνία του Αύριο.
Παράλογο είναι να αποκρύπτονται ονόματα πολιτικών, επιχειρηματιών και άλλων, που περιλαμβάνονται στις διαβόητες πλέον λίστες με τις καταθέσεις στο εξωτερικό. Καταθέσεις που δεν δικαιολογούνται από τον… εργασιακό τους μόχθο. Ποιος φοβάται ποιον; Ποιος καλύπτει ποιον, σε μια Ελλάδα που επαίρεται ότι γέννησε τη Δημοκρατία, αλλά βλέπει τη Δημοκρατία μόνο στα ευτυχέστερα των ονείρων του;
Παράλογο είναι, σε μια χώρα που μιλάνε όλοι για τη διαφάνεια, να μη δίδονται στη δημοσιότητα τα ονόματα όσων δωροδοκήθηκαν, προκειμένου να προσπορίσουν στον εαυτό τους παράνομο περιουσιακό όφελος, σε βάρος των συμφερόντων της χώρας.
Παράλογο είναι να διστάζει η ελληνική Δικαιοσύνη να εφαρμόσει πρόσφατο νόμο, που ρητώς αναφέρει ότι όταν υπάρχουν αποχρώσες ενδείξεις ενοχής, τότε το Δημόσιο υποχρεούται να δημεύσει την περιουσία του κατηγορουμένου, έστω κι αν δεν έχει καταδικαστεί από το όποιο αρμόδιο δικαστήριο. Είδε κανείς να δημεύεται η περιουσία όλων εκείνων που οφθαλμοφανώς δωροδοκήθηκαν; Μάλιστα οι περισσότεροι από αυτούς, δηλαδή όλοι, πλην ενός, κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσά μας. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που εν ονόματι της Δημοκρατίας και της Πατρίδας, ξεπουλήθηκαν στον πρώτο τυχοδιώκτη, που τους πρόσφερε μια, δυο ή και δέκα βαλίτσες δολάρια!
Παράλογο είναι ακόμη το γεγονός ότι αυτοί οι ίδιοι που σήμερα συναποτελούν το πολιτικό σύστημα, κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν- ή πράγματι δεν καταλαβαίνουν- ότι η οργή των πολιτών δεν πρόκειται να κοπάσει, αν δεν οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη όσοι καταλήστεψαν την Ελλάδα. Και περιφέρονται σαν μαριονέτες «σε έναν αποκτηνωμένο κόσμο με μηχανικούς χαρακτήρες»…
Οι ένοχοι βολεύονται να κρύβονται πίσω από την γενική ιαχή «όλοι είναι κλέφτες». Δεν κατάλαβαν ότι έρχεται η ώρα τους. Ότι η αδάμαστη ελληνική Δικαιοσύνη δεν μπορεί παρά να τιμήσει την παράδοσή της και να πράξει αυτό που επιτάσσει η συντριπτική πλειοψηφία του Λαού μας.
Δεν λέμε η απόλυτη πλειοψηφία, διότι υπάρχουν και τα λεγόμενα μαστόδοντα που έχουν βγάλει αρκετοί, ως σκύλοι περιφερόμενοι γύρω από το τραπέζι όσων παρανόμως πλούτισαν και τους ρίχνουν πότε - πότε τα «αφεντικά» κανένα ξεροκόμματο, για να κορέσουν την ακόρεστη- ως φαίνεται- και μόνιμη βουλιμία τους!
Το κείμενο αυτό, αποτελεί δημόσια καταγγελία. ΄Εχει την ευχέρεια -κατά τα κρατούντα στο νομικό μας πολιτισμό - ο οιοσδήποτε εισαγγελέας, να παρέμβει και με μόνη την αφορμή από αυτό το ίσως και ασήμαντο γραπτό.
΄Η έστω να απαντήσει στη συνείδησή του, γιατί δεν δημεύτηκαν οι περιουσίες αυτών που δωροδοκήθηκαν, γιατί δεν δημοσιοποιούνται οι λίστες που πέφτουν σαν το χαλάζι στα δημοσιογραφικά γραφεία και γιατί οι ληστές κυκλοφορούν ελεύθεροι ανάμεσά μας. Πιστεύουμε δεν υπάρχουν μόνο «στο Βερολίνο δικαστές». Υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα. Στην άλλη Ελλάδα που προσμένει υπομονετικά να επικρατήσει το δίκαιο και όχι στην Ελλάδα που την έκαναν σαν τα μούτρα τους οι πολιτικοί και άλλοι απατεώνες.
Όχι άλλο σώσιμο! Μας "σώσατε" αρκετές φορές ήδη!
ΑπάντησηΔιαγραφή