Ελλάδα και Ισπανία Συμμαχία…

Της Δώρας Χρυσοστομίδου

Και ενώ η κρίση στη χώρα μας κάνει όλους να νιώθουμε ότι  ακροβατούμε στην ¨άκρη του Γκρεμού , η παρουσίαση της  Ισπανικής καθημερινότητας μέσα από τα μάτια μιας καθηγήτριας Αγγλικών  κρίνεται αναγκαία.  Η Vanessa Gonzalez Alvarez γεννήθηκε στην Αστούρια της Ισπανίας, οι γονείς της είναι αγρότες και η ίδια είναι καθηγήτρια Αγγλικών σε σχολείο της Μαδρίτης.

Πως είναι η καθημερινότητα πλέον στη Μαδρίτη;

Τα πράγματα εδώ πάνε από το κακό στο χειρότερο, η ανεργία έχει γίνει ο χειρότερος εφιάλτης όλων , οι άνθρωποι δεν μπορούν να φέρουν  λεφτά στις οικογένειες τους και ζούνε σε σκηνές μέσα σε πλατείες. Οι λογαριασμοί και οι τόκοι συνεχώς αυξάνονται , όμως θα πρέπει να τονίσω ότι στα Super Market υπάρχουν περισσότερες προσφορές.  Τα μαγαζιά κλείνουν το ένα μετά το άλλο και στις φτωχές γειτονίες η δυστυχία είναι στους δρόμους.Το συνταξιοδοτικό έχει αλλάξει , πήγαμε στα 67 χρόνια ,παραδείγματος χάρη πριν ενώ σαν δασκάλα μέχρι πριν από ενάμιση χρόνο σύνταξη στα 60, τώρα θα πρέπει να περιμένω τα 67 από . Παντού δυστυχία….

 Πως έχει επηρεάσει η κρίση την καθημερινή σου ζωή;

Εγώ σαν δημόσιος υπάλληλος έχω υποστεί μείωση μισθού 8% (μέχρι τώρα), οι μισθοί έγιναν 13 αντί για 14 το χρόνο που ίσχυε για όλους τους δημόσιους υπαλλήλους. Εκτός από αυτά δεν παραπονιέμαι έχω το δικό μου διαμέρισμα, η οικογένεια μου τα πάει καλά, η κρίση έχει επηρεάσει κάποιες κατηγορίες ανθρώπων , αυτό που μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση είναι ότι τα εστιατόρια είναι γεμάτα από ανθρώπους , όταν βγαίνεις για φαγητό και όταν δεν βρίσκω τραπέζι αναρωτιέμαι ( κρίση; ποια κρίση;) – [εδώ μου θυμίζει τη δική μας συνήθεια με τα μπουζούκια , τελικά ,εμείς οι μεσογειακοί λαοί, τη διασκέδαση δεν την κόβουμε όσα ζόρια και αν περνάμε ]

Που φαίνονται τα αποτελέσματα της κρίσης περισσότερο;

Νομίζω σε μεγάλες πόλεις όπως η Μαδρίτη γιατί οι κοινωνικές διαφορές είναι  ποιο έντονες , η μεσαία τάξη έχει χάσει δύναμη και το καλό από όλη της ιστορία είναι ότι μάθαμε την αξία της αποταμίευσης.  Το θετικό είναι ότι Η συμπεριφορά μας  προς τους άλλους ανθρώπους έχει αλλάξει, έχουμε γίνει περισσότερο υπομονετικοί και γενναιόδωροι, το αρνητικό είναι ότι έχουν αυξηθεί τα κρούσματα ρατσισμού στη χώρα μας , αφού η πλειοψηφία των Ισπανών κατηγορεί τους μετανάστες για την κρίση.

Τελικά η Ισπανία παρόλο που είναι μακριά μας ….είναι τόσο κοντά μας  …