Γιάνης Βαρουφάκης: Μακάρι να παρέμενα γνωστός μόνο στους φοιτητές, στους συναδέλφους, στους φίλους…

Από το προσωπικό του ιστολόγιο: 

Από τότε που η Ελλάδα πτώχευσε, περί τα τέλη του 2009, βρέθηκα ξαφνικά στα κανάλια – ελληνικά και ιδίως ξένα – επειδή έλεγα κάτι «περίεργο»:

• Πως θα ήταν εγκληματικό να προσποιηθεί η κυβέρνηση, και ...
• 
  
• εν γένει η εγχώρια άρχουσα τάξη, πως δεν πτωχεύσαμε και πως απλά αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα ρευστότητας το οποίο μπορεί να αντιμετωπιστεί με ένα τεράστιο δάνειο υπό όρους συρρίκνωσης του εθνικού εισοδήματος (από το οποίο θα αποπληρωθούν να παλαιά και τα νέα δάνεια).
• Πως έπρεπε να αποδεχθούμε την χρεοκοπία και να την διαχειριστούμε ως χρεοκοπία, χωρίς να δανειζόμαστε προσποιούμενοι ότι όλα τα δημόσια και ιδωιτικά χρέη μπορούν να αποπληρωθούν. (Δείτε εδώ ένα άρθρο του Απριλίου του 2010 το οποίο ακόμα και σήμερα αναπαράγεται από κάποιους που προσποιούνται πως γράφτηκε σήμερα!)

Αυτή η, κατ’ εμέ, λογικότατη τοποθέτηση λοιδωρήθηκε και λοιδωρείται καθώς η «καθεστηκυία τάξη» με ανέδειξε ως τον λάτρη της χρεοκοπίας (κάτι αντίστοιχο του να αποκαλείς έναν καρκινολόγο «λάτρη του καρκίνου» όταν κάνει την διάγνωση ότι, δυστυχώς, ο ασθενής πάσχει από καρκίνο.) 

Πριν την Κρίση, θεωρούμην γραφικός από εκείνους που με άκουγαν να προβλέπω μια παγκόσμια, τεράστια Κρίση που θα έπληττε και την χώρα μας με τρόπο καταστροφικό. Θυμάμαι μια πολιτικο-επιστημονική συνάντηση τον Νοέμβριο του 2006, οργανωμένη από τον Όμιλο Προβληματισμού του κ. Σημίτη, στην οποία συζητείτο ο Προϋπολογισμός του τότε Υπουργού Οικονομικών, του κ. Αλογοσκούφη. Σε εκείνη την συνάντηση είχα προειδοποιήσει για την Λαίλαπα που έρχεται από τις ΗΠΑ και που απειλεί να ισοπεδώσει την Ελλάδα και την Ευρώπη. Περιττό να αναφέρω την ειρωνική αντιμετώπιση των συνομιλητών μου! Μεταξύ άλλων, είχα πει:

«Σήμερα… κινδυνεύουμε από την φούσκα της αγοράς ακινήτων, των χρηματοοικονομικών παραγώγων που χτίστηκαν σε αυτήν, και των αγαθών διαρκείας. Αν σπάσει η φούσκα αυτή, και είναι σίγουρο ότι θα σπάσει, καμία μείωση επιτοκίων δεν πρόκειται να κινήσει τα κεφάλαια αυτά γρήγορα… Εδώ και 30 χρόνια ένα φάντασμα πλανάται πάνω από την διεθνή οικονομία: Το διπλό έλλειμμα των ΗΠΑ. Σαν ένας Οικουμενικός Μινώταυρος καταβροχθίζει τα παγκόσμια κεφάλαια, που εθελοντικά πηγαίνουν σε αυτόν, και καθορίζει τις τύχες εκείνων που ζουν σε μέρη κοντά και μακρινά. Όταν αυτά τα δάνεια [που χτίζονται πάνω του] θα αρχίσουν να «σκάνε», μια αλυσιδωτή αντίδραση απειλεί να συμπαρασύρει το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Το ερώτημα είναι όχι το αν κάτι τέτοιο θα συμβεί αλλά (α) πότε θα προκύψει και (β) πόσο γρήγορα θα φέρει την επόμενη μεγάλη ύφεση σε όλα τα μήκη και πλάτη της διεθνούς οικονομίας. Πρόκειται για δυσοίωνους χρησμούς που ελπίζω να αποδειχθούν κούφιοι. Αναρωτιέμαι αν ο κ. Αλογοσκούφης ή ακόμα και οι συνάδελφοί του στην Ευρώπη ασχολούνται με αυτά. Αν σκέφτονται με αυτούς τους φόβους κατά νου. Αν σχεδιάζουν την αντίδρασή τους. Ή αν, όπως πολύ φοβάμαι, αναλώνονται στον φετιχισμό των αριθμών και την απατηλή τέχνη της λογιστικής.» [Ολόκληρο το κείμενο εκείνης της τοποθέτησης πατήστε εδώ]

Όταν πλέον πράγματι έσκασε εκείνη η διεθνής φούσκα και η κρίση πέρασε στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, αναλώθηκα σε νέες προειδοποιήσεις:

• Η Ελλάδα είναι το εργαστήριο στο οποίο παρασκευάζονται ανόητες πολιτικές που θα ρίξουν στην Καιάδα την μια μετά την άλλη τις υπόλοιπες χώρες της περιφέρειας
• Η Γερμανία τελικά θα καταβάλει τεράστιο αντίτιμο αν επιβάλει αυστηρή λιτότητα στις χώρες μας, παραλληλίζοντας το επερχόμενο Μνημόνιο με μια Νέα Συνθήκη των Βερσαλλιών
• Η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, το λεγόμενο «κούρεμα», όσο καθυστερεί τόσο πιο αναπόφευκτο και τόσο πιο τοξικό γίνεται
• Είναι λάθος ολκής να θεωρούμε πως η πτώχευση (το default) σημαίνει αναγκαστικά έξοδο από το ευρώ. Το αντίθετο μάλιστα: Για να μείνουμε στο ευρώ απαιτείται γενναίο κούρεμα
• Η λύση πρέπει να είναι ευρωπαϊκή και, προς αυτή την κατεύθυνση, μαζί με συναδέλφους μου προτείναμε συγκεκριμένες λύσεις – το Modest Proposal, το οποίο τώρα βρίσκεται στην 4η έκδοσή του
• Το κούρεμα που τελικά σχεδίασαν εκείνοι που μέχρι πρότινος έλεγαν ότι δεν θα γίνει έγινε με τρόπο εγκληματικό – καθώς ήταν το πρώτο βήμα για το χτίσιμο μιας νέα Κλεπτοκρατίας, θεμελιωμένης στην μαφιόζικη «ανακεφαλαιοποίηση» των τραπεζών
• Η Ευρώπη, εν μέσω όλων αυτών των ζοφερών εξελίξεων, παραμένει σε κατάσταση άρνησης της οικονομικής δίνης που εξελίσσεται κάτω από την επιφάνεια της πραγματικής οικονομίας, οδηγούμενη στην αποδόμηση

Δεν σου κρύβω αγαπητέ αναγνώστη ότι κάποια στιγμή κουράστηκα. Απλά, δεν είχα άλλη επιλογή από το να συνεχίσω να γίνομαι δυσάρεστος σε αυτούς που χτίζουν μια νέα φαυλότητα σε πολιτικές που ανατροφοδοτούν την Κρίση και καταργούν την ελπίδα. 

Εύχομαι στις σελίδες τούτες να βρεις κάποιες χρήσιμες ιδέες ή πληροφορίες, ανεξάρτητα του αν συμφωνείς μαζί μου ή όχι όσον αφορά τις πιο πάνω κρίσεις.