Χαρακτηρίστηκε βαρόνος των media, επαγγελματίας πωλητής υποσχέσεων, Καβαλιέρε, αποτέλεσε αντικείμενο τουλάχιστον 23 δικαστικών ερευνών κυρίως για διαφθορά, αποτέλεσε αφορμή για τη συγγραφή δεκάδων άρθρων και εμφανίστηκε σε δεκάδες πρωτοσέλιδα εξαιτίας των ποικίλων επιλογών του στην προσωπική του ζωή. Αναμφίβολα, όμως, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι αποτελεί το πιο πολυσυζητημένο πρόσωπο των τελευταίων 20 ετών στην Ιταλία. Ευφυής, επικοινωνιακός, χαρισματικός, ασυγκράτητος γνωρίζει καλά το παιχνίδι των μίντια και ξέρει πώς να επιβάλλεται όταν οι άλλοι τον θεωρούν ξεγραμμένο. Με επικοινωνιακή μαεστρία και άπειρες τηλεοπτικές εμφανίσεις καθιέρωσε...
μια εικόνα που διέφερε από τους συνήθεις πολιτικούς. Το τρίπτυχο πολιτική-χρήμα-γυναίκες φαίνεται πως αποτέλεσε τον καθρέπτη των τριών βασικών επικοινωνιακών τεχνασμάτων του Μπερλουσκόνι, ώστε να παραμένει πάντα στη δημοσιότητα. Ωστόσο, και οι τρεις "αδυναμίες" του Καβαλιέρε τον έφεραν ουκ ολίγες φορές ενώπιον της δικαιοσύνης. Δημοσιεύματα το 2009 ανέφεραν μια εκτίμηση πως ο Καβαλιέρε σε διάστημα πάνω από 20 χρόνια είχε κάνει 2.500 εμφανίσεις στα δικαστήρια σε 106 δίκες, με νομικό κόστος περίπου 200 εκατ. ευρώ!
Γεννημένος το 1936 στο Μιλάνο από οικογένεια τραπεζιτών, δείχνει από μικρός πως είναι πολύ φιλόδοξος και ευρηματικός. Σε ηλικία μόλις 26 ετών ιδρύει την πρώτη του εταιρία στον κατασκευαστικό κλάδο, ενώ τη δεκαετία του '70 επιχειρεί τις πρώτες του επενδύσεις στα ΜΜΕ εκμεταλλευόμενος την απελευθέρωση της τηλεοπτικής αγοράς. Σε διάστημα 15 ετών καταφέρνει να αποκτήσει το 80% της ιταλικής ιδιωτικής τηλεόρασης, ενώ το 1986 γίνεται ιδιοκτήτης της ποδοσφαιρικής ομάδας Μίλαν. Το 1994 το κόμμα του Φόρτσα Ιτάλια κερδίζει τις εκλογές και ο Μπερλουσκόνι εκλέγεται πρώτη φορά στο πρωθυπουργικό αξίωμα. Ωστόσο, η πρώτη θητεία του θα διαρκέσει μόλις λίγους μήνες, καθώς εσωτερικοί κλυδωνισμοί προκάλεσαν αντιμαχίες στο κόμμα του και τον ανάγκασαν σε παραίτηση. Το 2001 επανεκλέγεται πρωθυπουργός εξαγγέλλοντας πλήθος φοροαπαλλαγών, σειρά μέτρων για την εξάλειψη της εγκληματικότητας, ενίσχυση της απασχόλησης και αύξηση των συντάξεων. Στις 18 Νοεμβρίου 2007 ιδρύει το κόμμα Λαός της Ελευθερίας (PdL), το οποίο προήλθε από τη συνένωση των κομμάτων Φόρτσα Ιτάλια και Εθνική Συμμαχία του Τζιανφάνκο Φινί. Με το νέο κόμμα κερδίζει τις εκλογές του 2008 και καταλαμβάνει ξανά τον πρωθυπουργικό θώκο, στοχεύοντας αυτή τη φορά στη βελτίωση της ιταλικής οικονομίας, στόχος που φαίνεται πως δε θα μπορούσε να επιτευχθεί. Μετά την παραίτησή του το 2011 πολλοί τον χαρακτήρισαν ξεγραμμένο, ενώ η επανεμφάνισή του λίγους μήνες αργότερα χαρακτηρίστηκε από τους δημοσιογράφους ως «επιστροφή από τους πεθαμένους».
Την παραίτησή του ακολούθησε η εκλογή του Μάριο Μόντι στο πρωθυπουργικό αξίωμα. Λίγες μέρες μετά την προκήρυξη των εκλογών ο Καβαλιέρε προσκάλεσε τον Μόντι να ηγηθεί της δεξιάς παράταξης, ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι ο ίδιος ήταν ο μεγάλος καταγγέλλων των πολιτικών που η ίδια η μπερλουσκονική δεξιά ψήφιζε στο Κοινοβούλιο. Η αρνητική απάντηση του Μόντι αποτέλεσε το εισιτήριο για την επιστροφή του Μπερλουσκόνι στην πολιτική σκηνή για «το καλό της Ιταλίας», όπως δήλωσε ο ίδιος. Η επιλογή του Μπερλουσκόνι για τη διεκδίκηση της ηγεσίας σκόρπισε ανησυχίες τόσο στην ίδια την παράταξή του, όσο και στα συμμαχικά κόμματα. Μέχρι πριν λίγο καιρό ο γραμματέας του PdL Αντζελίνο Αλφάνο (πρώην υπουργός Δικαιοσύνης) ήταν βέβαιο πως θα είναι ο επόμενος υποψήφιος στις εκλογές στην ηγεσία του κόμματος, τη στιγμή που άλλοι κεντροδεξιοί ηγέτες έκαναν εκστρατεία για τη δημοκρατική εκλογή του νέου ηγέτη του κόμματος. Η απόφαση του Καβαλιέρε να διεκδικήσει και πάλι την ηγεσία άλλαξε δραματικά την κατάσταση, σε βαθμό μάλιστα που πρώην υπουργοί όπως η Τζόρτζια Μελόνι (πρώην υπουργός Νεολαίας) και ο Ιγνάζιο Λα Ρούσα (πρώην υπουργός Άμυνας) να επιλέξουν να ιδρύσουν μια νέα, ρητά δεξιά πολιτική οργάνωση. Χαρακτηριστική της φιλοδοξίας που διακατέχει τον Καβαλιέρε, είναι η σύμπραξη συμμαχίας με το ξενοφοβικό και αποσχιστικό κόμμα της Λέγκας του Βορρά, του οποίου ο ηγέτης Ρομπέρτο Μαρόνι, είχε δηλώσει πως επιθυμεί τη δημιουργία μιας μακρο-περιφέρειας στα βόρεια της Ιταλίας η οποία θα διατηρεί τουλάχιστον το 75% των φόρων, οι οποίοι μέχρι τώρα πηγαίνουν στη Ρώμη.
Οι προεκλογικές εξαγγελίες του PdL καθρεπτίζουν φοροαπαλλαγές, αποτίναξη των πολιτικών περί λιτότητας της κυβέρνησης Μόντι, την κατάργηση του φόρου ακίνητης περιουσίας αλλά και την επιστροφή των χρημάτων που κατέβαλαν οι Ιταλοί για το 2012. Στο παραπάνω πλαίσιο εντάχθηκε για μια ακόμη φορά η προσωπική ζωή του Καβαλιέρε, έπειτα από την ανακοίνωση του αρραβώνα του με την 28χρονη Φραντσέσκα Πασκάλε. Ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας Μνήμης των Θυμάτων του Ολοκαυτώματος ο Μπερλουσκόνι έκανε ειδική μνεία στο φασιστικό καθεστώς του Μπενίτο Μουσολίνι, δηλώνοντας πως o Μουσολίνι «έπραξε σωστά» σε άλλους τομείς, ενώ δικαιολόγησε τη συμμαχία Μουσολίνι-Χίτλερ, γεγονός που θεωρήθηκε προσβλητικό από τους Ιταλούς.
Υπερεκτεθειμένος στα ΜΜΕ, παραδομένος στη λαγνεία, μαέστρος στην επικοινωνία, ευρηματικός και χαρισματικός, με μια περιουσία που ξεπερνά τα 9 δισ. δολάρια, ο 76χρονος Σίλβιο Μπερλουσκόνι είναι αναμφισβήτητα ο πιο επιβλητικός, διαχρονικά, ηγέτης της Ιταλίας. Απομένει πλέον να διαπιστώσουμε αν θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός της Ιταλίας στις εκλογές της 24ης και 25ης Φεβρουαρίου, κερδίζοντας την τέταρτη εκλογή του στο αξίωμα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου