Η λύση σε αυτή την περίπτωση είναι εκείνη των... πιγκουίνων.

Δημήτρης Λιοτήρης

Θα μπορούσαμε να σημειώσουμε τα εξής πάνω στις «ηλιθιότητες» του Σόιμπλε:

1.  Η ουσία του κόσμου, τον οποίο ο Σόιμπλε εκπροσωπεί, θεωρεί ότι είναι λειτουργικό ό,τι είναι επικερδές.

Επομένως με βάση αυτή την ουσία η Κύπρος-υπόσταση είναι... άψογη. Κι ο Σόιμπλε με βάση αυτό πρέπει να την κρίνει και όχι με βάση το τι τον συμφέρει κάθε φορά για να βγαίνει καπάκι.

Οι χώρες στο κόσμο του Σόιμπλε εξειδικεύονται για να είναι...



 ανταγωνιστικές στον διεθνή καταμερισμό της εργασίας. Αυτό κάνει και η Γερμανία (τηρουμένων των αναλογιών), αυτό κάνουν και τα... Εμιράτα. Το ότι η Κύπρος (και η Ελλάδα και τα Εμιράτα ακόμη) δεν πρέπει να έχουν όλα τα αυγά σε ένα καλάθι είναι ζήτημα του λαού της Κύπρου (της Ελλάδας και των Εμιράτων), ώστε να μην τους βάζει ο κάθε Σόιμπλε στον τροχό.

2.  Πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μας όχι μόνο τον στόχο του Σόιμπλε αλλά και τον σχεδιασμό (ή τους σχεδιασμούς) του για να πετύχει αυτό τον στόχο.

Κατά τη γνώμη μου ό, τι δεν μπόρεσε να κάνει με την Ελλάδα το κάνει με την Κύπρο. Από την αρχή τούς χρειάζονταν μια χώρα που θα την "εκτελούσαν" για παραδειγματισμό. Στην Ελλάδα δεν τόλμησαν γιατί φοβήθηκαν μήπως τα βόλια πλήξουν κι αυτούς. Προτίμησαν τα αργά βασανιστήρια.

Εν τω μεταξύ η Ιταλία "σήκωσε κεφάλι", (με πορδές-Μπέπε Γκρίλο και όχι με τρόπο που να ισχυροποιεί τη θέση της οικονομίας έναντι της Γερμανικής).

Προέκυψε, λοιπόν, ξανά η ανάγκη για "εκτελέσεις".

Επέλεξαν την Κύπρο ώστε να μην τους πλήξουν οι συνέπειες τις καταστροφής.

3.  Η Κύπρος, υπό αυτή την κατάσταση, δεν μπορεί παρά να πει ΟΧΙ και να σταθεί στον τοίχο.

 Το ζήτημα όμως δεν είναι για μια χώρα-Κούγκι αλλά μια χώρα Αρκάδι ή μάλλον για μια χώρα-Σαμψών.

Αν είναι να "πεθάνουμε" πρέπει να "πεθάνουν" ΟΛΟΙ μαζί μας!

Αν είναι να βγει η Κύπρος ή η Ελλάδα από το ευρώ, τότε, πρέπει το ευρώ να πάψει να υφίσταται ατάκα κι επί τόπου.

Γιατί δεν είναι εχθρός μόνον η Μέρκελ αλλά και τα διεθνή κερδοσκοπικά κεφάλαια που έχοντας απέναντι ένα "μικρό" και ανίσχυρο νόμισμα (λίρα, δραχμή κλπ) θα αποθρασυνθούν και θα μας επιτεθούν ξεμοναχιάζοντάς μας.

Η λύση σε αυτή την περίπτωση είναι εκείνη των... πιγκουίνων.

Όπου πέφτουνε όλοι μαζί στη θάλασσα για να αιφνιδιάσουν τις φώκες που καραδοκούν. Από το μεγάλο πλήθος οι πιο πολλοί θα γλιτώσουν και ελάχιστοι θα χαθούν. Μπορεί, δηλαδή, να χαθεί ένας μεγάλος και δυνατός πιγκουίνος και να σωθεί ένας μικρός και ανίσχυρος νεοσσός. Αυτός είναι και ο λόγος που το γένος των πιγκουίνων δεν εξέλειπε...

Και κάτι ακόμα επί του ψυχολογικού πολέμου.

Ο Σόιμπλε, επειδή ξέρει ότι τον κοιτάζουν όλοι αλλά και γιατί φοβάται μήπως η Κύπρος αποφύγει την πρόκληση (την προβοκάτσια, μάλλον), δεν βγαίνει όσο απροκάλυπτα θα ήθελε για να τιμωρήσει την Κύπρο. Κάνει δηλώσεις ταπεινωτικές για την Κύπρο απευθυνόμενος στο συναίσθημα του λαού της Κύπρου και στο "σύνδρομο των Θερμοπυλών" από το οποίο πάσχει το Ελληνικό Έθνος.

Ξέρει ότι δεν είμαστε στον Μαραθώνα αλλά στις Θερμοπύλες.

Ξέρει πως δίνουμε την μάχη όχι για να νικήσουμε πεθαίνοντας ένδοξα αλλά για να πεθάνουμε ένδοξα καθώς οι Μήδοι θα διαβαίνουν. Και μας πατάει τα κουμπιά.

Αυτή η τακτική υποστηρίζεται στην Ελλάδα ακριβώς από εκείνους που ισχυρίζονται ότι την πολεμούν... από τις πούρες και έξαλλες "αντιμνημονιακές" δυνάμεις με πρωτοπορία το ΣΥΡΙΖΑ!