Αγαπημένα Χριστουγεννιάτικα αναγνώσματα

Της Κατερίνας Βογιατζή

Είναι κάποια αγαπημένα χριστουγεννιάτικα παραμύθια, διηγήματα ακόμη και αποσπάσματα που δε βαριόμαστε ποτέ να διαβάζουμε να βλέπουμε και να ξαναδιαβάζουμε.
1. Η Χριστουγεννιάτικη Ιστορία (πρωτότυπος τίτλος: A Christmas Carol) του Καρόλου Ντίκενς που πρωτοδημοσιεύτηκε στις 19 Δεκεμβρίου 1843.
Η γνωστή ιστορία για την ολική μεταστροφή στη φιλοσοφία ζωής του Εμπενίζερ Σκρουτζ μετά την επίσκεψη που δέχτηκε από τον πεθαμένο συνεταίρο του Τζέικομπ Μάρλεϊ όπως και από τα φαντάσματα των Χριστουγέννων του Παρελθόντος, του Παρόντος και του Μέλλοντος.
Απόσπασμα από το τέλος του διηγήματος:
Ὁ Σκροῦτζ ἔτρεξε κι ἄνοιξε τὸ παράθυρο. Ὁ ἥλιος ἔλαμπε. Τὸ κρύο ἦταν τσουχτερό, ἀλλὰ τὸ πρωινὸ εὐχάριστο. «Τί ἡμέρα εἶναι σήμερα;», ρώτησε ἕνα ἀγόρι ποὺ περνοῦσε ἀπέξω. «Σήμερα ἔχουμε Χριστούγεννα!».
2. Χριστουγεννιάτικα Διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη
Από τα 170 διηγήματα του Παπαδιαμάντη που γνωρίζουμε, περίπου 35 είναι γραμμένα με αφορμή τις δύο μεγάλες χριστιανικές εορτές, Χριστούγεννα και Πάσχα τα περισσότερα αναφέρονται κυρίως στην περίοδο από την παραμονή των Χριστουγέννων μέχρι την τρίτη μέρα, της Πρωτοχρονιάς (τρία μόνα στο διήμερο της παραμονής και ανήμερα της Πρωτοχρονιάς) και των Φώτων (δύο μόνο).
Σχεδόν όλα τα εορταστικά του διηγήματα γράφτηκαν για να δημοσιευτούν στις εφημερίδες και διαδραματίζονται (εκτός από δύο) στο νησί της καταγωγής του, στη Σκιάθο.
Απόσπασμα από το Άνθος του γιαλού.
»Τὰ δάκρυα τῆς κόρης ἐπίκραναν τὸ κῦμα τ᾿ ἁρμυρό, οἱ ἀναστεναγμοί της ἐδιαλύθηκαν στὸν ἀέρα, κ᾿ ἡ προσευχή της ἔπεσε πίσω στὴ γῆ, χωρὶς νὰ φθάση στὸ θρόνο τοῦ Μεγαλοδύναμου. Ἕνα λουλουδάκι ἀόρατο, μοσχομυρισμένο, φύτρωσε ἀνάμεσα στοὺς δυὸ αὐτοὺς βράχους, ὁποὺ τὸ λὲν Ἀνθὸς τοῦ Γιαλοῦ, ἀλλὰ μάτι δὲν τὸ βλέπει. Καὶ τὸ Βασιλόπουλο, ποὺ εἶχε πέσει στὰ χέρια τῶν βαρβάρων, ἐπαρακάλεσε νὰ γίνῃ Σπίθα, φωτιὰ τοῦ πελάγους, γιὰ νὰ φτάση ἐγκαίρως, ὡς τὴν ἡμέρα ποὺ γεννᾶται ὁ Χριστός, νὰ φυλάξη τὸν ὅρκο του, ποὺ εἶχε δώσει στὴ Λουλούδω.
3. Το Κοριτσάκι με τα σπίρτα η πασίγνωστη ιστορία από τον Χανς Κρίστιαν Άντερσεν για τα όνειρα ενός ετοιμοθάνατου κοριτσιού. εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1845. Η ιστορία έχει προσαρμοστεί σε κινούμενα σχέδια, τηλεοπτικές μουσικές ταινίες και άλλα .Και ποιος δεν τη ξερει και δεν τον έχει συγκινήσει;
Το άλλο πρωί βρέθηκε το κοριτσάκι κουρνιασμένο στη γωνία. Τα μάγουλά της ήταν ρόδινα, τα χείλη της χαμογελαστά• αλλά το κρύο της τελευταίας νύχτας του παλιού χρόνου είχε ξυλιάσει το κορμάκι της. Ο ήλιος της Πρωτοχρονιάς έλαμψε πάνω από το άψυχο παιδί, που έγερνε στον τοίχο μ' ένα μάτσο καμένα σπίρτα στην αγκαλιά του.
4. Χανς Κρίστιαν Άντερσεν : Η Βασίλισσα του Χιονιού
Ένα ακόμη παραμύθι από τον ειδικό του είδους όπου μιλάει για την αγνή αγάπη μεταξύ δυο παιδιών η οποία κατορθώνει και λειώνει τους πάγους του μίσους, ζεσταίνει τις ψυχές και χωρίς αυτήν είμαστε χαλκός ηχών και κύμβαλον αλαλάζον
5. Τα Παγανά του Στρατή Μυριβήλη
Τα Παγανά" πέφτουν χρονολογικά μέσα στο 1944. Είταν μισοτυπωμένα κι ο συγγραφέας λογάριαζε να προσφέρει το βιβλίο στους αναγνώστες του μέσα στις χριστουγεννιάτικες μέρες, που ταιριάζει και στην ατμόσφαιρα του έργου. Όμως μεσολάβησαν τα Δεκεμβριανά και η έκδοση αναβλήθηκε.
Είτανε κάτι που δε λέγεται το τί νιώθαν οι μικροί. Μια γλυκιά φρίκη έτρεχε μέσα στα φυλλοκάρδια, στύλωναν τα μάτια, κ' η καρδιά χτυπούσε να σπάσει.
Η μάνα πήγαινε έφερνε τυρόπιτα και την κάρφωνε στα καρφιά του λαναριού. Που να βρεθούν "σαράντα σαραϊλί" στο φτωχικό τους.
Οι Καλλικάντζαροι ανασέρνανε πάλι το λανάρι, και πριν να φύγουν κατέβαινε ακόμη μια φορά η φωνή τους μέσ' από τον μπουχαρή.
-Και του χρόνου Χριστιανοί!
-Αμήν! έλεγαν σοβαρά, σιγανά όλοι οι μεγάλοι. Και του χρόνου νάμαστε γεροί."....
6. Γράμματα από τον Αϊ-Βασίλη του Τζ.Ρ.Ρ. Τόλκιν
Κάθε Δεκέμβριο, κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1920 και του 1930 τα παιδιά του Τζ.Ρ.Ρ. Τόλκιν λάβαιναν ένα φάκελο με γραμματόσημο από το Βόρειο Πόλο. Τα γράμματα ήταν από τον ¶γιο Βασίλη. Περιέγραφαν θαυμαστές ιστορίες από τη ζωή στο Βόρειο Πόλο. Πως οι τάρανδοι λύθηκαν και τα δώρα σκόρπισαν παντού, πώς ο άτυχος Πολικός Αρκούδος έπεσε από το Βόρειο Πόλο, πώς έσπασε το φεγγάρι σε τέσσερα κομμάτι.... .
......Ο Αρκούδος τα έβαλε μαζί μου όταν του έδειξα τη ζωγραφιά. Λέει πως οι χριστουγενννιάτικες ζωγραφιές μου πάντα τον γελοιοποιούν, και πως κάποια χρονιά θα σας στείλει κι αυτός μια όπου θα φαίνομαι εγώ γελοίος (μα ασφαλώς εγώ δε φαίνομαι ποτέ γελοίος, κι εξάλλου δεν ξέρει να ζωγραφίζει καλά).
7.Και στο τέλος ένα ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη όπου το πανανθρώπινο νόημα των Χριστουγέννων εκφράζεται μ’ έναν εκπληκτικό τρόπο στο ποίημα «Γέννηση», που ανήκει στη Συλλογή «Ο αδελφός Ιησούς». Πρόκειται για μία σύνθεση, που πέρα από την ποιητική δεινότητα του Τάσου Λειβαδίτη, καταδεικνύει τόσο το πνευματικό όσο και το ψυχικό ανάστημα του ποιητή…
«Ένα άλλο βράδυ τον άκουσα να κλαίει δίπλα.
Χτύπησα την πόρτα και μπήκα.
Μου ‘δειξε πάνω στο κομοδίνο ένα μικρό ξύλινο σταυρό.
“Είδες – μου λέει – γεννήθηκε η ευσπλαχνία”.
Έσκυψα τότε το κεφάλι κι έκλαψα κι εγώ.
Γιατί θα περνούσαν αιώνες και αιώνες
και δε θα ‘χαμε να πούμε τίποτα ωραιότερο απ’ αυτό.»…Από τη συλλογή “Ο αδελφός Ιησούς”

βασιλισσα του χιονιου