(γράφει η δημοσιογράφος Μαργαρίτα Ικαρίου)
Η αλήθεια είναι πως με την παρούσα κατάσταση, έχω μείνει...
Πάκης! Όοοοοχι πως τεμπέλιασα αναίσχυντα να παραδώσω το "κομμάτι" μου
στην αρχισυνταξία. Ουδόλως. Απλώς, εκμεταλλεύτηκα λίγο από τον πολύτιμο χρόνο
του θεού-Ήλιου-Ρα, κατά τους αρχαίους Αιγυπτίους, για να απλώσω την αρίδα μου
και να αγοράσω τη λιλιπούτεια γαρίδα μου, ενόψει της... παστρικιάς Δευτέρας.
"Καθαράς", είπατε; Εντάξει, δε θα τα χαλάσουμε τώρα στους
"όρους". Δεν είμεθα δα και στο... Eurogroup!
Σε φάση διαπραγμάτευσης βρίσκομαι κι εγώ. Όπως όλοι οι
Έλληνες, υπάρχει εις έκαστος Γιάννης (με ένα ή και με δύο νι, ενίοτε και με
προφορά ννννιιιιιιιιιι) που ταλανίζει τον βίο μας. Ένας εκ των 45 ή και ένας
από εκείνους που το "σπίτι" άνευ... Γιάνη, "πελάτη" δεν
πιάνει, επιλέξτε εσείς εκείνον που σας ταιριάζει...
Αυτός για τον οποίο θα σας μιλήσω, είναι ο "γειά σου
Γιάννη-κουκιά σπέρνω". Θα μου πείτε τώρα τι φταίει το έρμο το κουκί να
σπείρεται στην Ελληνική επικράτεια; Τι να σας είπω, δεν ηξεύρω. Ξέρω ωστόσο πως
οι εκάστοτε "Γιάννηδες" της πολιτικής, μας έπιαναν...
"Κώτσους" και με ταυ σίγμα και με λάμδα, βαρύ σαν... ιστορία!
Όσο για εμάς, τον "κυρίαρχο λαό", δηλώναμε
γονυπετείς επί εξουσιαστικού καναπέως: "Τι είχες Γιάννη, τι είχα
πάντα..." αλλά τσιμπούσαμε το διακοποδανειάκι! Παρακαλάγαμε να απλώσει την
φαρδιά... κιθάρα του επί δημοσιοθεσουλίτσας το τέκνον μας, άρτι
αποφοιτήσαν εκ του εξαταξίου δημοτικού μετά από δωδεκαετή φοίτηση και με
μεταπτυχιακό στη ρουφοφραπεδιά.
'Οοοοχι-δεν "τα φάγαμε μαζί", αλλά, ενώ γνωρίζαμε
ποιοί μασουλούσαν χρόνια τον υπόγειο οικονομικό βλαστό της χώρας, ποιούσαμε
τον... πα-Πάκη!
Και να σου τα "Τσοβόλα-δώστα όλα-πάρε και ροβόλα"
και να σου οι τσάροι και οι γενίτσαροι της οικονομίας και να σου τα πακέτα
Ντελόρ και τα πάμπερς των τρικολόρ, να σου το "βρώμικο 89" και τα
"καθαρά χέρια" των μίζενς-ζήμενς, και να σου οι
μπορδοροδοκοκκινοσωμόν βίλες και οι πολιτικοί ξεφτίλες. Κι από τον... 'Ακη να
περνάμε στον Πάκη, από τον Αλογοφεσωμένο στον Ποδηλατοκαμένο, από τον
Σημιτοκούλουρο στον Μπένυ-Βγαίνει κι από τον Κωστάκη, στον Γιωργάκη και τον
Αντωνάκη-πάνα βρακάκι (έμπροσθεν της Μέρκελ). Τσιρλιπιπί τους έπιανε όλους,
στις 50 αποχρώσεις του γκρί.
Να σου κι ο Αλέξης πίσω από τις λέξεις και πού να πλεύσεις,
που χρήμα γιοκ; Ή στραβά είναι ο αιγιαλός ή στραβά αρμενίζαμε, καθώς το καράβι
της χώρας είχε επικαθίσει στα αβαθή και βαλτώδη...
Γι αυτό σας λέω. Δεν τεμπελιάζω κοιτώντας το ταβάνι.
Διαπραγματεύομαι με τον εαυτό μου πότε θα πάρω ανάποδες και θα σηκωθώ να
πλακώσω στα χαστούκια τον εργοδότη που μου χρωστάει τα... μιστά. Το κάθε λαμόγιο
που ρούφηξε το αίμα του δημοσίου και σήμερα ποιεί την νήσσα, ενώ υπήρξε κίσσα
δια βίου. Πότε θα πατήσω το ρημαδόκουμπο στην χοάνη της τιβί, όπου ο κάθε
πρωτοκλασάτος φεδεράτος, παροδηγεί τη σκέψη μου. Πότε θα απαιτήσω τα
συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματά μου, να είναι οχυρωμένα κι όχι...
αχυρένια!
Όμως... τώρα που το ξανασκέφτομαι... κάνει κρύο. Που να
σηκώνομαι τώρα... Που να τρέχω μες τη νύχτα... Δεν έχει και βενζίνη το
αυτοκίνητο... Οι φίλοι θα βαριούνται... Δεν έχω και τι να βάλω... Ε, κι άλλωστε,
καλύτερος στις διαπραγματεύσεις είναι ο...
Γιάνη-μου-το-κασκώλι-σου-τι-το-χεις-απλωμένο-βρε-Γιανή-Γιανάκη μου...
Ας ξανανοίξω το χαζοκούτι. Έχει τις "50
σαδομαζοχιστικές αποχρώσεις του... disagree". Καληνύχτα σας.
--
Μαργαρίτα Ικαρίου
Δημοσιογράφος
email:
ikarioumargaret@gmail.com
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου