Της
Κατερίνας Μάρκου*
Θα ξεκινήσω με μερικά απλά
μαθηματικά: Στο οικιακό τιμολόγιο της ΔΕΗ, η κιλοβατώρα χρεώνεται περίπου 10
λεπτά του ευρώ, χωρίς να υπολογίσουμε τα διάφορα τέλη, επιβαρύνσεις κλπ. Άρα,
300 κιλοβατώρες το μήνα για ένα νοικοκυριό στοιχίζουν 30 ευρώ. Για τους δε 9
μήνες μέχρι το τέλος του έτους έχουμε 270 ευρώ ανά νοικοκυριό.
Διαιρώντας τώρα το συνολικό
ποσό της δαπάνης για το ηλεκτρικό ρεύμα,
όπως την υπολογίζει το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους στην Έκθεσή που συνοδεύει
το νομοσχέδιο για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, δηλαδή 22.100.000
ευρώ για το εννεάμηνο, με το ποσό των 270 ευρώ, θα βρούμε τα δυνητικά
ωφελούμενα νοικοκυριά τα οποία είναι… 81.852.
Τι έχει μείνει λοιπόν στο
περιβόητο νομοσχέδιο από το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης; Το «δωρεάν ρεύμα» έγινε
300 κιλοβατώρες το μήνα. Οι 300.000 οικογένειες έγιναν 82.000, το μισό του
μισού. Οι προϋποθέσεις για να υπαχθεί κάποιος στη ρύθμιση είναι τελείως ασαφείς
και θα καθοριστούν (πότε άραγε;) με Κοινή Υπουργική Απόφαση. Το εισοδηματικό
όριο της ακραίας φτώχειας τοποθετείται σε διαφορετικό ύψος κάθε μέρα, χωρίς
βέβαια να αιτιολογείται το πώς προκύπτει αυτό το ποσό.
Κυρίως, δεν περιγράφεται, έστω
σε αδρές γραμμές, ένα σύστημα ελέγχου και αξιολόγησης του μηχανισμού διανομής
της παροχής αυτής, ένα σύστημα που θα ξεχωρίζει αυτούς που έχουν πραγματικά
ανάγκη από αυτούς που, λόγω των κακών κινήτρων και των εξαγγελιών της
κυβέρνησης, απλά δεν πληρώνουν τους λογαριασμούς τους ενώ μπορούν.
Η ΔΕΗ ήδη αντιμετωπίζει
τεράστιο θέμα χρηματοδότησης του προϋπολογισμού και ιδίως των επενδύσεών της,
καθώς μόνο τον Ιανουάριο οι ανεξόφλητες οφειλές αυξήθηκαν κατά 38 εκ. ευρώ ενώ το συνολικό
ύψος των ληξιπρόθεσμων οφειλών αγγίζει τα 2 δις ευρώ. Θέλω να πω, επίσης, ότι
τέτοια, ευπρόσδεκτα κατά τα άλλα, προγράμματα πρέπει να τυγχάνουν της
συνεννόησης με τη διοίκηση της εταιρείας.
Αυτά προσπάθησα να πω στην
ομιλία μου στις προγραμματικές δηλώσεις , ότι το ανθρωπιστικό πρόβλημα της
χώρας αντιμετωπίζεται με δουλειές και γρήγορη ανάπτυξη. Μέθοδος που μάλλον δεν
αρέσει στον κ. Υπουργό των Οικονομικών, ο οποίος προτάσσει γενικώς την
αξιοπρέπεια από την τίμια δουλειά και τις συνεπαγόμενες απολαβές.
*Η
κ. Μάρκου είναι βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης με το Ποτάμι
Πολύ ωραία ,απλά και κατανοητά ,για την δήθεν αντιμετώπιση της ακραίας φτώχειας! Μπράβο στην κ.Μάρκου!
ΑπάντησηΔιαγραφή