Του Δημήτρη Λιοτήρη. 
Προκειμένου να αντιμετωπίσουμε την λαίλαπα του ΣΥΡΙΖΑ, υποστηρίζω ότι η υποψηφιότητα του Άδωνι Γεωργιάδη είναι, με απόσταση, η καλύτερη και η επωφελέστερη, για τους εξής λόγους:
-Διότι έχει συγκροτημένη και ξεκάθαρη φιλελεύθερη οικονομική σκέψη και δεν επιτρέπει στην αριστερά τους αυθαίρετους, όσο και διαστρεβλωτικούς αφορισμούς της, περί «νεοφιλελευθερισμού», «απάνθρωπου καπιταλισμού» και «ευρωπαϊκής κόλασης».
Αρνείται τον κρατισμό, την γραφειοκρατία της σοσιαλιστικής αποχαύνωσης, την ασυδοσία του παλαιοπασοκικού – συριζαϊκού εργατοπατερισμού και την ισοπεδωτική εξομοίωση προς την μετριότητα και την αναξιοκρατία.
Μάχεται, με συνέπεια και σταθερότητα, για την ιδιωτική πρωτοβουλία, την επιχειρηματικότητα, τις επενδύσεις, την αξιολόγηση και την αξιοκρατία στο δημόσιο, την ομαλή λειτουργία του τραπεζικού συστήματος, την παραγωγή και αξιοποίηση εθνικού πλούτου και την ισότητα των ευκαιριών για τους νέους ανθρώπους, με βάση την αξία τους και τις δυνατότητές τους.
-Διότι ο πατριωτισμός του ερεθίζει και ενοχλεί τους αερολόγους της αριστεράς, που προσπαθούν να πείσουν ότι, όταν κάποιος προασπίζεται τα δίκαια και τα συμφέροντα της ελληνικής μας Πατρίδας, είναι «πατριδοκάπηλος», «οπισθοδρομικός», «ρατσιστής» ή «φασίστας». Αυτοί που, 25 χρόνια μετά την παταγώδη κατάρρευση των προσφιλών τους κομμουνιστικών καθεστώτων, έχουν μόνο καλά λόγια να πουν για την πατρίδα των λαών και τον …αείμνηστο «πατερούλη» Στάλιν, ενοχλούνται όταν ο Αδ. Γεωργιάδης αναφέρεται στην ιδέα του έθνους, στην ιστορία μας, στον πολιτισμό μας, στην Ορθοδοξία και στις παραδόσεις του Ελληνισμού. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν υπονοώ ότι οι άλλοι υποψήφιοι στερούνται πατριωτισμού, αλλά εκτιμώ ότι ο Αδ. Γεωργιάδης, αποδεδειγμένα περισσότερο παντός άλλου, δεν διστάζει να προβάλλει την πατριωτική διάσταση της ιδεολογίας μας, φοβούμενος μήπως χαρακτηρισθεί ξεπερασμένος ή αντιδραστικός….
- Διότι τον πολεμούν λυσσαλέα, εκείνοι (με πρώτους τους ψευδο-προοδευτικούς του ΣΥΡΙΖΑ και τους αριστερόστροφους δημοσιογράφους) που δεν είναι σε θέση να αντιπαρατεθούν μαζί του σε επίπεδο ιδεών και θέσεων. Αυτοί λοιπόν, που αδυνατούν να αντικρούσουν την επιχειρηματολογία του, αυτοί που υστερούν απέναντί του σε πολιτική συγκρότηση και σε γενικότερη μόρφωση, αυτοί που, λόγω μονολιθικής σκέψης, παθαίνουν αλλεργία στον διάλογο, όλοι αυτοί, οι τελικώς «συμπλεγματικοί», επιχειρούν να διαμορφώσουν μια αρνητική εικόνα για το πρόσωπό του, αποκαλώντας τον, ειρωνικά ή προσβλητικά, «φασίστα», «ακροδεξιό», «εριστικό», «φωνακλά» ακόμη και «βιβλιοπώλη» (!). Διότι (προφανώς, επειδή είχαν γεμάτες τις αριστερές τσέπες τους και ακόμη πιο γεμάτα τα «προλεταριακά» τους στομάχια) ουδέποτε εργάστηκαν στη ζωή τους και, κατά συνέπεια, τους ενοχλεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι, αυτός ο «κακός δεξιός» έχει «χιλιάδες ένσημα» και έγινε βουλευτής, αφού πρώτα ζυμώθηκε σκληρά στον επαγγελματικό στίβο.
- Διότι είναι αποφασισμένος και το δηλώνει σε κάθε του βήμα, να δώσει μάχη ώστε να τεθεί τέλος στην ιδεολογική κυριαρχία της αριστεράς. To πρόβλημα της Νέας Δημοκρατίας, καθ’ όλη την διάρκεια της μεταπολίτευσης ήταν (και, δυστυχώς, εξακολουθεί να είναι) η ασθενική προβολή και υπεράσπιση των ιδεολογικών μας αρχών, που, εν τούτοις, κυριαρχούν σε όλη την ανεπτυγμένη και δημοκρατική οικουμένη. Χάρη στην δική μας ιδεολογική ολιγωρία, άνοιξε, εύκολα, ο δρόμος για να φθάσει στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ: Ένα συνοθύλευμα από «γκρουπούσκουλα» μαρξιστικών – λενινιστικών καταβολών, «εμπλουτισμένο» με παλαιο-πασοκικά απολιθώματα, που ταλανίζει σήμερα την χώρα, με την εμμονή του στην καθεστωτικού τύπου συντήρηση όλων των σκουριασμένων κατεστημένων ιδεοσκευασμάτων του κρατισμού, της γραφειοκρατίας, του εργατοπατερισμού και της ελεγχόμενης οικονομίας και το οποίο, ήδη, εμφανίζει τα πρώτα δείγματα της ολοκληρωτικού τύπου κοινωνίας, την οποία οραματίζεται …
- Διότι θεωρεί ότι, η αποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ από την εξουσία δεν θα είναι αποτέλεσμα της θεωρίας του «ώριμου φρούτου» (να περιμένουμε δηλαδή να πέσει η κυβέρνηση, κάτω από το βάρος της ανικανότητας, της αναποτελεσματικότητας και των αποτυχιών της), αλλά θα προέλθει από την μαχητική και μετωπική αντιπαράθεση σε όλα τα πεδία της κυβερνητικής πολιτικής, από την διαρκή επαγρύπνηση της αντιπολίτευσης σε κάθε εκδήλωση της κυβερνητικής ανεπάρκειας και σε κάθε προσπάθεια εγκαθίδρυσης του συριζαϊκού κράτους και από την διανοητική προετοιμασία του ελληνικού λαού, ώστε να μπορεί να αποδεχθεί τις προτάσεις μας και να τις διακρίνει από την αποτυχημένη πολιτική της κυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου.
- Διότι είναι ο μόνος πολιτικός που δεν σκέπτεται το πολιτικό κόστος, δεν αποφεύγει να μιλά για δυσάρεστα πράγματα, δεν χαϊδεύει τα αυτιά των ψηφοφόρων, δεν κολακεύει τους φίλους, ούτε αναλώνεται σε ανούσιες φιλοφρονήσεις και επικοινωνιακούς χαριεντισμούς. Δεν του αρέσει να γίνεται αρεστός, αλλά χρήσιμος, δεν αποφεύγει τον διάλογο, αλλά τον επιδιώκει, δεν κρύβεται στα δύσκολα, αλλά δηλώνει πάντα παρών στις κρίσιμες πολιτικές μάχες, δεν «απολαμβάνει» την βουλευτική του έδρα, αλλά «ιδρώνει» γι’ αυτήν και παραδειγματίζει με την εργατικότητά του και την κοινοβουλευτική του παρουσία. Είναι ο μόνος που θυμίζει στον λαό τις ευθύνες του και τις υποχρεώσεις του και αρνείται να υποκύψει στην σαγήνη της εύκολης θωπείας των λαϊκών προσδοκιών και απαιτήσεων, την ίδια στιγμή που μάχεται, δυναμικά και με γνώση, για την επίλυση των προβλημάτων της ελληνικής κοινωνίας.
- Διότι, τέλος, ο Άδωνις Γεωργιάδης έχει πολιτική «οντότητα» και παρουσία πολιτικής αντιπαράθεσης που πείθει: Πνευματική – κοινωνική συγκρότηση, άριστη γνώση των προβλημάτων, δυναμισμό, ευστροφία, ξεκάθαρο πολιτικό λόγο χωρίς "στρογγυλέματα" και ωραιοποιήσεις, σταθερό ιδεολογικό πλαίσιο, πάθος για την προάσπιση των απόψεών του, άρνηση "υποταγής" στην δημοσιογραφική "αυθεντία", επιμονή στην προβολή των θέσεών του, απόλυτη "κυριαρχία" στον διάλογο. Ο Αδ. Γεωργιάδης δείχνει τον δρόμο για να τεθεί τέρμα στην ιδεολογική κυριαρχία της αριστεράς, όπως, χρόνια τώρα, διακινείται στα ΜΜΕ. Με επιχειρήματα, με αυτοπεποίθηση, με μαχητικότητα, χωρίς συμβιβασμούς, μισόλογα και ψευτοφιλοφρονήσεις, οι επικοινωνιακοί εξυπναδισμοί και οι βαρύγδουποι αφορισμοί του αριστερόστροφου πολιτικού-δημοσιογραφικού κατεστημένου πάνε περίπατο!
Αυτός είναι ο Άδωνις Γεωργιάδης.

Και για όλους αυτούς τους λόγους, είναι ο ικανότερος για το αξίωμα του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας. Ας σταθούμε στο πλευρό του!

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 
Top