Όταν ξεκινήσαμε το Νοέμβριο τον αγώνα για την ακύρωση της απόφασης της διοίκησης να επιβάλει το ανάλγητο «χαράτσι» του 33%  στα δημοτικά τέλη σε μια εποχή που ο κόσμος αδυνατεί να καλύψει τις βασικές του ανάγκες διαβίωσης, καλώντας όλους τους συνδημότες μας ενωμένοι να αγωνιστούμε για την κατάργηση του, ήμασταν αποφασισμένοι να ενώσουμε μαζί όλες μας τις δυνάμεις σε αυτή την προσπάθεια. Σε μία μοναδική για τη συμμετοχή, τον πολιτισμό  και τη δημοκρατικότητα υπερπαραταξιακή συγκέντρωση στο κτίριο Παύλος Μελάς στο Παλαιόκαστρο, συζητήσαμε, αναλύσαμε την κατάσταση, δώσαμε το λόγο σε αυτούς που αποφάσισαν το «χαράτσι» και συναποφασίσαμε με καθαρή δική σας εντολή να προχωρήσουμε στην κατάθεση προσφυγής στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση.
     Αναλαμβάνοντας αυτή τη μεγάλη ευθύνη και τιμώντας την εμπιστοσύνη σας κατόπιν μελέτης και συστηματικής εργασίας αρκετών ημερών συντάξαμε με τη βοήθεια ειδικών μία εμπεριστατωμένη προσφυγή η οποία στηρίχθηκε σε δύο άξονες: Πρώτον στην κανονικότητα της απόφασης, και Δεύτερον στην καθεαυτού νομιμότητα της. Και για τους δύο άξονες υπήρξε πληρέστατη καταγραφή και τεκμηρίωση κατά τρόπο τέτοιο που θα ήταν αδύνατο η προσφυγή αυτή να μη γίνει δεκτή από την Αποκεντρωμένη Διοίκηση. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο υπεύθυνος αξιολογητής της προσφυγής ακύρωσε εξ’ αρχής την απόφαση εξαιτίας των παρατυπιών της, χωρίς καν να χρειαστεί να μπει στην ουσία της νομιμότητας.
     Είναι λυπηρό τη στιγμή που όλοι οι συνδημότες μας αντιμετωπίζουν με χαρά και ανακούφιση αυτή τη θετική εξέλιξη αποτέλεσμα των κοινών μας αγώνων, η διοίκηση του Δήμου μας να είναι η μόνη που λυπάται επιμένοντας στα λάθη της που καθημερινά την οδηγούν σε νέα αδιέξοδα. Αντί να στρωθεί στη δουλειά και να διεκδικήσει όλα αυτά που οι άλλοι Δήμοι και Δήμαρχοι εξασφαλίζουν χωρίς να εξαντλούν με χαράτσια τους δημότες τους, προχωρούν σε καινούρια λάθη που επιβαρύνουν με εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ τα ταμεία του Δήμου. Είμαστε όλοι μας πολύ προβληματισμένοι και στεναχωρημένοι με αυτή την στάση και τη συμπεριφορά, ελπίζοντας πως σύντομα θα αλλάξει για το καλό του τόπου μας.
     Κλείνοντας θα θέλαμε να στηλιτεύσουμε τη στάση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Σαραμάντου να μη συμμετέχει στις ουσιαστικές προσπάθειες ακύρωσης της απόφασης για το χαράτσι, παρά το γεγονός ότι το είχε επικρίνει στο δημοτικό συμβούλιο. Δυστυχώς την κρίσιμη ώρα, όπως και άλλες φορές, επέλεξε έμμεσα (όταν δεν το κάνει  άμεσα) να στηρίξει τη διοίκηση μη συνυπογράφοντας την έτερη προσφυγή και να αφήσει έκθετους τους δημοτικούς του συμβούλους και τους δημότες που τον πίστεψαν.
     Σας παραθέτουμε το πλήρες κείμενο της πολύ εμπεριστατωμένης προσφυγής μας, αποτέλεσμα της κοινής μας προσπάθειας.


Από το Γραφείο Τύπου


----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Γ. ΔΗΜΟΥ & ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ

ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΑ ΓΡΑΦΕΙΑ
Τσιμισκή 111, Θεσσαλονίκη 546 22
Τηλ. 2310 235570, fax: 2310 238199, e-mail: ddimou1@otenet.gr

ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΤΗΣ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΘΡΑΚΗΣ

ΠΡΟΣΦΥΓΗ


      Γεώργιου Παπακωνσταντίνου,
Κατοίκου και δημότη του Δήμου Ωραιοκάστρου, και ορίζει νόμιμο αντίκλητο το δικηγόρο Θεσσαλονίκης Διονύσιο Δήμου, Τσιμισκή 111, Τ.Κ. 54622

ΚΑΤΑ


Του Ο.Τ.Α. με την επωνυμία «Δήμος Ωραιοκάστρου», Νομού Θεσσαλονίκης, νομίμως εκπροσωπούμενος από το Δήμαρχό του.

ΠΕΡΙ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ
Της απόφασης Δημοτικού Συμβουλίου Ωραιοκάστρου με αριθμ. 341/2015


Ι. ΓΕΝΙΚΑ
ΤΥΓΧΑΝΩ δημότης του ΟΤΑ Δήμος Ωραιοκάστρου και η προσβαλλόμενη απόφαση με θιγεί οικονομικά.
Με την προσβαλλόμενη απόφαση καθορίστηκε συντελεστής για ανταποδοτικό τέλος υλοποίησης έργων σχολικών υποδομών 0,30 €/τ.μ. ετησίως.
Ως φερόμενη αιτιολογία για τον καθορισμό του ανωτέρω ανταποδοτικού τέλους είναι η υποχρέωση του Δήμου για ανέγερση σχολικών μονάδων και η απαλλοτρίωση οικοπέδων για το σκοπό αυτό σύμφωνα με το αρθρ. 94 παρ. 4 υποπ. 15 του ν. 3852/2010, καθώς και οι αυξανόμενες ανάγκες για δημιουργία σχολικών μονάδων. 
Ο παραπάνω καθορισμός του τέλους και ο υπολογισμός του ύψους του έγινε κατά παράβαση των διατάξεων της παρ. 14 του άρθρου 25 ν. 1828/1989, η οποία ορίζει ότι «…με απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου μπορεί να επιβάλλονται τέλη ή εισφορές για υπηρεσίες ή τοπικά έργα της περιοχής τους, που συμβάλλουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής, στην ανάπτυξη της περιοχής και στην καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών. Τα τέλη αυτά ή οι εισφορές αυτές έχουν ανταποδοτικό χαρακτήρα. Το ύψος των τελών ή εισφορών, οι υπόχρεοι στην καταβολή τους και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια ορίζονται με την ίδια απόφαση του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου…».
Ειδικότερα:
Με πλήθος αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας αλλά και την εγκύκλιο 605/3-1-2007 του Υπουργείου Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, προκειμένου να κριθεί η νομιμότητα της κανονιστικής πράξης επιβολής ανταποδοτικού τέλους, ως προς το εάν εκδόθηκε εντός της νομοθετικής εξουσιοδότησης, πλην των άλλων στοιχείων, θα πρέπει να περιέχει και τα εξής:
1. Καθορισμό συγκεκριμένου έργου ή παροχή συγκεκριμένων υπηρεσιών, τα οποία πρέπει να συμβάλλουν στη βελτίωση της ποιότητας ζωής, στην ανάπτυξη της περιοχής και στην καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών (σχετ. η υπ’ αριθμ. 12/1997 Γνωμοδότηση Ν.Σ.Κ) και συσχετισμό τους με την ειδική ωφέλεια που προκύπτει για τους υπόχρεους καταβολής του τέλους. Η υπηρεσία ή το έργο, λόγω των οποίων επιβάλλεται το τέλος, πρέπει να έχει τοπικό αλλά και εξαιρετικό χαρακτήρα, δηλαδή να μην περιλαμβάνεται σε υποχρεωτικά παρεχόμενες υπηρεσίες ή εκτελούμενα έργα που χρηματοδοτούνται από άλλες πηγές.
2. Προσδιορισμό του κύκλου των προσώπων, για το ειδικό συμφέρον των οποίων προορίζεται η λειτουργία του έργου ή η παροχή των υπηρεσιών, ανεξάρτητα από το αν η ειδική ωφέλεια είναι για όλα τα πρόσωπα πραγματική ή εν δυνάμει (ΣτΕ 3231/2005, 2462/1999). Η ειδική ωφέλεια του συγκεκριμένου κύκλου προσώπων από την παροχή της υπηρεσίας ή την εκτέλεση του έργου πρέπει να προκύπτει με σαφήνεια ή να μπορεί να διαπιστωθεί, ώστε να είναι εφικτή η δικαιολόγηση της επιβολής του ανταποδοτικού τέλους.
3. Το ανταποδοτικό τέλος θα πρέπει να έχει ως ειδικό προορισμό την εν όλω ή εν μέρει αντιμετώπιση της δαπάνης που απαιτείται για την κατασκευή του έργου και τη λειτουργία του ή για την παροχή της υπηρεσίας. Ο καθορισμός του ύψους του συντελεστή επιβολής του τέλους κατά κατηγορία υπόχρεων θα πρέπει να αποβλέπει στην πραγματοποίηση εσόδων κατά βάση ανάλογων προς τα προβλεπόμενα αντίστοιχα έξοδα, η αναλογία ωστόσο αυτή δύναται να εκφράζεται όχι με την απόλυτη ισοσκέλιση των δύο κονδυλίων (εσόδων-εξόδων), αλλά και με μια κατά προσέγγιση αναλογική μεταξύ τους σχέση (σχετ. η υπ’ αριθμ. 54/2003 Γνωμοδότηση του Ν.Σ.Κ).
Η σχέση αναλογίας ανταποδοτικού τέλους και δαπάνης πρέπει να προκύπτει από την κανονιστική πράξη επιβολής του τέλους και ειδικότερα από ενταγμένο σε αυτήν λογαριασμό, με σκέλη εσόδων και εξόδων, ή από λογαριασμό που θα συνοδεύει την κανονιστική πράξη (ΣτΕ 3263/1982, 3850/1985, 981/1992).

ΙΙΙ. ΛΟΓΟΙ ΑΚΥΡΟΤΗΤΑΣ

Α. Πρώτος λόγος: Η νομικά και ουσιαστικά αβάσιμη και πλημμελής αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης – Η νόθευση του περιεχομένου της προσβαλλόμενης απόφασης.
1. Αιτιολογία είναι, γενικά η αναφορά των κανόνων δικαίου που ρυθμίζουν την έκδοση της διοικητικής πράξης και της ερμηνείας τους, της διαπίστωσης ότι συντρέχουν οι πραγματικές και νομικές καταστάσεις ενόψει των οποίων επιβάλλεται ή επιτρέπεται η έκδοση της πράξης κατ’ εφαρμογή των κανόνων αυτών, την εκτίμηση των σχετικών πραγματικών περιστατικών, καθώς και των σκέψεων του διοικητικού οργάνου που οδήγησαν στην έκδοση ή την παράλειψη έκδοσης της διοικητικής πράξης. Συνεπώς, τα στοιχεία της αιτιολογίας μπορούν αν αφορούν είτε τη νομιμότητα είτε τη σκοπιμότητά της πράξης, όταν εκδίδεται βάσει διακριτικής ευχέρειας. (Ε. Σπηλιωτόπουλος, Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου, Εκδ. Σάκκουλα).
Η αιτιολογία αποτελεί εσωτερικό τύπο της διοικητικής πράξης κατ’ εφαρμογή της αρχής της φανερής δράσης των διοικητικών οργάνων. Με την αιτιολογία η Δημόσια Διοίκηση αποδεικνύει ότι είναι αμερόληπτη και χρηστή και ότι τηρεί την αρχή της νομιμότητας. (Τάχος, Ερμηνεία Κ. Δ. Δ., Εκδόσεις Σάκκουλα).
Η «διαπίστωση της συνδρομής των κατά νόμο προϋποθέσεων», όπως στη διάταξη της παραγράφου 1 του ως άνω άρθρου  του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας αναφέρεται, οφείλει να είναι πλήρης και εμπεριστατωμένη. Οφείλει, δηλαδή, να περιλαμβάνει τη νομική βάση, την πραγματική βάση αλλά και τον σκοπό της πράξης. Νομική βάση είναι ο κανόνας δικαίου που εφαρμόζεται, η εφαρμοστέα διάταξη νόμου. Πραγματική βάση είναι το σύνολο των πραγματικών στοιχείων στα οποία βασίστηκε η έκδοση της διοικητικής πράξης. Σκοπός είναι το επιδιωκόμενο με την πράξη αποτέλεσμα.
Η υποχρέωση της αιτιολογίας γενικεύεται και καθιερώνεται ως ουσιώδης τύπος της διαδικασίας. Πρέπει να προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου υπό την έννοια της ρητής και ειδικής αναφοράς στο σώμα της πράξης. Το περιεχόμενο της αιτιολογίας προσδιορίζεται ποσοτικά και ποιοτικά από το γράμμα του νόμου. Απαιτείται δηλαδή να είναι «…σαφής, ειδική και επαρκής…». Άρα δεν μπορεί να είναι ασαφής και αόριστη. Πρέπει να είναι πλήρως πειστική, τόσο ποσοτικά, ως προς την πληρότητα των στοιχείων που δικαιολογούν το περιεχόμενό της, όσο και ποιοτικά, ως προς την αποδεικτική αξία των στοιχείων που επικαλείται. Οφείλει δε να είναι και ποσοτικά και ποιοτικά επαρκής για τη θεμελίωση του περιεχομένου της. Ο Κ.Δ.Δ. ορίζει άλλωστε ότι: «Όταν η διοικητική πράξη εκδίδεται αυτεπαγγέλτως» το βάρος της απόδειξης φέρει η Διοίκηση.
Η ελαττωματική αιτιολογία (ανεπαρκής, πλημμελής, αντιφατική ή εσφαλμένη) καθιστά τη διοικητική πράξη άκυρη. Γενική και αόριστη αιτιολογία θεωρείται κατά πάγια νομολογία πλημμελής και άρα παράνομη. Τα δικαστήρια ακυρώνουν ως αναιτιολόγητες πράξεις που στερούνται συγκεκριμένης αιτιολογίας η οποία οφείλει να βασίζεται σε ακριβή παράθεση στοιχείων.
Χαρακτηριστικά αντιγράφουμε από την ΣτΕ 2732/1990:  «Η αιτιολογία όμως αύτη, εν όψει των εις την ως άνω έκθεσιν ελέγχου διαλαμβανομένων, εις την οποίαν, αναφερομένων λεπτομερών στοιχείων ……….είναι πλημμελής διότι είναι γενική και αόριστος, δυναμένη να καλύψει πάσαν κρίσιν και μη αναφερόμενη εις ειδικόν τι στοιχείον, …...... Όθεν, δια τον λόγον τούτον, βασίμως δια της υπό κρίσιν αιτήσεως προβαλλόμενον, η προσβαλλομένη απόφασις είναι ακυρωτέα…»
2. Στην προσβαλλόμενη υπ. αριθμ. 341/2015 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Ωραιοκάστρου διαπιστώνεται ότι κανένα από τα κριτήρια που έχουν θέσει η νομολογία του ΣτΕ και το ΝΣΚ (υπ’ αριθμ. 54/2003 και 12/1997 Γνωμοδοτήσεις του Ν.Σ.Κ & οι ΣτΕ 3263/1982, 3850/1985, 981/1992, 3231/2005, 2462/1999) δεν πληρούται.
Ειδικότερα, δεν συγκεκριμενοποιούνται τα έργα, δηλαδή πόσες και ποιες σχολικές μονάδες θα ανεγερθούν με το ειδικό αυτό τέλος, δεν υπάρχει λογαριασμός εσόδων και εξόδων, δεν παρατίθενται οι προϋπολογισμοί των έργων που θα γίνουν. Επίσης δεν προσδιορίζεται ρητά και σαφώς ο κύκλος των προσώπων που θα απολαύσουν την ειδική ωφέλεια.
Γίνεται αναφορά σε χρήση των εσόδων του τέλους «… για ανέγερση και επέκταση σχολικών κτιρίων του δήμου Ωραιοκάστρου, όπως αναφέρονται στο συνημμένο πίνακα… » όταν κανένας τέτοιος πίνακας δεν δόθηκε στους δημοτικούς συμβούλους και δεν έγινε καμιά αναφορά σε τέτοιο πίνακα κατά τη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, παρότι τέθηκαν σχετικά ερωτήματα από τους δημοτικούς συμβούλους των παρατάξεων της αντιπολίτευσης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στην απόφαση αναφέρεται ότι τα αναμενόμενα έξοδα του δήμου Ωραιοκάστρου για την ανέγερση σχολικών κτιρίων (ενδεικτικά εκτιμώμενα) θα είναι 21.800.000 ευρώ, σύμφωνα με το αρ. πρωτ. 596/20-11-2015 (!!!) έγγραφο της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών και Πολεοδομίας.
Το συγκεκριμένο έγγραφο δηλαδή έχει ημερομηνία μεταγενέστερη της ημερομηνίας συνεδρίασης του δημοτικού συμβουλίου και βέβαια δεν δόθηκε στους δημοτικούς συμβούλους ούτε και έγινε κάποια σχετική αναφορά σε αυτό κατά τη συνεδρίαση, όπως μπορεί κανείς να διαπιστώσει από τα πρακτικά αυτής. Μάλιστα δεν υπάρχει καμιά αναφορά σε αυτό και στη σχετική απόφαση (336/2015) της Οικονομικής Επιτροπής η οποία πραγματοποιήθηκε την ίδια μέρα με το δημοτικό συμβούλιο (16/11/2015).
Επίσης υπάρχει σύγχυση και αντίφαση σχετικά με τα αναμενόμενα έσοδα από το τέλος αφού στην απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής αναφέρεται ότι αυτά θα είναι 1.174.972 ευρώ (με βάση τα τετραγωνικά του ΤΑΠ) ενώ στην απόφαση του δημοτικού συμβουλίου αναφέρεται τόσο το ποσό αυτό όσο και το ποσό των 989.061 ευρώ (με βάση τα τετραγωνικά των δημοτικών τελών).
Ακόμα, υπάρχουν σχεδιαζόμενες σχολικές μονάδες, το 3ο Γυμνάσιο Παλαιοκάστρου, το 2ο δημοτικό Παλαιοκάστρου και το 6ο δημοτικό στον ΟΑΕΔ, οι οποίες είναι ενταγμένες στα ΣΔΙΤ. Στον προγραμματισμό των Κτιριακών Υποδομών είναι τα 2 σχολεία της Γαλήνης που αναμένεται να ενταχθούν στο ΕΣΠΑ. Επιπροσθέτως, από το δημοτικό φόρο το 25% με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου δίνεται για την κατασκευή σχολικών κτιρίων.
3. ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ Ο καθ’ ου Δήμος επέβαλε τον συντελεστή ανταποδοτικού τέλους για ανέγερση σχολικών μονάδων χωρίς  καμία μελέτη και εξειδίκευση.
Ειδικότερα:
Δεν συντελέσθηκε οικονομικοτεχνική μελέτη. Δεν αναλύθηκε η προσδοκώμενη αύξηση του πληθυσμού ανά περιοχή προκειμένου  να αιτιολογηθεί η χωροθέτηση των σχολικών μονάδων που μέλει να ανεγερθούν. Με την προϋπόθεση αυτή θα καθορίζονταν το μέγεθος (εμβαδόν, όγκος) των σχολικών μονάδων που θα ανεγείρονταν. Τέλος θα καθορίζονταν με μελέτη της Τεχνικής Υπηρεσίας ο προϋπολογισμός των έργων και ο χρόνος υλοποίησης (δημοπράτηση, ανάθεση, κατασκευή).
Κατά συνέπεια δεν καθορίσθηκε συγκεκριμένο έργο για το οποίο θα καταβάλλονταν το ανταποδοτικό τέλος
Όλα αυτά τα στοιχεία θα  εξειδίκευαν το ποσό που θα επιβάρυνε τους δημότες.
Επίσης θα καθορίζονταν ποια κατηγορία δημοτών θα ωφελούνταν από τα ανωτέρω έργα και αυτοί θα επιβαρύνονταν με το σχετικό τέλος.
Όπως παγίως γίνεται δεκτό (ΣτΕ 1991/2011, 607/2011, 1408/2008, 3990/2000, 2227/2000, 3699/1995, 2909/1988, 950/1981 κ.ά.) σε αντίθεση με το φόρο, που ως βάρος γενικής θυσίας καταβάλλεται για την κάλυψη των κρατικών δαπανών χωρίς να συναρτάται με αντίστοιχη ειδική αντιπαροχή εκ μέρους του κράτους, το ανταποδοτικό τέλος είναι μονομερώς επιβαλλόμενη χρηματική υποχρέωση, η καταβολή της οποίας συνδέεται με την παροχή ειδικής ωφέλειας στον υπόχρεο, δηλαδή την απόλαυση δημόσιας υπηρεσίας ή δημοσίου πράγματος. Επιπλέον, το ανταποδοτικό τέλος διέπεται από την αρχή της αντιστοιχίας μεταξύ υποχρέωσης και παροχής, σύμφωνα με την οποία πρέπει να υπάρχει αναλογία ανάμεσα στο κόστος της παρεχόμενης υπηρεσίας και στο απαιτούμενο τέλος. Τέλος, τα κριτήρια καθορισμού του ύψους του επιβαλλόμενου τέλους πρέπει να είναι συναφή προς τις παρεχόμενες υπηρεσίες και επιτήδεια να οδηγήσουν στην επιβάρυνση του φυσικού ή νομικού προσώπου ανάλογα με αυτές (ΣτΕ 2909/1988).
Αντ’ αυτού το Δ.Σ. επέβαλε εκ του προχείρου και χωρίς καμία μελέτη ένα φοροεισπρακτικό μέτρο κατά παράβαση της παγίας νομολογίας.
4. ΕΠΙΠΛΕΟΝ Η προσβαλλόμενη απόφαση του Δ.Σ. είναι πρώτιστος και εμφανώς παραποιημένη, διότι λήφθηκε στην συνεδρίαση της 16ης/11/2015 αλλά φέρεται ότι βασίσθηκε σε στοιχεία που αναφέρονται στο υπ’ αριθμ. πρωτ. 596/20-11-2015 (!!!!) έγγραφο της Δ/νσης Τεχνικών Υπηρεσιών & Πολεοδομίας για κόστος κατασκευής σχολικών κτιρίων.
Είναι δυνατό να στηρίζεται μια απόφαση σε έγγραφο μεταγενέστερο αυτής; Προφανώς το έγγραφο αυτό καταχωρήθηκε στην απόφαση εκ των υστέρων, όταν αντιλήφθηκε η πλειοψηφία ότι η απόφαση της ήταν ΠΛΗΡΩΣ ΑΝΑΙΤΙΟΛΟΓΗΤΗ.
Το σοβαρό αυτό γεγονός χρήζει έρευνας από την αρμόδια Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης και από το Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης.  

Β. Δεύτερος λόγος: Ο αόριστος και ισοπεδωτικός καθορισμός των βαρυνόμενων με το ανταποδοτικό τέλος
Όμως η παραπάνω προσαύξηση των δημοτικών τελών και η επιβολή του παραπάνω ανταποδοτικού τέλους σχολικών κτιρίων δεν είναι σύμφωνη με την παρ. 14 του άρθρου 25 ν. 1828/1989, αφού η ανέγερση σχολικών μονάδων, όπως προσδιορίσθηκε στην προσβαλλόμενη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Ωραιοκάστρου, για τη χρηματοδότηση των οποίων επιβλήθηκε τα παραπάνω τέλους,
α) ωφελούν από την φύση τους καταρχήν αόριστο κύκλο προσώπων που κατοικεί στα όρια του ανωτέρω Δήμου, ο οποίος δεν εξειδικεύεται με αποτέλεσμα να βαρύνονται του τέλους και φυσικά ή νομικά πρόσωπα που δεν θα ωφεληθούν από τα έργα,
β) δεν προκύπτει από την ως άνω απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ότι ωφελούνται οι καταβάλλοντες τα τέλη κάτοχοι μετρητών της ΔΕΗ και μάλιστα με κάποια αντιστοιχία με το ύψος του τέλους που τους βαρύνει (δεν συντελέσθηκε καμία μελέτη),
γ) το τέλος ανέγερσης σχολικών μονάδων δεν αφορά τις εγκατεστημένες επιχειρήσεις να το καταβάλουν, αφού δεν υφίσταται κανένας αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της λειτουργίας του και την ανταποδοτικότητας του τέλους ανέγερσης σχολικών μονάδων.
Κατά συνέπεια τα παραπάνω τέλος, για τα οποίο δεν αντιστοιχεί ειδική αντιπαροχή προς τους δημότες, αφού οι κάτοχοι μετρητών ηλεκτρικής ενέργειας δεν είναι υποχρεωτικά κάτοικοι ή δημότες του Δήμου Μενεμένης, αλλά μπορούν να κατοικούν σε άλλους Δήμους της Θεσσαλονίκης ή των περιχώρων, δεν έχει ανταποδοτικό χαρακτήρα και επιβλήθηκε κατά παράβαση της άνω διατάξεως της παρ. 14 του άρθρου 25 ν. 1828/1989 (ΣτΕ 42/2007 7μελές ad hoc, 3231/2005 ad hoc, 607/2011, 1990/2011, 1717 – 1718/2003, 856/2007, 3065/2008).

ΕΠΕΙΔΗ η προσφυγή μας είναι νόμιμη και βάσιμη και πρέπει να γίνει δεκτή

 

ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ

 

ΖΗΤΟΥΜΕ


1. Να γίνει δεκτή η παρούσα προσφυγή.
2. Να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη υπ. αριθμ. 341/2015 Απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου Ωραιοκάστρου.

Ο πληρεξούσιος δικηγόρος





Διονύσιος Γ. Δήμου (ΑΜ ΔΣΘ 4356)

1 σχόλια:

  1. Θέλω να παρατηρήσεων,ότι ή προσφυγή αυτή δεν φέρει πρωτόκολλο και ημερομηνια.Επίσης την καταθέτει μόνος ο κ. Παπακωνσταντίνου προφανώς ως εκπρόσωπος της παράταξής του,ενώπιον αρχών. Και το θέμα της απουσίας του πρώην Δημάρχου μου προκάλεσε πολύ άσχημη εντύπωση.Αυτό όμως πρέπει να απαντηθεί,όπως πρέπει να απαντηθεί ,αν αυτή ή προσφυγή,συζητήθηκε στην Περιφέρεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

 
Top