Tο προσφυγικό είναι ένα θέμα πολύ λεπτό.

Του Δημήτρη Λιοτήρη 

Εμπλέκεται πολλής συναισθηματισμός που αντιμάχεται την λογική και την ιστορική πραγματικότητα. Ας ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα. Το ελληνικό έθνος δεν διεκδικεί την αποκλειστικότητα στην προσφυγιά και την μετανάστευση. Δεν υπάρχει λαός στον κόσμο που να μην υπήρξε κάποια στιγμή πρόσφυγας ή μετανάστης. Αν παρακολουθήσουμε τις ιστορικές μετακινήσεις των λαών του κόσμου θα μας πιάσει πονοκέφαλος. Οι άνθρωποι πάντα μεταναστεύανε εκεί που ήλπιζαν πως θα βρουν καλύτερη ποιότητα ζωής. Πάντα κάποιοι ερχόντουσαν και διώχνανε ή εξολοθρεύανε τους προηγούμενους κατοίκους για να σφετερισθούν τον πλούτο μιας περιοχής. Πάντα οι άνθρωποι που παρήγαν πλούτο σε μια περιοχή, φροντίζανε να τον οριοθετήσουν και να τον προφυλάξουν από τους εισβολείς. Εισβολείς πάντα υπήρχαν γιατί οι άνθρωποι ελκύονται από τον συσσωρευμένο πλούτο. Όσο πιο ξεκούραστα μπορούσαν να τον σφετερισθούν, τόσο πιο προκλητική γινόταν η εκστρατεία απόκτησης του. Τα σύνορα διασφαλίζουν την παραμονή του πλούτου στον συγκεκριμένο τόπο και στην συγκεκριμένη εθνοτική ομάδα που τον καρπούται. Για να το πούμε κυνικά, τα σύνορα σήμερα εξασφαλίζουν τα κεκτημένα υψηλά μεροκάματα και τις καλές εργασιακές συνθήκες για τους ευρωπαίους. Τα σύνορα δημιουργούν μια πλασματική θερμοκοιτίδα που ευνοεί τα όνειρα μιας τακτοποιημένης ευημερίας. Αν τα σύνορα ήταν ανοιχτά όλα θα εξισορροπούσαν προς τον μέσο όρο, δηλαδή πιο χαμηλά για όλους. Η ευημερία δεν έχει δημοκρατικότητα. 
.
- Είναι ψευδές ότι η πολιτισμένη δύση δημιούργησε τους πολέμους που ταλανίζουν τους λαούς του τρίτου κόσμου. Οι Κινέζοι, οι Μογγόλοι, οι Ινδοί, οι Άραβες, οι διάφορες φυλές στην Αφρική, οι Αζτέκοι και οι Μάγιας της κεντρικής Αμερικής, σφαζόντουσαν πολύ πριν γνωρίσουν τους Ευρωπαίους. Το μόνο που πρόσθεσαν οι Ευρωπαίοι ήταν η τεχνολογία και το καλοοργανωμένο μακέλεμα, απότοκο του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού που τόσο καμαρώνουμε. Οι Άραβες, οι Ινδοί (και οι Έλληνες), επιδίδονταν στο εμπόριο σκλάβων πολύ πριν το ανακαλύψουν οι Εγγλέζοι και οι Πορτογάλοι. Η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο είναι παγκόσμιο φαινόμενο και δεν περίμενε τον καπιταλισμό για να ανθίσει.
.
- Δυστυχώς όταν ως πολίτες παίρνουμε θέση υπέρ του να ανοίξουν τα σύνορα για να μην πνίγονται μετανάστες και πρόσφυγες στο Αιγαίο, ή τους στέλνουμε εκδικητικά σχεδόν στις χώρες της ΕΕ, άθελά μας κάνουμε εξωτερική πολιτική. Συναισθηματική εξωτερική πολιτική. Άθελα μας μπορεί να παίζουμε το παιχνίδι μιας διόλου συναισθηματικής Τουρκίας παραδείγματος χάριν. Δυστυχώς πολλές φορές η εχθρότητα που νιώθουμε απέναντι στην Ευρώπη μας παρασύρει σε μια δύνη που καταστρέφει και την ίδια την πατρίδα μας.
.
- Δυστυχώς μια μερίδα αριστερών στην Ελλάδα ποντάρουν στην δυσφήμιση με κάθε τρόπο της ιδέας της Ευρώπης. Αντιλαμβανόμενοι πως δεν θα μπορέσουν ποτέ να πουλήσουν την κομουνιστική πραμάτεια τους όσο υπάρχει η πλουμιστή Ευρώπη που μπαίνει καρφί στο μάτι τους, έχουν βαλθεί όχι μόνο να την δυσφημούν με κάθε ευκαιρία, άλλα και να τάσσονται ανοιχτά με ότι επιδιώκει την καταστροφή της. Πιστεύουν πως σύμμαχοι τους σε αυτόν τον αγώνα είναι όλοι της γης οι κολασμένοι. Πιστεύουν ακόμα πως αν πλημμυρίσουν τις Ευρωπαϊκές χώρες με όλους της γης τους κολασμένους θα πετύχουν την γρήγορη αποδόμηση του παραπλανητικού κατ΄ αυτούς καπιταλιστικού παράδεισου της Δύσης. Λειτουργούν ως πτωχοδιάβολοι Τζανετάκοι που εύχονται να πάει άπατη η ταινία, για να μην τους βλέπει πια ο κόσμος να τρώνε ξεγυρισμένες σφαλιάρες. Η κρίση πρόσφερε στους πτωχοδιαβόλους αυτούς πεδίο δόξης λαμπρό για να καταδείξουν τις αδυναμίες της Δύσης. Με αναζωπυρωμένα εκ του πονηρού τα εμφύλια πάθη, οτιδήποτε μπορεί να υπονομεύσει την ιδέα και το όνειρο μιας ενωμένης δημοκρατικής Ευρώπης, επιστρατεύεται επιπόλαια σε έναν θολό μεταξύ μας πόλεμο, χωρίς να λογαριάζεται το μακροπρόθεσμο κακό που σπέρνεται στα χώματα της ίδιας της πατρίδας μας. Οι ενωτικοί και οι ανθενωτικοί καλά κρατούν.